Πέψη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη Βιολογία και ιδιαίτερα στη Βιοχημεία με το γενικό όρο πέψη, (digestion), χαρακτηρίζεται το σύνολο των διεργασιών διάσπασης της τροφής σε μορφές που μπορούν ν΄ αξιοποιηθούν από τον οργανισμό.

Η Πέψη χαρακτηρίζεται από δύο σχετικά στοιχεία - μέρη: το μηχανικό ή φυσικό στάδιο στο οποίο περιλαμβάνεται η μάσηση, το ανακάτεμα, η γαλακτοματωποίηση όπου δεν διασπώνται οι χημικοί δεσμοί των επιμέρους ενώσεων και ούτε απαιτούνται ένζυμα και στο χημικό στάδιο όπου κυρίως μετά τη κατάπωση με τη βοήθεια ενζύμων τα σύνθετα μόρια της τροφής διασπώνται με υδρόλυση σε επιμέρους καταστάσεις που μπορούν έτσι ν΄ απορροφηθούν.

Στους περισσότερους ετεροτροφικούς οργανισμούς η πέψη είναι εξωκυτταρική, δηλαδή τα ένζυμα δρουν εκτός των κυττάρων όπου τα προϊόντα της πέψης στη συνέχεια απορροφώνται. Στη πλειονότητα αυτών των οργανισμών η πέψη συντελείται μέσα σε ειδική κοιλότητα ή σ΄ ένα εσωτερικό σωλήνα που ονομάζεται εξ αυτού πεπτικός σωλήνας ο οποίος και συνηθέστερα είναι μυώδης. Η δε τροφή διέρχεται μέσα στο πεπτικό σύστημα με πίεση και με μια διαδικασία περίσταλσης.

Σε οργανισμούς όπως είναι οι μύκητες η πέψη γίνεται στο εξωτερικό περιβάλλον. Τα πρωτόγονα ζώα παρουσιάζουν ενδοκυτταρική πέψη, δηλαδή τα μόρια της τροφής εγκαθίστανται στα λεγόμενα κενοτόπια τροφής που βρίσκονται μέσα στο κύτταρο όπου και χωνεύονται εκεί.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]