Ο Φανφαρόνος
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Φανφαρόνος | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Ντίνο Ρίζι[1][2][3] |
Παραγωγή | Μάριο Τσέκι Γκόρι |
Σενάριο | Ντίνο Ρίζι, Έτορε Σκόλα και Ρουγγέρο Μακάρι |
Πρωταγωνιστές | Βιτόριο Γκάσμαν[2][3][4], Κατρίν Σπάακ[3][4], Ζαν Λουί Τρεντινιάν[3][4], Λουτσιάνα Αντζολίνο[3][4], Κλάουντιο Γκόρα[3][4], Λουίτζι Ζερμπινάτι[3][4], Λίντα Σίνι[3][4], Τζον Φράνσις Λέιν[4], Ανέτ Στρόιμπεργκ[4], Μίλα Στάνιτς[3][4], Έντα Φερονάο[3][4], Νάντο Αντζελίνι[3][4], Ζακ Στάνυ[5] και Φράνκα Πολεσέλο[5] |
Μουσική | Ριζ Ορτολάνι |
Φωτογραφία | Άλφιο Κοντίνι |
Μοντάζ | Μαουρίτσιο Λούτσιντι |
Πρώτη προβολή | 1962 |
Διάρκεια | 105 λεπτά |
Προέλευση | Ιταλία |
Γλώσσα | Ιταλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Φανφαρόνος (Πρωτότυπος τίτλος: IlSorpasso), είναι ιταλική ταινία του 1962 σε σκηνοθεσία Ντίνο Ρίζι και πρωταγωνιστούν ο Βιτόριο Γκάσμαν και ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν. Η ταινία Θεωρείται το αριστούργημα του Ρίζι και είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του κινηματογραφικού είδους Κομέντια αλ'ιταλιάνα.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένας νεαρός ντροπαλός φοιτητής της νομικής, ο Ρομπέρτο (Τρεντινιάν) καθώς κοιτάζει έξω από το παράθυρό του δωμάτιου του, ξαφνικά βλέπει να περνάει ένα σπορ αυτοκίνητο και να σταματάει μπροστά του. Ο οδηγός του, ονομάτι Μπρούνο (Γκάσμαν) του ζητάει μια ασήμαντη χάρη, η οποία είναι να κάνει ένα τηλεφώνημα. Ο Ρομπέρτο λέει στον Μπρούνο να ανέβει ο ίδιος στο δωμάτιο και να κάνει την κλήση ο ίδιος. Ο Μπρούνο δεχέται και κάνει το τηληφώνημα, αλλά χωρίς να βρει κάποιον από τους φίλους του. Για να ανταποδώσει την ευγενική κινηση του Ρομπέρτο που του επέτρεψε να κάνει την κλήση, ο Μπρούνο θα του προτείνει να τον πάει μια βόλτα με το σπορ αυτοκίνητο του.
Ο Ρομπέρτο κουρασμένος από την μελετή και τις εξετάσεις θα δεχθεί και η βόλτα θα εξελιχθεί σε ένα ταξίδι δύο ημερών από την Ρώμη ως την Τοσκάνη, όπου θα επισκεφτούν και τις οικογένειες τους στην πορεία. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού ο Ρομπέρτο επανεξετάζει κάποιες στιγμές της ζωής του και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι η ζωή του Μπρούνο δεν είναι πραγματικά τόσο ξέγνοιαστη όπως θέλει να δείξει ο ίδιος.
Σε ένα απροσδόκητο φινάλε, το αυτοκίνητο του Μπρούνο με μεγάλη ταχύτητα κάνει μια θανατηφόρα προσπέραση σε ένα άλλο όχημα, ξεφεύγει από το δρόμο και πέφτει σε έναν γκρεμό. Ο Μπρούνο παραμένει ζωντανός, αλλά ο Ρομπέρτο χάνει την ζωή του.
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βιτόριο Γκάσμαν ως Μπρούνο Κορτόνα
- Ζαν-Λουί Τρεντινιάν ως Ρομπέρτο Μαριάνι
- Κάθριν Σπάακ ως Λίλι Κορτόνα
- Κλαούντιο Γκόρα ως Μπίμπι
- Λουίτζι Ζερμπινάτι ως εκφωνητής
- Λουτσιάνα Αντζιολίνο ως σύζυγος του Μπρούνο
- Λίντα Σίνι ως Λιντία
- Νάντο Αντζελίνι ως Αμαντέο
Κυκλοφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 14 Οκτωβρίου 1963 στις κινηματογραφικές αίθουσες Ορφεύς, Ιλίσια, Αλεξάνδρα και Embassy στην Αθήνα.[6]
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κριτικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι κριτικοί κινηματογράφου συχνά αναγνωρίζουν ότι η ταινία προσφέρει ένα οδυνηρό πορτρέτο της Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του '60, όταν το «οικονομικό θαύμα» (που ονομάστηκε «έκρηξη») άρχιζε να μετατρέπει τη χώρα από μια παραδοσιακά γεωργική και οικογενειακή κοινωνία σε μια πιο ρηχή, ατομικιστική και καταναλωτική.
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νταβίντ ντι Ντονατέλο
- Καλύτερου Α' Ανδρικού Ρόλου (Βιτόριο Γκάσμαν)[7]
- Νάστρο ντ' Αρτζέντο
- Καλύτερου Α' Ανδρικού Ρόλου (Βιτόριο Γκάσμαν)[8]
- Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μαρ ντελ Πλάτα
- Καλύτερης σκηνοθεσίας (Ντίνο Ρίζι)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.imdb .com /title /tt0056512 /. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2016. - ↑ 2,0 2,1 www
.filmaffinity .com /en /film135160 .html. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2016. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 www
.cinematografo .it /cinedatabase /film /il-sorpasso /11186 /. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2016. - ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 www
.imdb .com /title /tt0056512 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2016. - ↑ 5,0 5,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ «O Φανφαρόνος» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 13 Οκτωβρίου 1963. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ Τζίνο Μολιτέρνο. The A to Z of Italian Cinema, σ. 367, στα Google Books (αγγλικά)
- ↑ Τζίνο Μολιτέρνο. The A to Z of Italian Cinema, σ. 385, στα Google Books (αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Φανφαρόνος στην IMDb (Αγγλικά)
- Ο Φανφαρόνος στο AllMovie (Αγγλικά)
- Ο Φανφαρόνος στο TCMDB (Αγγλικά)
- Ο Φανφαρόνος στο AlloCine (Γαλλικά)
- Ο Φανφαρόνος στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Ο Φανφαρόνος στο Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (Αγγλικά)
Αυτό το λήμμα σχετικά με με τον ιταλικό κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |