Ο αθώος (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο αθώος
L'innocente‎
ΣκηνοθεσίαΛουκίνο Βισκόντι[1][2]
ΣενάριοΣούσο Κέκι Ντ' Αμίκο, Ενρίκο Μεντιόλι και Λουκίνο Βισκόντι
ΠρωταγωνιστέςΤζανκάρλο Τζανίνι[2][3], Λάουρα Αντονέλι[3], Τζένιφερ Ο'Νιλ[3], Ρίνα Μορέλι[3], Μάσιμο Τζιρότι[3], Ρομπέρτα Παλαντίνι[3], Μαρκ Πορέλ[3], Βιτόριο Τζαρφάτι[3], Μαργκαρίτα Χόροβιτς[3], Ελβίρα Κορτέζε[4], Μαρί Ντυμπουά[3], Κλωντ Μαν[3], Φιλίπ Ερσάν[5], Μαρίνα Πιέρο[5], Siria Betti[5] και Ντιντιέ Οντεπέν
ΜουσικήΦράνκο Μανίνο
ΦωτογραφίαΠασκουαλίνο Ντε Σάντις
ΜοντάζΡουτζέρο Μαστρογιάννι
ΕνδυματολόγοςΠιέρο Τόσι
Πρώτη προβολή15  Μαΐου 1976 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 1976)[6], 18  Μαΐου 1976 (Ιταλία)[6], 14  Ιουνίου 1976 (Sydney Film Festival)[6], 11  Σεπτεμβρίου 1976 (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν)[6], 15  Σεπτεμβρίου 1976 (Γαλλία)[6], 16  Σεπτεμβρίου 1976 (Μαδρίτη)[6], 20  Οκτωβρίου 1976 (Φινλανδία)[6], 14  Ιανουαρίου 1977 (Πορτογαλία)[6], 3  Μαρτίου 1977 (Γερμανία)[6], 5  Μαΐου 1977 (Γάνδη)[6], 12  Σεπτεμβρίου 1977 (1977 Toronto International Film Festival)[6], 5  Νοεμβρίου 1977 (Πολωνία)[6], 5  Ιανουαρίου 1978 (Ηνωμένο Βασίλειο)[6], 7  Σεπτεμβρίου 1978 (Κολομβία)[6], 26  Δεκεμβρίου 1978 (Αυστραλία)[6], 11  Ιανουαρίου 1979 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6], 31  Μαρτίου 1979 (Ιαπωνία)[6], 26  Ιουλίου 1979 (Ουγγαρία)[6], 10  Αυγούστου 1979 (Καναδάς)[6], 8  Νοεμβρίου 1979 (Δανία)[6] και Μάρτιος 1981 (Τουρκία)[6]
Κυκλοφορία
  • 15 Μαΐου 1976 (1976-05-15) (Κάννες)
  • 18 Μαΐου 1976 (1976-05-18) (Ιταλία)
  • 15 Σεπτεμβρίου 1976 (1976-09-15) (Γαλλία)
Διάρκεια125 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία και Ιταλία
ΓλώσσαΙταλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο αθώος (ιταλικά: L'innocente‎‎) είναι δραματική ταινία εποχής του 1976 σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι και σενάριο των Σούσο Κέκι Ντ' Αμίκο, Ενρίκο Μεντιόλι και Βισκόντι, βασισμένο στο μυθιστόρημα The Intruder του Γκαμπριέλε Ντ' Ανούντσιο που εκδόθηκε το 1892.[7] Πρωταγωνιστούν οι Τζιανκάρλο Τζιανίνι, Λάουρα Αντονέλι και Τζένιφερ Ο' Νιλ.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός σωβινιστή αριστοκράτη που καμαρώνει για την ερωμένη του στη σύζυγο του, αλλά όταν πιστεύει ότι και αυτήν ήταν άπιστη, τότε την ερωτεύεται ξανά. Ήταν η τελευταία ταινία του Βισκόντι, που κυκλοφόρησε τρεις μήνες μετά τον θάνατό του, τον Μάρτιο του 1976.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1890, ο Τούλιο Χέρμιλ είναι ένας πλούσιος Ρωμαίος αριστοκράτης. Έχει μια κτητική αριστοκρατική ερωμένη, την Τερέζα Ράφο, και παραμελεί τη γυναίκα του, Τζουλιάνα. Το ενδιαφέρον του για τη σύζυγό του αναζωπυρώνεται όταν βλέπει την ευτυχία της Τζουλιάνα αφού αυτήν έχει ξεκινήσει μια ερωτική σχέση με έναν μυθιστοριογράφο, τον Φίλιπο ντ' Αρμπόριο, με τον οποίο μένει έγκυος. Ο Τούλιο προτρέπει την σύζυγό του να κάνει άμβλωση αλλά εκείνη το αρνείται. Στη συνέχεια, ο ντ' Αρμπόριο πεθαίνει από επιπλοκές από ελονοσία.

Ο Τούλιο δεν μπορεί να ανεχθεί το υγιές αρσενικό παιδί που παραδόθηκε στη Τζουλιάνα, αν και προσπαθεί. Ενώ η οικογένεια βρίσκεται στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, εκθέτει το μωρό και αυτό πεθαίνει, προφανώς από φυσικά αίτια. Η Τζουλιάνα, που ξέρει ότι ο Τούλιο έχει δολοφονήσει το μωρό, το αφήνει να περάσει.

Ο Τούλιο προσπαθεί να αναζωπυρώσει τη σχέση του με την Τερέζα και την πηγαίνει στο αρχοντικό του όπου προσπαθούν να κάνουν έρωτα. Όταν του λέει ότι δεν τον αγαπάει πια, ο Τούλιο αυτοπυροβολείται. Σοκαρισμένη, η Τερέζα μαζεύει τα πράγματά της και φεύγει από το κτήμα.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τζιανκάρλο Τζιανίνι ως Τούλιο Χέρμιλ
  • Λάουρα Αντονέλι ως Τζουλιάνα Χέρμιλ
  • Ρίνα Μορέλι ως μητέρα του Τούλιο
  • Τζένιφερ Ο' Νιλ ως ερωμένη Τερέσα Ράφο
  • Μαρκ Πορέλ ως συγγραφέας Φιλίππο Ντ'αρμπόριο
  • Μαρίνα Πιέρο ως Μαρία
  • Μαρί Ντυμπουά ως Πριγκίπισσα
  • Ντιντιέ Οντεπέν ως Φεντερίκο Χέρμιλ
  • Κλωντ Μαν ως Πρίγκιπας

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βισκόντι αρχικά ήθελε τους Αλέν Ντελόν και Ρόμι Σνάιντερ για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αλλά η Σνάιντερ δεν ήταν διαθέσιμη και ο Ντελόν ένιωθε άβολα με την ιδέα να συνεργαστεί με τον Βισκόντι σε μια κατάσταση που θεωρούσε ότι ήταν μειωμένη, μετά το εγκεφαλικό που είχε πάθει ο σκηνοθέτης. Εξεταζόταν επίσης για έναν ρόλο η Σάρλοτ Ράμπλινγκ, η οποία ανέφερε ότι ο Βισκόντι έγραψε το σενάριο έχοντας εκείνη στο μυαλό, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει την ταινία επειδή γύριζε το Foxtrot . [8]

Η ιταλο-γαλλική συμπαραγωγή γυρίστηκε στη Villa Mirafiori στη Ρώμη, στη Villa Butori στη Λούκκα και στη Villa Bellosguardo.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 75% βασισμένες σε 20 κριτικές, με μέσο όρο 7.4 στα 10. [9]

Ο Βίνσεντ Κάνμπι των New York Times έδωσε θετική κριτική στην ταινία, γράφοντας πως: Η τελευταία ταινία του Βισκόντι (ολοκληρώθηκε το 1976 λίγο πριν από το θάνατό του) και μια από τις πιο όμορφες και αυστηρά πειθαρχημένες ταινίες που έχει κάνει ποτέ. [10]

Ο Τζόναθαν Ρόσμπαουμ του Chicago Reader έγραψε: Η τελευταία ταινία του Βισκόντι με εντυπωσιάζει ως αναμφισβήτητα η σπουδαιότερη από τα τελευταία έργα του, εκτός από τον Γατόπαρδο - μια μαραζόμενη αυτοκριτική της αντρικής ματαιοδοξίας και αυταπάτης. [11]

Ο Τόνι Ράιανς του Time Out έγραψε: Η ταινία καταλήγει σε έναν σχεδόν οδυνηρά ειλικρινή διαλογισμό για την αντρική αυταπάτη. Έχει μια εξαιρετική ερμηνεία από τη Λάουρα Αντονέλι ως σύζυγο, και εξαιρετικές από τον Τζιανίνι και την Ο' Νιλ ως σύζυγο και ερωμένη. [12]

Βραβεία και υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0074686/. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/es/film437020.html. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 www.imdb.com/title/tt0074686/fullcredits?ref_=tt_ql_1. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  4. ↑ www.imdb.com/title/tt0074686/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 www.imdb.com/title/tt0074686/releaseinfo.
  7. ↑ «L'Innocent». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2014. 
  8. ↑ «Looking for the Alchemy: An Interview with Charlotte Rampling (Web Exclusive)». 
  9. ↑ The Innocent, https://www.rottentomatoes.com/m/the_innocent_1979, ανακτήθηκε στις 2022-02-28 
  10. ↑ Canby, Vincent (1979-01-12). «Screen: Visconti's 'The Innocent,' an Elegant Finale:Passions Rule» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1979/01/12/archives/screen-viscontis-the-innocent-an-elegant-finalepassions-rule.html. Ανακτήθηκε στις 2022-02-28. 
  11. ↑ Rosenbaum, Jonathan (28 Ιουνίου 1985). «The Innocent». Chicago Reader (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  12. ↑ TR. «The Innocent». Time Out Worldwide (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_αθώος_(ταινία)&oldid=10309134"