Πέτρος Πετρόβιτς Μπαγκρατιόνι-Γκρουζίνσκυ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέτρος Πετρόβιτς Μπαγκρατιόνι-Γκρουζίνσκυ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
პეტრე პეტრეს ძე გრუზინსკი (Γεωργιανά)
Γέννηση28  Μαρτίου 1920
Τιφλίδα
Θάνατος13  Αυγούστου 1984
Τιφλίδα
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Σβετιτσχόβελι
ΨευδώνυμοТамаришвили
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςγεωργιανά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Τιφλίδας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
ποιητής
σεναριογράφος
θεατρικός σκηνοθέτης
μεταφραστής
Περίοδος ακμής1933 - 1984
Οικογένεια
ΣύζυγοςKetevan Siradze (1939–1942)
Lia Mgeladze (από 1944)
ΤέκναΝουγκζάρ Μπαγκρατιόνι-Γκρουζίνσκυ
Dali Bagration-Grusinski
ΓονείςΠέτρος Αλεξάντροβιτς Μπαγκρατιόνι-Γκρουζίνσκυ και Ταμάρα Ντεκανοζισβίλι
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςHonored Artist of Georgian SSR (1979)
Θυρεός

Ο Πέτρος Πέτροβιτς Γκρουζίνσκυ, γεωργιανά: პეტრე გრუზინსკი Πέτρε Γκρουζίνσκυ, (28 Μαρτίου 1920 – 13 Αυγούστου 1984) από τον Οίκο των Βαγρατιδών της Γεωργίας (Μπαγκρατιόνι) ήταν Γεωργιανός ποιητής και τιμημένος καλλιτέχνης της Γεωργιανής ΣΣΔ (1979). Ήταν γιος του πρίγκιπα Πέτρε Αλεξάντροβιτς Γκρουζίνσκι και τρισεγγονός τού Γεωργίου ΙΒ΄ βασιλιά της Γεωργίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκρουζίνσκυ ήταν απόγονος τού κλάδου τού Καχέτι (Γκρουζίνσκι) της δυναστείας των Μπαγκρατιόνι, πρώην βασιλικού οίκου της Γεωργίας. Ο παππούς του Αλέξανδρος Μπαγκρατιόνι-Γκρουζίνσκι ήταν γιος τού Βαγράτ πρίγκιπα της Γεωργίας, 4ου γιου τού Γεωργίου ΙΒ΄ βασιλιά της Γεωργίας. Η λογοτεχνική σταδιοδρομία του Πέτρε ξεκίνησε το 1933, με το ψευδώνυμο Ταμαρασβίλι. Ο Γκρουζίνσκυ κέρδισε δημοτικότητα ως συγγραφέας στίχων για τα τραγούδια των Revaz Lagidze, Giorgi Tsabadze και Giya Kancheli, συμπεριλαμβανομένου τού Tbiliso (Τραγούδι της Τιφλίδας) του Lagidze, ένα από τα πιο γνωστά γεωργιανά τραγούδια, και για τη λατρευτική σοβιετική κωμωδία Mimino (1977). [1]

Ο Γκρουζίνσκυ συνελήφθη και δικάστηκε με την κατηγορία της αντισοβιετικής δράσης και της μοναρχικής συνωμοσίας το 1945 και φυλακίστηκε για ψυχιατρική εγκατάσταση μέχρι την απελευθέρωση το 1948. Πολλά από τα λογοτεχνικά του έργα εκδόθηκαν στη συνέχεια με τα ονόματα της συζύγου τού Γκρουζίνσκυ, Liya Mgeladze και τού δημοσιογράφου Irakli Gotsiridze. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε μεταθανάτια, το 2001. [2] Ο Γκρουζίνσκυ απεβίωσε το 1984. Είναι θαμμένος στον καθεδρικό ναό Σβετιτσχοβέλι στη Mτσχέτα. [1]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1939 την Kετεβάν Σιράντζε (γεννημένη στις 9 Απριλίου 1915), κόρη τού Φιλίμον Σιράντζε, και απέκτησε μία κόρη:

  • Ντάλι Μπαγκρατιόν-Γκρουζίνσκυ (γενν. 1939). Παντρεύτηκε πρώτα στην Τιφλίδα, τον Μπρούνο Μπαμπουνοσβίλι (1938-1993). ΜΕτά παντρεύτηκε τον Zουράμπ Βαχτανγκόβιτς Κουρασβίλι (γεννήθηκε το 1950).

Το 1944 ο Γκρουζίνσκι νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Λίγια Mγκελάντζε (γεννημένη στις 19 Αυγούστου 1925, Manglisi), κόρη του Ντιμίτρι Μγκελάντζε (1889–1979), λογοτεχνικού μελετητή και πρώην μέλους της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας. Είχαν δύο παιδιά:

  • Mζία Μπαγκρατιόν-Γκρουζίνσκυ (γενν. 1945).
  • Nουγκζάρ (γενν. 1950), σκηνοθέτης θεάτρου και διεκδικητής της αρχηγίας του βασιλικού οίκου της Γεωργίας.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Επίτιμος Εργάτης Τέχνης (1979). [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (June 2020)">απαιτείται παραπομπή</span> ]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Petre Gruzinsky». Historical Calendar (στα Georgian). National Parliamentary Library of Georgia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  2. Damenia, Marita (25 March 2012). «პეტრე ბაგრატიონ-გრუზინსკი [Petre Bagration-Gruzinsky]» (στα Georgian). Prime Time. http://ptpress.ge/index.php?magazine_id=-1&topic_id=6277#.UtI2OfQW0rU. Ανακτήθηκε στις 12 January 2014. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ბაგრატიონები.-თბ., 2003.-გვ.537.
  2. ბაგრატოვანნი.-2004.-ტ.2.-გვ.76.
  3. კიკნაძე ვ. საქართველოს სამეფო ტახტის მემკვიდრე ოჯახი.-თბ., 2006.-გვ.14.
  4. პეტრე ბაგრატიონ-გრუზინსკი.-თბ., 2004.-გვ.73,82-83.
  5. საქართველოს რესპუბლიკა.-2001.-4სექტ.-გვ.12.-2000.-14ოქტ.-გვ.8.
  6. ჯაგოდნიშვილი თ. ერეკლეს ეპოსი.-თბ., 2005.-გვ.182.
  7. ჯავახიშვილი ნ. ნარკვევები ქართველი და ადიღელი ხალხების ურთიერთობის ისტორიიდან.-თბ., 2005.-გვ.251.
  8. Джавахишвили Н. Грузины под российским флагом.-Тб., 2003.-с.177,180.
  9. საქართველოს თავადაზნაურობა.-თბ.,2010.-გვ.146.
  10. Кеснер Д. Сцена.-Канада-г.Виктория,2011.-с.32.