Ονορέ Ντωμιέ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ονορέ Ντωμιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Honoré Daumier (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1808[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11] Μασσαλία[1] |
| Θάνατος | 10 Φεβρουαρίου 1879[12][3][4][5][7][8][10] Βαλμοντουά[12] |
| Τόπος ταφής | Βαλμοντουά[13] και Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[14][13][15] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[16][17] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[18] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[14] σχεδιαστής[12] γελοιογράφος[12] γλύπτης[19] λιθογράφος[19] χαράκτης |
| Εργοδότης | Le Charivari La Silhouette La Caricature |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ratapoil The Third-Class Carriage |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ονορέ Ντωμιέ (Honoré Daumier, 26 Φεβρουαρίου 1808 - 10 Φεβρουαρίου 1879) ήταν Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Πολλά από τα έργα του περιείχαν κοινωνική κριτική.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ονορέ Ντωμιέ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος άπορου λογοτέχνη. Από την παιδική του ηλικία ήταν πολύ συναισθηματικός, ευσυγκίνητος καθώς και είχε αρκετά συναισθήματα αλληλεγγύης για του αδικημένους της κοινωνίας του, για αυτόν το λόγο τα περισσότερα έργα του έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα.
Τα χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντωμιέ παρουσιάζει στα έργα του τόπους και στιγμές τις καθημερινής ζωής ενός ταπεινού και φτωχού κόσμου όμως με ζωτική φλόγα. Ζωγραφίζει “κοντόχοντρες” φιγούρες με έντονα τα σημάδια της κούρασης στο πρόσωπο τους και ρούχα με ξεθωριασμένα χρώματα. Αναφέρεται στους εργάτες του Παρισιού αλλά και ολόκληρης της Γαλλίας. Μέσα από τα έργα του διακρίνεται μια αλληλεγγύη και βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα για όσους υπέφεραν από κοινωνική αδικία και δυστυχία. Η κοινωνική του ευαισθησία είναι έντονη στου πίνακες του είτε σαν ζωγράφος του πονεμένου λάου, είτε σαν σκληρός γελοιογράφος τις κυρίαρχης αστικής τάξης. Επιπλέον, ήταν παρατηρητικός, διεισδυτικός με έντονη κριτική ματιά στην υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Αξίζει να αναφερθεί ότι ήταν από του πρώτους γελοιογράφους τις εποχής του. Στις γελοιογραφίες του χλευάζει με άγριο τρόπο τα αξιώματα και την έπαρση δίνοντας ξεκάθαρο μήνυμα υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ηθικών αξιών.
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Δημοκρατία, 1848, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Ecce homo, (Ίδε ο άνθρωπος), 1850, Έσσεν, Museum Folkwang
Ο συλλέκτης χαλκογραφιών, 1857-1860, Παρίσι, Petit Palais
Βαγόνι τρίτης θέσης, 1862–64, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
Η πλύστρα, 1863, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Δον Κιχώτης και Σάντσο Πάντσα, 1868, Μόναχο, Neue Pinakothek
Δύο δικηγόροι, Λυών, Musée des beaux-arts
Κωμωδία
_-_The_Third-Class_Carriage_-_Google_Art_Project.jpg)
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 Αυτό το βιογραφικό λήμμα που αφορά ένα γλύπτη χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το! |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «L'Humanité». (Γαλλικά) Ουμανιτέ. 30 Οκτωβρίου 1999.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11898743p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118523880. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Honoré Daumier». RKDartists. 20126.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Honoré Daumier». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00047121. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pz5gk0. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 5762. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1 Νοεμβρίου 1999. d/daumier_honore. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 National Museum of Visual Arts. 588. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 (Γαλλικά) BD Gest'. 33892. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 11,0 11,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. daumier-honore.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Hubert Lavigne: «état civil d'artistes français» (Γαλλικά) Παρίσι. 1881. σελ. 162.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «Le Figaro» (Γαλλικά) Société du Figaro. Παρίσι. 19 Απριλίου 1880.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 121.
- ↑ 15,0 15,1 «Gil Blas» (Γαλλικά) 17 Απριλίου 1880.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ LIBRIS. 1 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /gdsvvrt00mqn26v. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11898743p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 19,0 19,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Μαρτίου 2019. 500117998. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
