Πέτρος Πετρίδης (συνθέτης)
Πέτρος Πετρίδης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 23 Ιουλίου 1892 Νίγδη[1] |
Θάνατος | 17 Αυγούστου 1977 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[2] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συνθέτης |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 1959) |
Ο Πέτρος Ιωάννης Πετρίδης (Νίγδη, 23 Ιουλίου 1892 – Αθήνα, 20 Αυγούστου 1977[3]) ήταν Έλληνας συνθέτης, κριτικός και ακαδημαϊκός.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1892 στη Νίγδη της Καππαδοκίας και σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου διδάχτηκε αρμονία και πιάνο, φοιτώντας παράλληλα από το 1906 μέχρι το 1911 στη Ροβέρτειο Σχολή. Μετά την αποφοίτησή του μετέβη στη Γαλλία για σπουδές στη νομική και τις πολιτικές επιστήμες, τις οποίες όμως διέκοψε το 1913 προκειμένου να συμμετάσχει ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκε πολεμώντας στο μέτωπο της Ηπείρου. Κατόπιν απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα και επέστρεψε στο Παρίσι όπου αφοσιώθηκε στις μουσικές σπουδές[4].
Το 1918 ανέλαβε τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο και ταυτόχρονα έδινε διαλέξεις για την ελληνική μουσική στο Βασιλικό Κολέγιο ενώ από το 1919 ως το 1921 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα στη Σορβόννη. Τα επόμενα χρόνια συνέθεσε σειρά μουσικών έργων που περιλάμβαναν συμφωνίες, μουσικές δωματίου, όπερα, κονσέρτα, σουίτες, φωνητικά, παραλλαγές βυζαντινών θεμάτων κλπ και διηύθυνε συναυλίες σε διάφορα κράτη[4][5][6].
Υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης ελληνικών και ξένων εφημερίδων και περιοδικών όπως το Ελεύθερο Βήμα, η Καθημερινή, η Πρωΐα, οι The Musical Times του Λονδίνου και η Christian Science Monitor της Βοστώνης, δημοσιεύοντας άρθρα και κριτικές του πάνω στη μουσική[4][5]. Το 1958 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών και το 1959 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών[4][5][6] ενώ τιμήθηκε με τον Γαλλικό ταξιάρχη Γραμμάτων και Τεχνών[7].
Απεβίωσε στις 20 Αυγούστου του 1977.
Συνθέσεις (ενδεικτικές)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διγενής Ακρίτας (διπλή επική συμφωνία[5])
- Άγιος Παύλος (ορατόριο[5])
- Ο Πραματευτής (χορόδραμα[4])
- Ιωνική σουίτα[5]
- Ζεφύρα (μουσικόδραμα[7])
- Βυζαντινή μνημόνιος ακολουθία[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Grove Music Online» (Αγγλικά) Oxford University Press.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ «Πετρίδης , Πέτρος». mmb.org.gr. Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος - Λίλιαν Βουδούρη. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Πέτρος (Ιωάννης) Πετρίδης». nationalopera.gr. Εθνική Λυρική Σκηνή. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Μικρασιατικά Χρονικά, Εκδιδόμενον υπό του τμήματος Μικρασιατικών Μελετών της Ενώσεως Σμυρναίων, Αθήναι 1964, τόμος 11ος, σελ. 68.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Μακεδονία, 23 Αυγούστου 1977, σελ. 3.
- ↑ 7,0 7,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη, εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., Αθήναι, τόμος 20ος, σελ. 526.