Πέτερ Σνάιερς
| Πέτερ Σνάιερς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 30 Μαρτίου 1681[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 4 Μαΐου 1752[1][2][3] Αμβέρσα |
| Τόπος ταφής | St. Paul's Church |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
| Σπουδές | Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[4], χαράκτης και συλλέκτης τέχνης |
| Συγγενείς | Pieter Jan Snyers (ανιψιός) |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση, προσωπογραφία και ρωπογραφία |
| Σημαντικά έργα | The woman peddler |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Να μη συγχέεται με τον Πίτερ Σνάιερς (Pieter Snayers)
Ο Πέτερ Σνάιερς (φλαμανδικά: Pieter Snyers και Peter Snijers) (Το μικρό όνομα αναγράφεται επίσης και ως Pieter ή και Peeter, με προσωνύμιο De Heilige, Ο Ιερός) (30 Μαρτίου 1681 - 4 Μαΐου 1752) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, συλλέκτης έργων τέχνης, σχεδιαστής και χαράκτης, ο οποίος εργάστηκε πάνω σε πολλά είδη ζωγραφικής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σνάιερς γεννήθηκε στην Αμβέρσα σε ευκατάστατη οικογένεια εμπόρων.[5] Εκπαιδεύτηκε με τον Αλεξάντερ φαν Μπρέντελ το 1694 και καταγράφηκε ως "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1707.[6] Το 1741 έγινε ένας από τους διευθυντές της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, η οποία σταδιακά αντικατέστησε τη Συντεχνία του Αγίου Λουκά.[7]
Αναφέρεται να διαμένει στο Λονδίνο κατά την περίοδο 1720 - 1726, όπου ζωγράφισε πορτρέτα διαφόρων μελών της αριστοκρατίας.[8] Του δόθηκε το προσωνύμιο De Heilige ή Ο Ιερός λόγω της χαλαρής και ευσεβής ζωής που έκανε.[6] Το 1726 νυμφεύτηκε τη Μαρία Καταρίνα φαν ντερ Μπόφεν, αλλά από τον γάμο αυτό δεν απέκτησαν παιδιά.[5]
Διετέλεσε δάσκαλος του ανεψιού του Πίτερ Γιαν Σνάιερς και του Γιάκομπ Ξάβιερ Φερμούλεν.[6][9]
Απεβίωσε στην Αμβέρσα. Η περιουσία του περιλάμβανε μεγάλη συλλογή έργων τέχνης μειζόνων καλλιτεχνών του προηγούμενου αιώνα, κάτι που δείχνει ότι ήταν ευκατάστατος.[6][10] Κληρονόμος της αξιόλογης αυτής περιουσίας ήταν ο ανεψιός του Πίτερ Γιαν Σνάιερς.[5]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σνάιερς ήταν πολύπλευρος καλλιτέχνης, ο οποίος φιλοτέχνησε έργα πολλών μορφών ζωγραφικής: Σκηνές καθημερινότητας.τοπία, νεκρές φύσεις, άνθη, ζώα, φρούτα, θηράματα, νεκρές φύσεις με λαχανικά και φυτά. Ζωγράφιζε είτε σε μεγάλου μεγέθους καμβά είτε σε μικρού μεγέθους χάλκινες πλάκες. Λέγεται ότι ποτέ δεν ζωγράφισε μια σύνθεση δύο φορές.
Ζωγράφισε μια σειρά 12 πινάκων, καθένας από τους οποίους αντιπροσωπεύει ένα μήνα του έτους. Η σειρά αυτή θεωρείται το αριστούργημα του καλλιτέχνη και ποτέ δεν εγκατέλειψε το εργαστήριό του όσο ζούσε. Οι πίνακες διεσπάρησαν το 1763, όταν βγήκαν σε δημοπρασία.[11] Δύο από αυτούς (Ιανουάριος και Ιούλιος) βρίσκονται στο Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Αμβέρσας και δύο (Απρίλιος και Μάιος) στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου στις Βρυξέλλες. Δύο ακόμη (Μάρτιος και Δεκέμβριος) δημοπρατήθηκαν από τον οίκο Christie's στις 29 Ιανουαρίου 1998 στη Νέα Υόρκη.[12] Μικρότερο αντίγραφο του Μαρτίου βρίσκεται στο Ρέικσμουζεουμ στο Άμστερνταμ.[11] Οι πίνακες αυτής της σειράς είναι ρωπογραφίες που περιλαμβάνουν αναπαράσταση κάθε μήνα με βάση το αστρολογικό του σύμβολο. Ο πίνακας Ιανουάριος στην Αμβέρσα αναπαριστά τρεις τραγουδιστές των Θεοφανίων με ένα μεγάλο αστέρι, μερικές γυναίκες και παιδιά με πίτες για την περίσταση, ιδιαίτερα για την περίοδο του χειμώνα, μαζί με έναν άνδρα ο οποίος χύνει νερό, ο οποίος συμβολίζει τον Υδροχόο, αστρολογικό σύμβολο του Ιανουαρίου. Η σειρά των πινάκων, έμμεσα ή άμεσα, ενέπνευσε τον Πίτερ Κάστειλς ΙΙΙ (Pieter Casteels III) και τον Γιάκομπ φαν Χόισουμ (Jacob van Huysum) στην κατασκευή μιας σειράς πινάκων με τους 12 μήνες.[13]
Οι νεκρές φύσεις του περιλαμβάνουν σκηνές εξωτερικών χώρων με νεκρά θηράματα και εδάφη δασών αλλά και εσωτερικών χώρων, με αφθονία μικρών αντικειμένων, φρούτων, ενός μπουμπουκιού, καρυδιών και άλλων αντικειμένων διασπαρμένων πάνω σε μια επιφάνεια.[14]
Ο Σνάιερς ήταν επίσης και χαράκτης. Το Βρετανικό Μουσείο διαθέτει το θαυμάσιο πορτρέτο ενός αγοριού που κοιμάται, δημιουργημένο από τον Σνάιερς.[15] Δημιούργησε, επίσης, την αυτοπροσωπογραφία του (δείτε τη στο πλαίσιο πληροφοριών), η οποία εκτίθεται στο Ρέικσμουζεουμ.[16]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /73693. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 «Pieter Snijers». Biografisch Portaal. 46248059.
- ↑ 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00171427. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /160079. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 5,0 5,1 5,2 SNYERS (Peeter) in: Christiaan Kramm, De levens en werken der Hollandsche en Vlaamsche kunstschilders, beeldhouwers, graveurs en bouwmeesters, van den vroegsten tot op onzen tijd. Gebroeders Diederichs, Amsterdam 1857-1864 (Ολλανδικά)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Peter Snijers[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ Pieter Snijers on the site of the National Gallery
- ↑ "Snyers, Pieter" in Bryan's Dictionary of Painters and Engravers by Michael Bryan, edited by Robert Edmund Graves and Sir Walter Armstrong, an 1886–1889, vol. 5, p. 97.
- ↑ Jacob Xavier Vermoelen (1714-1784), Dead Birds at the Foot of a Tree and on a rocky Bank, on Christie's website
- ↑ The Collector's Cabinet: Flemish Paintings from New England Private Collections, Univ of Massachusetts Press, 1983, p. 112
- ↑ 11,0 11,1 Peter Snijers, Leeuw at the Royal Museum of Fine Arts Antwerp (Ολλανδικά)
- ↑ Peter Snijers, Market scene[νεκρός σύνδεσμος] at Sotheby's
- ↑ Sam Segal, Mariël Ellens, Joris Dik, Stedelijk Museum "Het Prinsenhof.", Museum of Fine Arts, Houston, The temptations of Flora: Jan van Huysum, 1682-1749, Waanders, 2007, p. 321.
- ↑ Pieter Snijers (1681 - 1752): Still Life with Fruit and Flowers Αρχειοθετήθηκε 2014-08-12 στο Wayback Machine. at the Ashmolean Museum
- ↑ Peeter Snyers, Head of a sleeping boy at the British Museum
- ↑ Peter Snijers, Zelfportret at the Rijksmuseum (Ολλανδικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Peter Snyers στο Wikimedia Commons
