Ονώριος Δ΄ του Μονακό
| Ονώριος Δ΄ | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 30 Μαΐου 1814 – 16 Φεβρουαρίου 1819 |
| Προκάτοχος | Ονώριος Γ΄ (γαλλική κατοχή από το 1793 ως το 1814) |
| Διάδοχος | Ονώριος Ε΄ |
| Γέννηση | 17 Μαΐου 1758 Παρίσι, Γαλλία |
| Θάνατος | 16 Φεβρουαρίου 1819 (60 ετών) Παρίσι, Γαλλία |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Μονακό |
| Σύζυγος | Λουίζα του Ομόν |
| Επίγονοι | Ονώριος Ε΄ Φλορεστάνος Α΄ |
Πλήρες όνομα | |
Ονώριος Γκριμάλντι | |
| Οίκος | Γκριμάλντι |
| Πατέρας | Ονώριος Γ΄ του Μονακό |
| Μητέρα | Μαρία Αικατερίνη Μπρίνιολε |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ονώριος Δ΄ (γαλλικά: Honoré IV) ήταν ο Πρίγκιπας του Μονακό από τις 30 Μαΐου 1814 ως τις 16 Φεβρουαρίου 1819.[1] Γονείς του ήταν ο Πρίγκιπας Ονώριος Γ΄ και η Γενοβέζα αριστοκράτισσα Μαρία Αικατερίνη Μπρίνιολε.[1]
Ο Ονώριος Δ΄ παντρεύτηκε την Λουίζα του Ομόν στις 15 Ιουλίου 1777 στο Παρίσι.[2] Χώρισαν το 1798, αφού προηγουμένως είχαν αποκτήσει δύο γιους:[1][3]
- τον Ονώριο Ε΄ (1778–1841)
- τον Φλορεστάνο Α΄ (1785–1856)
Ανέλαβε τα ηνία του Πριγκιπάτου του Μονακό στις 30 Μαΐου 1814, μετά τη λήξη της περιόδου της γαλλικής κατοχής (1793-1814).[1][4]
Κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής του Μονακό ο Πρίγκιπας Ονώριος είχε φυλακιστεί για πολλά χρόνια. Εξαιτίας αυτού ασθένησε και στα τελευταία του χρόνια κατέστη ανίκανος να κυβερνήσει.[1] Έτσι, από το 1815 παραχώρησε τα καθήκοντά του στον αδελφό του Ιωσήφ και έπειτα στο γιο του Ονώριο Ε΄.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Honoré IV, Prince of Monaco στο Wikimedia Commons