Ο Κόμης Ορύ (Ροσσίνι)
Ο Κόμης Ορύ | |
---|---|
Τελική σκηνή, 1828 | |
Πρωτότυπος τίτλος | Le comte Ory |
Γλώσσα πρωτοτύπου | Γαλλικά |
Είδος | Όπερα |
Μουσική | Τζοακίνο Ροσσίνι |
Λιμπρέτο | Εζέν Σκριμπ και Σαρλ-Γκασπάρ Ντελέστρ-Πουαρσόν |
Λογοτεχνική πηγή | Le comte Ory, βοντβίλ (Παρίσι 1816) |
Πράξεις | 2 |
Πρεμιέρα | 20 Αυγούστου 1828 |
Θέατρο | Salle Le Peletier, Όπερα του Παρισιού |
Ο Κόμης Ορύ (στα γαλλικά Le comte Ory) είναι μια κωμική όπερα που γράφτηκε από τον Τζοακίνο Ροσσίνι το 1828, σε λιμπρέτο των Εζέν Σκριμπ και Σαρλ-Γκασπάρ Ντελέστρ-Πουαρσόν, βασισμένο στην κωμωδία που έγραψαν το 1817.
Ιστορικό σύνθεσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1828 ο Ροσσίνι βρισκόταν στο Παρίσι για πέντε χρόνια και είχε συνθέσει και μουσική για τον εορτασμό της στέψης του Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας. Οι δύο όπερες του Η πολιορκία της Κορίνθου και Μωυσής και Φαραώ, οι οποίες ήταν βασισμένες σε προηγούμενα έργα του (Μωάμεθ Β΄ και Ο Μωυσής στην Αίγυπτο), είχαν προκαλέσει τον ενθουσιασμό του γαλλικού κοινού, αλλά η πραγματική δοκιμασία γι' αυτόν ήταν η συγγραφή ενός πρωτότυπου έργου στα γαλλικά, για το μεγαλύτερο Παριζιάνικο θέατρο.
Το καθήκον της γρήγορης προετοιμασίας του λιμπρέτου ανατέθηκε στον μεγαλύτερο θεατράνθρωπο της εποχής: τον Εζέν Σκριμπ, συγγραφέα τετρακοσίων περίπου έργων: δράματα, φάρσες, κωμωδίες, βοντβίλ, κωμικά σκετς και λιμπρέτι όπερας, και στον συνεργάτη του τον Σαρλ-Γκασπάρ Ντελέστρ-Πουαρσόν. Το λιμπρέτο βασιζόταν σε ένα κωμικό θεατρικό βοντβίλ που έγραψαν οι συγγραφείς, βασισμένο σε μια μεσαιωνική μπαλάντα, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε σε έναν θρύλο από την Πικαρδία.
Για να μη δεχτεί κριτική για λογοκρισία και περιφρόνηση της θρησκείας, ο Σκριμπ απομάκρυνε τους χοντρούς και άσεμνους υπαινιγμούς στο έργο του και άλλαξε το τέλος. Η δημιουργία του λιμπρέτου ωστόσο είχε ορισμένες δυσκολίες: από το μονόπρακτο βοντβίλ, έπρεπε να η ιστορία να μεγαλώσει τόσο ώστε να γεμίσει και δεύτερη πράξη και λαμβάνοντας υπόψιν και την πρόθεση του συνθέτη να επαναχρησιμοποιήσει κομμάτια από την όπερα του Ταξίδι στη Ρενς. Η προσαρμογή δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε ανώδυνη, μιας και οι σχέσεις Σκριμπ και Ροσσίνι είχαν ψυχρανθεί.
Ιστορικό απόδοσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρεμιέρα της όπερας πραγματοποιήθηκε στις 20 Αυγούστου 1828 στο κτήριο Salle Le Peletier, εκεί όπου στεγαζόταν τότε η Όπερα του Παρισιού, και είχε θριαμβευτική έκβαση. Οι Γάλλοι κριτικοί, συμπεριλαμβανόμενου του Εκτόρ Μπερλιόζ, ο οποίος έκρινε ότι το τρίο της πράξης Β΄ ήταν το αριστούργημα του Ροσσίνι, ήταν ομόφωνοι, επαινώντας την τελειότητα της παρτιτούρας. Η όπερα συνεχίζει να παίζεται μέχρι σήμερα και κατέχει σημαντική θέση στο ρεπερτόριο του Ροσσίνι και του μουσικού θεάτρου.
Ρόλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ρόλος | Τύπος φωνής | Καστ της πρεμιέρας, 20 Αυγούστου 1828
Μαέστρος: François Habeneck |
---|---|---|
Κόμης Ορύ | τενόρος | Adolphe Nourrit |
Δάσκαλος | μπάσος | Nicolas Levasseur |
Ιζολιέ | μέτζο-σοπράνο | Constance Jawureck |
Κόμισσα Αντέλ | σοπράνο κολορατούρα | Laure Cinti-Damoreau |
Ραμπώ | βαρύτονος | Henri-Bernard Dabadie |
Ραγκόντ | μέτζο-σοπράνο | Augusta Mori |
Αλίκη | σοπράνο | |
4 Ιππότες | 2 τενόροι και 2 βαρύτονοι | Alexis Dupont, Jean-Étienne-Auguste Massol,
Henri-Bernard Dabadie ο νεότερος, Ferdinand Prévôt |
Χορωδία: Ιππότες του Ορύ, κυρίες, Σταυροφόροι, χωρικοί |