Οι σκιές του Μπρούκλιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι σκιές του Μπρούκλιν
(Motherless Brooklyn)
ΣκηνοθεσίαΈντουαρντ Νόρτον
ΠαραγωγήΣτιούαρτ Μπλούμπεργκ και Έντουαρντ Νόρτον
ΣενάριοΈντουαρντ Νόρτον
Βασισμένο σεMotherless Brooklyn
ΠρωταγωνιστέςΈντουαρντ Νόρτον, Γουίλεμ Νταφόε, Μπρους Γουίλις, Γκούγκου Μπάθα-Ρο, Λέσλι Μαν, Μπόμπι Καναβάλι, Άλεκ Μπάλντουιν, Τσέρι Τζόουνς, Μάικλ Κ. Γουίλιαμς, Ίθαν Σάπλι, Ντάλας Ρόμπερτς, Τζος Πάις, Ρόμπερτ Γουίσντομ και Φίσερ Στίβενς
ΜουσικήΚρεγκ Άρμστρονγκ
ΦωτογραφίαΝτικ Πόουπ
ΜοντάζΤζο Κλοτζ
Εταιρεία παραγωγήςMWM Studios
ΔιανομήWarner Bros.
Πρώτη προβολή2019, 1  Νοεμβρίου 2019 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής), 6  Δεκεμβρίου 2019 (Ηνωμένο Βασίλειο), 12  Δεκεμβρίου 2019 (Γερμανία) και 4  Δεκεμβρίου 2019 (Γαλλία)
Κυκλοφορία
  • 30 Αυγούστου 2019 (2019-08-30) (ΗΠΑ)
  • 28 Νοεμβρίου 2019 (2019-11-28) (Ελλάδα)
Διάρκεια144 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι σκιές του Μπρούκλιν (Πρωτότυπος τίτλος: Motherless Brooklyn) είναι αμερικανική νεο-νουάρ αστυνομική ταινία του 2019 σε σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία του Έντουαρντ Νόρτον, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του 1999 του Τζόναθαν Λέθεμ. Πρωταγωνιστούν οι Έντουαρντ Νόρτον, Μπρους Γουίλις, Τσέρι Τζόουνς, Άλεκ Μπάλντουιν και Γουίλεμ Νταφόε.

Τοποθετημένη στη Νέα Υόρκη του 1957, η ταινία αφηγείται την ιστορίας ως ιδιωτικού ερευνητή με σύνδρομο Τουρέτ, ο οποίος είναι αποφασισμένος να λύσει τη δολοφονία του μέντορά του. Ένα έργο με πάθος του Νόρτον από τότε που είχε διαβάσει το μυθιστόρημα του Λέθεμ το 1999, η ταινία χρειάστηκε σχεδόν είκοσι χρόνια για να βγει στην παραγωγή. Αν και το βιβλίο διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, ο Νόρτον ένιωσε ότι η πλοκή και ο διάλογος προσφέρθηκαν περισσότερο σε ένα νουάρ σκηνικό - μεταφέροντάς το στη δεκαετία του 1950, με πολλά πρόσθετα σημεία πλοκής εμπνευσμένα από το The Power Broker . Άλλα μέλη του καστ προστέθηκαν τον Φεβρουάριο του 2018 και τα κύρια γυρίισματα ξεκίνησαν τον ίδιο μήνα.

Οι σκιές του Μπρούκλιν έκαναν πρεμιέρα στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τελουράιντ στις 30 Αυγούστου 2019 και κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες την 1η Νοεμβρίου 2019, από τη Warner Bros.. Υπήρξε χαμηλή απόδοση στο box office, με εισπράξεις 18,5 εκατομμυρίων δολαρίων έναντι προϋπολογισμού 26 εκατομμυρίων δολαρίων. Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές από τους κριτικούς, με επαίνους για τις ιδέες της και την ερμηνεία του Νόρτον, αλλά επικριτική για τη διάρκεια και τις αποκλίσεις από το αρχικό της μυθιστόρημα. Στα 77α Βραβεία Χρυσής Σφαίρας, η ταινία έλαβε υποψηφιότητα για την καλύτερη πρωτότυπη μουσική.

Οι σκιές του Μπρούκλιν είναι επίσης ο τελευταίος κινηματογραφικός ρόλος για τον Μπρους Γουίλις, καθώς μεταπήδησε σε μια αγορά απευθείας σε βίντεο για το υπόλοιπο της καριέρας του πριν αποσυρθεί το 2022.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1950, ο Λάιονελ Έσρογκ εργάζεται σε ένα πρακτορείο ντετέκτιβ μαζί με τους Τζίλμπερτ Κόνει, Ντανι Φαντλ και Τόνι Βερμόντε. Το αφεντικό τους, Φρανκ Μίνα, τους έσωσε ως παιδιά από ένα καταχρηστικό ορφανοτροφείο. Με το παρατσούκλι "Motherless Brooklyn" από τον Φρανκ, ο Λάιονελ έχει Σύνδρομο Τουρέτ και Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, που συχνά τον αποξενώνει από τους ανθρώπους, αλλά η ισχυρή λεκτική και φωτογραφική του μνήμη τον κάνει καλό ντετέκτιβ.

Δουλεύοντας μια μυστική υπόθεση, ο Φρανκ ζητά από τον Λάιονελ και τον Τζίλμπερτ να τον συνοδεύσουν σε μια συνάντηση. Ο Λάιονελ ακούει από το τηλέφωνο καθώς ο Φρανκ παρουσιάζει έγγραφα που απειλούν μια επιχειρηματική συμφωνία για έναν άντρα που λέγεται Γουίλιαμ Λίμπερμαν, ο οποίος είναι εκεί με τον βοηθό του Λου και έναν εξαιρετικά μεγαλόσωμο μπράβο. Όταν ο Φρανκ προσπαθεί να διαπραγματευτεί μια υψηλή τιμή, οι άντρες τον αναγκάζουν να πάει μαζί τους. Ο Λάιονελ και ο Γκίλμπερτ ακολουθούν με το αυτοκίνητό τους, φτάνοντας τη στιγμή που ο Φρανκ πυροβολείται. Τον πηγαίνουν στο νοσοκομείο, αλλά ο Φρανκ πεθαίνει.

Η χήρα του Φρανκ, Τζούλια αφήνει τον Τόνι επικεφαλής του γραφείου. Ο Λάιονελ αρχίζει να φοράει το καπέλο και το παλτό του Φρανκ και ένα κουτί από σπίρτα στην τσέπη του Φρανκ οδηγεί τον Λάιονελ σε ένα αφροαμερικανικό τζαζ μπαρ στο Χάρλεμ. Συνειδητοποιεί ότι τα ευρήματα του Φρανκ αφορούν τη Λόρα Ρόουζ, η οποία εργάζεται για την Γκάμπι Χόροβιτς που μάχεται την αστική ανανέωση καθώς φτωχές και μειονοτικές γειτονιές αγοράζονται και κατεδαφίζονται, αναγκάζοντας τους κατοίκους τους σε έξωση. Ο Λάιονελ πηγαίνει σε μια δημόσια συνάντηση όπου ο Μόουζες Ράντολφ, επίτροπος αρκετών αναπτυξιακών αρχών, αμφισβητείται δυνατά από την Χόροβιτς και το κοινό. Κλέβοντας τα διαπιστευτήρια ενός ρεπόρτερ, ο Λάιονελ μιλάει με έναν άνδρα που ονομάζεται Πολ που είναι σθεναρά εναντίον του Ράντολφ στη συνάντηση και του λέει ότι ο Ράντολφ είναι η πραγματική δύναμη στην διακυβέρνηση της πόλης, ακόμη και πάνω από τον δήμαρχο.

Κάτω από το πρόσχημα της αναφοράς για την ιστορία της αστικής ανανέωσης, ο Λάιονελ γνωρίζει τη Λόρα. Τον πηγαίνει σε ένα κλαμπ που ερευνούσε ο Φρανκ, όπου ο πατέρας της υποθέτοντας ότι ο Λάιονελ είναι ένας από τους άντρες του Μόουζες Ράντολφ τον χτυπά και τον αφήνει αναίσθητο. Ο Λάιονελ σώζεται από έναν τρομπετίστα και ανακαλύπτει ότι ο Πολ είναι ο αδερφός του Ράντολφ. Συνειδητοποιεί ότι ο Λίμπερμαν λαμβάνει μίζες σε πολλές από τις συμφωνίες στέγασης και ότι τα προγράμματα μετεγκατάστασης κατοικιών είναι απάτες. Ο Πολ παρουσιάζει στον Ράντολφ ένα τεράστιο σχέδιο ανακαίνισης για τη βελτίωση της πόλης.

Ο Μπίλι τηλεφωνεί στον Λάιονελ, ζητώντας συγγνώμη για την επίθεση και προσφέρεται να συναντηθεί με πληροφορίες. Ωστόσο, ο Λάιονελ φτάνει για να βρει τον Μπίλι δολοφονημένο, με τον θάνατό του να έχει παρουσιαστεί ως αυτοκτονία. Διανυκτερεύοντας με μια ταραγμένη Λόρα στο σπίτι της, ο Λάιονελ παραδέχεται την πραγματική του ταυτότητα και της αποκαλύπτει ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. Βρίσκοντας φωτογραφίες του Πολ που συναντά μόνος του τον Μπίλι, ο Λάιονελ έρχεται αντιμέτωπος με τη Λόρα, η οποία εξηγεί ότι ο «θείος» της Πολ είναι ο πραγματικός της πατέρας. Ωστόσο ο Πολ το αρνείται αυτό στον Λάιονελ και εξηγεί ότι ο Φρανκ και ο Μπίλι σχεδίαζαν να πάρουν περισσότερα χρήματα από τους ανθρώπους του Ράντολφ, ενάντια στις διαμαρτυρίες του Πολ. Παρακαλεί τον Λίονελ να βρει τα στοιχεία.

Ο Λάιονελ πηγαίνει στον Ράντολφ, ο οποίος τον προσκαλεί να συμμετάσχει στην ομάδα του και να σταματήσει την έρευνα, έχοντας 24 ώρες για να αποφασίσει. Μέσα στο καπέλο του Φρανκ, ο Λάιονελ βρίσκει το κλειδί για ένα ντουλάπι αποθήκευσης του Σταθμού της Πενσυλβάνια, που περιέχει έναν τίτλο ιδιοκτησίας και το πιστοποιητικό γέννησης της Λόρα, το οποίο αποκαλύπτει ότι ο Ράντολφ είναι ο πατέρας της. Ο Λάιονελ δίνει το κλειδί στον Πολ και συναντά τον Τόνι, ο οποίος παρακολουθούσε τον Ράντολφ. Ο Τόνι παραδέχεται ότι κοιμόταν με την Τζούλια και λέει στον Λάιονελ να συμβιβαστεί με τον Μόουζες Ράντολφ, καθώς η Λόρα σύντομα θα δολοφονηθεί. Ο Λάιονελ τρέχει να σώσει τη Λόρα, σταματώντας την πριν μπει στο διαμέρισμά της και τρέπονται σε φυγή. Η Λόρα χτυπά τον επίδοξο δολοφόνο της από τη διαφυγή πυρκαγιάς και ο Λου τους γυρίζει με ένα όπλο, αλλά χτυπιέται στο κεφάλι με τρομπέτα από τον τρομπετίστα, ο οποίος απομακρύνει τη Λόρα έξω από την πόλη.

Ο Λάιονελ συναντά τον Ράντολφ, ο οποίος αποκαλύπτει ότι βίασε τη μητέρα της Λόρα. Ο Πολ πλαστογράφησε την υπογραφή του Ράντολφ στο πιστοποιητικό γέννησης και η αποκάλυψη αυτού του μυστικού απείλησε τον Μόουζες. Ο Λάιονελ προειδοποιεί τον Ράντολφ να αφήσει ήσυχη τη Λόρα διαφορετικά θα δώσει στη δημοσιότητα τις πληροφορίες. Πληροφορεί τον Μόουζες Ράντολφ ότι ο Λίμπερμαν τον έχει στο χέρι και ζητά όταν ο Ράντολφ σκοτώσει τον Λίμπερμαν, να του πει ότι είναι για τον Φρανκ. Ο Ράντολφ λέει στον Λάιονελ να πει στον Πολ ότι τα σχέδιά του για την πόλη θα προχωρήσουν.

Την επόμενη μέρα ο Πωλ μαθαίνει ότι ο Μόουζες Ράντολφ αρνήθηκε τα σχέδιά του από μίσος, ενώ ο Λάιονελ ταχυδρομεί τις πληροφορίες για τον Λίμπερμαν στον δημοσιογράφο του οποίου έκλεψε τα διαπιστευτήρια. Ο Λάιονελ κατευθύνεται στο παραθαλάσσιο ακίνητο που του άφησε ο Φρανκ, όπου τον περιμένει η Λόρα.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού γύρισε την ταινία Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας του 1998, ο Έντουαρντ Νόρτον απέκτησε τα δικαιώματα για να διασκευάσει το μυθιστόρημα Motherless Brooklyn του Jonathan Lethem. Τον Οκτώβριο του 1999, ανακοινώθηκε ότι ο Νόρτον θα πρωταγωνιστούσε και θα ήταν παραγωγός της ταινίας. [1] Το 2012, ο Νόρτον ολοκλήρωσε τη συγγραφή του σεναρίου. [2] Ωστόσο ο Νόρτον ήταν αβέβαιος για το αν θα σκηνοθετούσε ο ίδιος την ταινία. [3] Φαντάστηκε να αναλάβουν να σκηνοθετήσουν την ταινία, καταξιωμένοι σκηνοθέτες όπως ο Μπένετ Μίλερ, ο Πολ Τόμας Άντερσον και ο Ντέιβιντ Φίντσερ . [4] Ο Τόμπι Έμεριχ ενθάρρυνε τον Νόρτον να σκηνοθετήσει ο ίδιος την ταινία. [4] Τον Φεβρουάριο του 2014, το έργο ξεκίνησε, με τον Νόρτον να σκηνοθετεί. [5] Ο Νόρτον είπε ότι είχε κίνητρο να συνεχίσει να συμμετέχει στην ταινία λόγω της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ ως Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών . [6]

Η παραγωγή ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2018 στη Νέα Υόρκη, με τους Νόρτον, Γουίλεμ Νταφόε, Μπρους Γουίλις, Gugu Mbatha-Raw και Άλεκ Μπάλντουιν, μεταξύ άλλων, να πρωταγωνιστούν. [7] [8] Ο Μπόμπι Κάναβαλ και ο Ντάλλας Ρόμπερτς εντάχθηκαν στο καστ λίγες εβδομάδες αργότερα. [9]

Ο Μάικλ Γουίλιαμς επιλέχθηκε ως μουσικός της τζαζ. Ο Norton έχει πιστώσει στο The Wire ότι του έδωσε μια μακροχρόνια επιθυμία να συνεργαστεί με τον Γουίλιαμς και το αποκάλεσε επίσης «μια μεγάλη ανατομή της πολυπλοκότητας της αμερικανικής αστικής ζωής». [10] [11] Ανέφερε επίσης την Chinatown, και πώς αντιπροσώπευε μια αντίδραση στην πολιτική της δεκαετίας του '70, ως άμεση πηγή έμπνευσης για τον ίδιο. [6]

Πρόσθετα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2018 στο Τρόι της Νέας Υόρκης . [12] Χρειάστηκαν 46 ημέρες για να γυριστεί ολόκληρη η ταινία. [13] Τα οπτικά εφέ χρησιμοποιήθηκαν για τη σκηνή στο σταθμό της Πενσυλβάνια, ο οποίος κατεδαφίστηκε το 1963. [14]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Norton έστειλε ένα email στον τραγουδιστή των Radiohead, Τομ Γιορκ, ζητώντας του να γράψει ένα τραγούδι για την ταινία.[15] Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Γιορκ του έστειλε το τραγούδι, "Daily Battles". [15] Το συγκρότημα του Yorke's Atoms for Peace και ο Flea συνέβαλε με μπάσο και κόρνα. [15] Ο Norton στρατολόγησε επίσης τον μουσικό της τζαζ Wynton Marsalis για να αναδιατάξει το τραγούδι ως μπαλάντα που θυμίζει τον Μάιλς Ντέιβις της δεκαετίας του 1950, με τον πιανίστα Isaiah J. Thompson, τον μπασίστα Russell Hall, τον σαξοφωνίστα Jerry Weldon και τον ντράμερ Joe Farnsworth. Και οι δύο εκδόσεις χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία, [16] και κυκλοφόρησαν σε υπηρεσίες ροής στις 21 Αυγούστου 2019 και ως single βινυλίου στις 4 Οκτωβρίου 2019. [17]

Ο συνθέτης Daniel Pemberton έγραψε τη μουσική για την ταινία σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες και την παρήγαγε σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. [18] Το ηχογράφησε στα Abbey Road Studios σε τρεις μέρες. [19] Ο Νόρτον του είπε: «Θέλω σαν τον μισό Μάιλς Ντέιβις τον μισό Radiohead. Θέλω μια μεγάλη, λυρική, θεματική τζαζ παρτιτούρα, αλλά θέλω και αυτό το στοιχείο παραφωνίας λόγω του εγκεφάλου του χαρακτήρα» [18]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Motherless Brooklyn έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Telluride στις 30 Αυγούστου 2019. [20] Προβλήθηκε επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, [21] στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βανκούβερ, [22] στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Mill Valley, [23] στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγο, [24] το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης, [25] το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο, [26] και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Χάιφα το 2019. [27] Κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες την 1η Νοεμβρίου 2019. [28]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Motherless Brooklyn κέρδισε 9,3 εκατομμύρια δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και 9,2 εκατομμύρια δολάρια σε άλλες περιοχές, σε ένα παγκόσμιο σύνολο εσόδων 18,5 εκατομμυρίων δολαρίων, έναντι προϋπολογισμού παραγωγής 26 εκατομμυρίων δολαρίων. Κάποια δημοσιεύματα το κατέταξαν ανάμεσα στις βόμβες του box office του 2019. [29]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, η ταινία κυκλοφόρησε μαζί με τους Terminator: Dark Fate, Harriet και Arctic Dogs, και προβλεπόταν να έχει εισπράξεις 5–9 εκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο Σαββατοκύριακο. [30] Κέρδισε 1,1 εκατομμύρια δολάρια την πρώτη μέρα προβολής και συνέχισε να έχει χαμηλότερη απόδοση, βγάζοντας 3,5 εκατομμύρια δολάρια το Σαββατοκύριακο και τερμάτισε ένατη. [31]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία έγκρισης 64% με βάση 225 κριτικές με μέση βαθμολογία 6.2/10 . Η συναίνεση των κριτικών του ιστότοπου λέει: «Το επιβλητικό μήκος ' Motherless Brooklyn απαιτεί υπομονή, αλλά οι δυνατές ερμηνείες και η μοναδική προοπτική κάνουν αυτό ένα μυστήριο που αξίζει να διερευνηθεί». [32] Το Metacritic έδωσε στην ταινία σταθμισμένο μέσο όρο βαθμολογίας 60 στα 100, με βάση 36 κριτικούς, υποδεικνύοντας «ανάμεικτες ή μέτριες κριτικές». [33] Το κοινό που συμμετείχε σε δημοσκόπηση της PostTrak έδωσε στην ταινία συνολική θετική βαθμολογία 76% (συμπεριλαμβανομένου του μέσου όρου 3,5 στα 5 αστέρια), ενώ το 46% δήλωσε ότι θα το συνιστούσε σίγουρα. [31]

Ο Peter Bradshaw του The Guardian έδωσε στην ταινία 3 στα 5 αστέρια, γράφοντας: «Είναι ένα βαρύ γεύμα για να το χωνέψεις, αλλά αυτή είναι μια δυνατή, έντονη ταινία με πραγματική αίσθηση του χρόνου και του τόπου». [34] Ο AO Scott των New York Times την χαρακτήρισε «μια πολύ έξυπνη ταινία, γεμάτη ιδέες για την ιστορία, την πολιτική, την τέχνη και τον αστικό σχεδιασμό». [35] Ο Matt Zoller Seitz του RogerEbert.com έδωσε στην ταινία 3 στα 4 αστέρια, επαινώντας «την ασύστολα πολιτική φύση του έργου». [36] Ο Έρικ Κον από το IndieWire έδωσε στην ταινία βαθμό Β−, σχολιάζοντας ότι η ταινία «τουλάχιστον ανταποκρίνεται στο αρχικό υλικό της μετατρέποντας τα δεινά της αστικής ανάπτυξης σε μια καθηλωτική ιστορία δασύτριχου σκύλου». [37] Ο Peter Travers του Rolling Stone έδωσε στην ταινία 4 στα 5 αστέρια, γράφοντας ότι «είναι η ερμηνεία του ίδιου του Norton που φέρνει συναισθηματική σύνδεση με το Motherless Brooklyn ». Ο Peter Debruge του Variety σχολίασε ότι «ο Lionel αντιπροσωπεύει τόσο μια τεράστια νέα πρόκληση όσο και μια απίστευτα μοναδική παραλλαγή στο κατά τα άλλα φθαρμένο αρχέτυπο του ιδιωτικού ματιού». [38]

Ο Chris Tilly του IGN έδωσε στην ταινία 6,6 στα 10, γράφοντας: «Η ταινία έχει πολλά να πει για τις διακρίσεις και την ανισότητα, αλλά ενώ η κεντρική ιστορία του ντετέκτιβ είναι ενδιαφέρουσα, η ταινία παρακάμπτεται πολύ συχνά από την αφήγηση., δίνοντας στην ταινία 144 λεπτών σοβαρά προβλήματα ρυθμού και καθιστώντας την ένα συχνά απογοητευτικό ρολόι." [39] Ο Τζέικ Κόουλ του Slant Magazine έδωσε στην ταινία 1,5 στα 4 αστέρια, γράφοντας: " Το Motherless Brooklyn αισθάνεται πολύ τακτοποιημένο, μια ταινία που αναβιώνει πολλές από τις δοκιμές του νουάρ, αλλά ποτέ αυτή την έντονη ανησυχία που περνάει μέσα από τα κλασικά του είδους." [40] Ο Todd McCarthy του The Hollywood Reporter χαρακτήρισε την ταινία «κομψά φτιαγμένη, πολιτικά καθοδηγούμενη, μουσικά συναρπαστική, αφηγηματικά συγκεχυμένη και, σε σχεδόν δυόμισι ώρες, πολύ μεγάλη». [41]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Fleming, Michael (13 Οκτωβρίου 1999). «Norton birthing 'Motherless'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2019. 
  2. ↑ Kelly, Mary Louise (1 Νοεμβρίου 2019). «Why Edward Norton Moved 'Motherless Brooklyn' To The New York Of Robert Moses». NPR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2019. 
  3. ↑ Philbrick, Jami (13 Οκτωβρίου 2010). «EXCLUSIVE: Edward Norton Talks Stone». MovieWeb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Floyd, Thomas (October 25, 2019). «Edward Norton's 'Motherless Brooklyn' is a passion project both personal and professional». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 1, 2019. https://web.archive.org/web/20191101155835/https://www.washingtonpost.com/lifestyle/style/edward-nortons-motherless-brooklyn-is-a-passion-project-both-personal-and-professional/2019/10/23/db7d0628-f448-11e9-8cf0-4cc99f74d127_story.html. Ανακτήθηκε στις November 2, 2019. 
  5. ↑ Fleming, Mike Jr. (20 Φεβρουαρίου 2014). «Edward Norton Will Helm Passion Project 'Motherless Brooklyn' With RatPac Funding». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2019. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Rich, Katey (7 Νοεμβρίου 2019). «Edward Norton's Impassioned Project: How Trump's Election Motivated the Making of Motherless Brooklyn». Vanity Fair. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2020. 
  7. ↑ Fleming, Mike Jr. (2 Φεβρουαρίου 2018). «Willem Dafoe Joins Edward Norton's 'Motherless Brooklyn'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018. 
  8. ↑ N'Duka, Amanda (5 Φεβρουαρίου 2018). «Bruce Willis, Gugu Mbatha-Raw, Alec Baldwin & More Board Edward Norton's 'Motherless Brooklyn'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018. 
  9. ↑ Fleming, Mike Jr. (26 Φεβρουαρίου 2018). «Bobby Cannavale, Dallas Roberts Move Into 'Motherless Brooklyn'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018. 
  10. ↑ Lange, Alexandra (15 Νοεμβρίου 2019). «Edward Norton on New York City's 'secret sin' and the complicated legacy of Robert Moses». Curbed. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  11. ↑ Wojnar, Zak (5 Νοεμβρίου 2019). «Edward Norton Interview: Motherless Brooklyn». Screen Rant. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ DeRosa, Leanne (December 4, 2018). «TRAFFIC ALERT: Road closures for film shoot in Troy». WRGB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 28, 2019. https://web.archive.org/web/20190328065542/https://cbs6albany.com/news/local/traffic-alert-road-closures-for-film-shoot-in-troy. Ανακτήθηκε στις August 22, 2019. 
  13. ↑ Gray, Tim (23 Οκτωβρίου 2019). «Edward Norton Hails His 'Motherless Brooklyn' Crew for Their 'Career-Best' Work». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Pennington, Adrian (6 Δεκεμβρίου 2019). «Behind the scenes: Motherless Brooklyn». IBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Kreps, Daniel (July 29, 2019). «Edward Norton on How Thom Yorke Helped Shape New Film 'Motherless Brooklyn'». Rolling Stone. https://www.rollingstone.com/music/music-news/edward-norton-thom-yorke-motherless-brooklyn-daily-battles-863783/. Ανακτήθηκε στις July 29, 2019. 
  16. ↑ Willman, Chris (3 Σεπτεμβρίου 2019). «Edward Norton on Making Thom Yorke a Jazz Singer With 'Motherless Brooklyn' Theme». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ Yoo, Noah (21 Αυγούστου 2019). «Thom Yorke Shares New Song "Daily Battles" From Edward Norton Movie: Listen». Pitchfork. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2019. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Minow, Nell (31 Οκτωβρίου 2019). «A Certain Provocation: Edward Norton on the Neo-Noir Motherless Brooklyn». RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  19. ↑ Greene, Jayson (5 Νοεμβρίου 2019). «Why Edward Norton Tapped Thom Yorke and Wynton Marsalis for His New Movie, Motherless Brooklyn». Pitchfork. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
  20. ↑ Hammond, Pete (29 Αυγούστου 2019). «Telluride Film Festival: 'Ford V Ferrari', 'Judy', 'Motherless Brooklyn', Weinstein-Inspired Drama 'The Assistant' Among Premieres Headed To 46th Edition – Full List». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019. 
  21. ↑ Lang, Brent (23 Ιουλίου 2019). «Toronto Film Festival: 'Joker,' 'Ford v Ferrari,' 'Hustlers' Among Big Premieres». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019. 
  22. ↑ Lederman, Marsha (4 Σεπτεμβρίου 2019). «Vancouver International Film Festival to open with Atom Egoyan's Guest of Honour». The Globe and Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  23. ↑ Zack, Jessica (29 Οκτωβρίου 2019). «Edward Norton says his 'Motherless Brooklyn' is a treatise on unchecked power». San Francisco Chronicle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  24. ↑ Bean, Travis Lee (17 Σεπτεμβρίου 2019). «Edward Norton's 'Motherless Brooklyn' To Open Chicago International Film Festival». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  25. ↑ Grater, Tom (23 Σεπτεμβρίου 2019). «'Motherless Brooklyn' To Open Rome Film Fest; DRG Boosts MIPCOM Slate With Michael Jackson Doc — Global Briefs». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  26. ↑ Blair, Iain (15 Οκτωβρίου 2019). «San Diego Film Festival Adds Environmental Focus». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2019. 
  27. ↑ Brown, Hannah (2 Οκτωβρίου 2019). «Living legends and restored classics». The Jerusalem Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  28. ↑ D'Alessandro, Anthony (15 Φεβρουαρίου 2019). «Warner Bros. Dates 'Dune' For November 2020 & More». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2019. 
  29. ↑ «Why These High-Profile Book Adaptations Bombed at the Box Office in 2019». 
  30. ↑ Rubin, Rebecca (29 Οκτωβρίου 2019). «Box Office: 'Terminator: Dark Fate' to Take Down 'Harriet,' 'Motherless Brooklyn'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. 
  31. ↑ 31,0 31,1 D'Alessandro, Anthony (3 Νοεμβρίου 2019). «How 'Terminator: Dark Fate' Conked Out With $27M+ & Why 'The Irishman' Is Not A Missed Strategic Opportunity – Box Office». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  32. ↑ «Motherless Brooklyn (2019)». Rotten Tomatoes. Fandango. Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2023. 
  33. ↑ «Motherless Brooklyn reviews». Metacritic. CBS Interactive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2019. 
  34. ↑ Bradshaw, Peter (12 Σεπτεμβρίου 2019). «Motherless Brooklyn review – Edward Norton's weighty labour of love». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  35. ↑ Scott, A. O. (31 Οκτωβρίου 2019). «'Motherless Brooklyn' Review: Edward Norton Fights the Power Broker». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  36. ↑ Seitz, Matt Zoller (31 Οκτωβρίου 2019). «Motherless Brooklyn». RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  37. ↑ Kohn, Eric (31 Αυγούστου 2019). «'Motherless Brooklyn' Review: Edward Norton's Sturdy Adaptation of Jonathan Lethem Noir». IndieWire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  38. ↑ Debruge, Peter (31 Αυγούστου 2019). «Film Review: 'Motherless Brooklyn'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  39. ↑ Tilly, Chris (17 Σεπτεμβρίου 2019). «Motherless Brooklyn Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  40. ↑ Cole, Jake (12 Σεπτεμβρίου 2019). «Review: Motherless Brooklyn Captures the Look but Not the Spark of Noir». Slant Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 
  41. ↑ McCarthy, Todd (31 Αυγούστου 2019). «'Motherless Brooklyn': Film Review | Telluride 2019». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_σκιές_του_Μπρούκλιν&oldid=10301139"