Ιωσήφ του Μονακό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωσήφ του Μονακό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Joseph de Monaco (Γαλλικά)
Γέννηση10  Σεπτεμβρίου 1767 ή 10  Σεπτεμβρίου 1763 ή 1763[1]
Μέγαρο ντε Ματινιόν
Θάνατος28  Ιουνίου 1816 ή 1816[1]
Παρίσι
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός ναός της Παρθένου Μαρίας στο Μονακό
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarie Thérèse de Choiseul (από 1782)[2]
Frances Rainsford[2]
ΤέκναAthénaïs Grimaldi
Honorine Grimaldi[3]
Delphine Grimaldi[3]
ΓονείςΟνώριος Γ΄ του Μονακό και Μαρία Αικατερίνη Μπρίνιολε
ΑδέλφιαΟνώριος Δ΄ του Μονακό
ΟικογένειαΟίκος των Γκριμάλντι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρίγκιπας του Μονακό
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο πρίγκιπας Ιωσήφ-Μαρία-Ιερώνυμος-Ονώριος του Μονακό, γαλλ.: Joseph-Marie-Jerôme-Honoré de Monaco, (10 Σεπτεμβρίου 1763 – 28 Ιουνίου 1816) ήταν ο δεύτερος γιος του Ονορέ Γ΄, πρίγκιπα του Μονακό, και της Mαρίας-Αικατερίνης Μπρίνιολε και ο μικρότερος αδελφός του πρίγκιπα Ονορέ Δ'. Ο Ιωσήφ υπηρέτησε ως αντιβασιλιάς του Μονακό για λογαριασμό του αδελφού του το 1814-1815.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρίγκιπας Ιωσήφ ήταν ο δεύτερος γιος του Ονορέ Γ', πρίγκιπα του Μονακό, και της Γενοβέζας συζύγου του Μαρίας-Αικατερίνης Μπρινιόλ-Σάλε. Ο ίδιος νμφεύτηκε τη Φρανσουάζ ντε Σουαζέλ, ανιψιά του Ετιέν-Φρανσουά δούκα του Σουαζέλ στις 6 Απριλίου 1782. Ο γάμος έδωσε τρία παιδιά, εκ των οποίων μόνο ένα άφησε απογόνους. Η πρώτη σύζυγος του πρίγκιπα Ιωσήφ εκτελέστηκε τον Ιούλιο του 1794.

Κατά τη Γαλλική Επανάσταση, ο Ιωσήφ απουσίαζε συχνά σε ταξίδια στο εξωτερικό, προκειμένου να εξασφαλίσει δάνεια για τον πατέρα του. Κατά τη διάρκεια του τρόμου του Ροβεσπιέρου, αυτά τα ταξίδια στο εξωτερικό τον έθεσαν υπό υποψίες για αντεπαναστατική δραστηριότητα. Στην πραγματικότητα υποστήριξε τη βασιλική εξέγερση στη Βανδέα (Vendée). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κηρυχθεί προδότης ερήμην του και είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη της γυναίκας, του πατέρα, του αδελφού και της κουνιάδας του στο Παρίσι. Έζησε εξόριστος στη Βρετανία και επέστρεψε στη Γαλλία το 1795. Όταν ο αδελφός του έγινε πρίγκιπας του Μονακό το 1814 καιά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τις κρατικές υποθέσεις λόγω κακής υγείας, ο Ιωσήφ διορίστηκε αντιβασιλιάς. Αντικαταστάθηκε ως αντιβασιλιάς του Μονακό το 1815.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε αρχικά τη Μαρί-Τερέζ ντε Σουαζέλ, κόρη του Ζακ-Φιλίπ δούκα του Στάινβιλ και της Τερέζ ντε Κλερμόν ντ' Αμπουάζ. Είχαν απογόνους τις εξής πριγκίπισσες του Μονακό:

  • Μαρία-Καμίλα (22 Απριλίου 1784 – 8 Μαΐου 1879), παντρεύτηκε τον Ρενέ, μαρκήσιο του Λα Τουρ-ντυ-Πεν, Είχε απογόνους.
  • Αθηναΐς (2 Ιουνίου 1786 – 11 Σεπτεμβρίου 1860), παντρεύτηκε τον Ωγκύστ Λε Τελιέ ντε Σουβρέ, μαρκήσιο του Λουβουά. Δεν είχε απογόνους.
  • Δελφίνη του Μονακό (γενν. 22 Ιουλίου 1788), απεβ. νέος.

Ο πρίγκιπας Ιωσήφ νυμφεύτηκε για 2η φορά, τη Φράνσις-Μάργκαρετ Πάουελ, πρώην σύζυγο του Ρόμπερτ-Σάμιουελ Ρέινφορντ (1780-1850), και κόρη του Τόμας-Γουίλιαμ Πάουελ και της Φράνσις Μπριούερ. Δεν είχαν παιδιά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 thesaurus.cerl.org/record/cnp01271828. Ανακτήθηκε στις 2  Αυγούστου 2018.
  2. 2,0 2,1 p11521.htm#i115203. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Françoise de Bernardy, Princes of Monaco: the αξιοσημείωτη ιστορία της οικογένειας Grimaldi, εκδ. Barker, 1961

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]