Πέτρο Πόγα
| Πέτρο Πόγα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1850 Erind |
| Θάνατος | 1944 Erind |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αλβανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ζωσιμαία Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος δημοσιογράφος[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος του κοινοβουλίου της Αλβανίας υπουργός |
| Υπογραφή | |
.svg){kind=small} | |
Ο Πέτρο Πόγα (αλβ. Petro Poga) (Ερίντ, 1860 - Σεπτέμβριος 1944) ήταν μια από τις μορφές της Αλβανικής Εθνικής Αναγέννησης και αργότερα υπουργός του αλβανικού κράτους.
Γεννήθηκε στην Ερίντ του Αργυροκάστρου, όπου παρακολούθησε τα πρώτα του μαθήματα. Παρακολούθησε το γυμνάσιο και αποφοίτησε στην Κωνσταντινούπολη στη νομική σχολή "Μεστεμπί Σουλτάν" το 1883. Μιλούσε μερικές ξένες γλώσσες όπως Γαλλικά, Γερμανικά, Ελληνικά και Τουρκικά. Στην Κωνσταντινούπολη συνεργάστηκε με τους αδελφούς Ναΐμ Φράσερι, Σαμί Φράσερι, Αμπντύλ Φράσερι, καθώς και με τους Ιωάννη Βρεττό, Κότο Χότζι, Σαχόν Κολόνια, Χασάν ταχσίνι και Ισμαήλ Κεμάλι. Το 1884 ίδρυσε και εξέδωσε την εφημερίδα «Ντρίτα» της Κωνσταντινούπολης και το περιοδικό «Προμηθεύς» στα ελληνικά. Το 1883-1885 συνέχισε το δεύτερο έτος της Νομικής Σχολής και κατά την περίοδο 1885-1886 εργάστηκε ως δικηγόρος στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα και δίδαξε ιστορία στο Λύκειο Σταυροδρόμου στο Πέρα. [2] Κατά τα έτη 1886-1912, ο Πόγα εργάστηκε ως δικηγόρος και νομικός σύμβουλος του Νομού Αργυροκάστρου. Ο σημαντικότερος ρόλος του εμφανίστηκε στην ίδρυση του Πατριωτικού Συλλόγου "Ντρίτα" του Αργυροκάστρου, το οποίο αργότερα ηγούνταν οι πατριώτες Χασάν Τζίκου, Ιντρίζ Γκούρι, Χυσέν Χότζα και Ελμάζ Μποτσε. Το 1912 ήταν εκπρόσωπος του Αργυροκάστρου στη Συνέλευση της Αυλώνας. Εκεί υπέγραψε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας στις 28 Νοεμβρίου 1912. Στη συνεδρίαση της Εθνικής Συνέλευσης της Αυλώνας, ο Πόγα διορίστηκε Υπουργός Δικαιοσύνης ως μέρος της Πρώτης Αλβανικής Κυβέρνησης.
Μετά τη δραστηριότητα στην Αυλώνα, μετέβη στο Δυρράχιο όπου του δόθηκε η θέση Υπουργού Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Përmeti υπό τον πρίγκιπα Βιδ. Διορίστηκε αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου και ο πρόεδρος της Νομικής Επιτροπής, που συγκροτήθηκε από τον Βιδ. Μαζί με τους εξέχοντες δικηγόρους Χριστάκη Τουτουλάνι και Φεΐμ Μεζγκοράνι, συνέταξε το Καταστατικό που διαχώρισε το Αλβανικό Δικαστήριο από τη δικαιοδοσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το 1916-1918 εργάστηκε ως δικηγόρος στα Τίρανα. Στις 25 Δεκεμβρίου 1918, ήταν ο εκπρόσωπος του Αργυροκάστρου στο Συνέδριο του Δυρραχίου, όπου εξελέγη αντιπρόεδρος και μέλος του υπουργικού συμβουλίου του πρωθυπουργού Përmeti.
Το 1920-23 επέστρεψε στη δικηγορία στο Αργυρόκαστρο. Διετέλεσε βουλετής από το 1923 έως το 1939. Αξιοποίησε τις ικανότητές ως πραγματογνωμονα κατά τη σύνταξη της Αλβανικής Νομοθεσίας και την εκπόνηση του Συντάγματος του Βασιλείου το 1928. Μετά το 1939 αποσύρθηκε από τον πολιτικό βίο και έμεινε στο χωριό του, όπου πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1944. [2]
αναφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Dervishi, Kastriot (2012), Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet, Tiranë: 55, fq. 210, ISBN 978-99943-56-22-5