Ονορέ Ντωμιέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/08/2013.
Ονορέ Ντωμιέ
Honore Daumier-Nadar.jpg
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		 Honoré Daumier (Γαλλικά)
Γέννηση 26  Φεβρουαρίου 1808[1][2][3][4][5][6][7][8][9]
Μασσαλία[1]
Θάνατος 10  Φεβρουαρίου 1879[10][3][4][5][7][8]
Βαλμοντουά[10]
Τόπος ταφής Βαλμοντουά[11] και Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[12][11][13]
Χώρα πολιτογράφησης Γαλλία[14][15]
Ιδιότητα ζωγράφος[12], σχεδιαστής[10], γελοιογράφος[10], γλύπτης, λιθογράφος και χαράκτης
Είδος τέχνης Γελοιογραφία
Σημαντικά έργα Ratapoil και The Third-Class Carriage
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ονορέ Ντωμιέ (Honoré Daumier, 26 Φεβρουαρίου 1808 - 10 Φεβρουαρίου 1879) ήταν Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Πολλά από τα έργα του περιείχαν κοινωνική κριτική.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ονορέ Ντωμιέ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος άπορου λογοτέχνη. Από την παιδική του ηλικία ήταν πολύ συναισθηματικός, ευσυγκίνητος καθώς και είχε αρκετά συναισθήματα αλληλεγγύης για του αδικημένους της κοινωνίας του, για αυτόν το λόγο τα περισσότερα έργα του έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα.

Τα χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντωμιέ παρουσιάζει στα έργα του τόπους και στιγμές τις καθημερινής ζωής ενός ταπεινού και φτωχού κόσμου όμως με ζωτική φλόγα. Ζωγραφίζει “κοντόχοντρες” φιγούρες με έντονα τα σημάδια της κούρασης στο πρόσωπο τους και ρούχα με ξεθωριασμένα χρώματα. Αναφέρεται στους εργάτες του Παρισιού αλλά και ολόκληρης της Γαλλίας. Μέσα από τα έργα του διακρίνεται μια αλληλεγγύη και βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα για όσους υπέφεραν από κοινωνική αδικία και δυστυχία. Η κοινωνική του ευαισθησία είναι έντονη στου πίνακες του είτε σαν ζωγράφος του πονεμένου λάου, είτε σαν σκληρός γελοιογράφος τις κυρίαρχης αστικής τάξης. Επιπλέον, ήταν παρατηρητικός, διεισδυτικός με έντονη κριτική ματιά στην υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Αξίζει να αναφερθεί ότι ήταν από του πρώτους γελοιογράφους τις εποχής του. Στις γελοιογραφίες του χλευάζει με άγριο τρόπο τα αξιώματα και την έπαρση δίνοντας ξεκάθαρο μήνυμα υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ηθικών αξιών.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Ονορέ Ντωμιέ

  • Η Δημοκρατία, 1848, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ

  • Ecce homo, (Ίδε ο άνθρωπος), 1850, Έσσεν, Museum Folkwang

  • Ο συλλέκτης χαλκογραφιών, 1857-1860, Παρίσι, Petit Palais

  • Βαγόνι τρίτης θέσης, 1862–64, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

  • Η πλύστρα, 1863, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ

  • Δον Κιχώτης και Σάντσο Πάντσα, 1868, Μόναχο, Neue Pinakothek

  • Δύο δικηγόροι, Λυών, Musée des beaux-arts

  • Κωμωδία



ΜαθηματικόςΑυτό το βιογραφικό λήμμα που αφορά ένα γλύπτη χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
  1. ↑ 1,0 1,1 «L'Humanité». (Γαλλικά) Ουμανιτέ. 30  Οκτωβρίου 1999.
  2. ↑ (Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11898743p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118523880. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Honoré Daumier». RKDartists. 20126.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Honoré Daumier». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00047121. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  6. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6pz5gk0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 5762. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1  Νοεμβρίου 1999. d/daumier_honore. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. ↑ National Museum of Visual Arts. 588. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Hubert Lavigne: «état civil d'artistes français» (Γαλλικά) Παρίσι. 1881. σελ. 162.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «Le Figaro» (Γαλλικά) Παρίσι. 19  Απριλίου 1880.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 121.
  13. ↑ 13,0 13,1 «Gil Blas» (Γαλλικά) 17  Απριλίου 1880.
  14. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  15. ↑ LIBRIS. 1  Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/gdsvvrt00mqn26v. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ονορέ_Ντωμιέ&oldid=6449954"