Ογιάντα Ουμάλα
| Ογιάντα Ουμάλα | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος του Περού | |
|
Περίοδος 28 Ιουλίου 2011 – 28 Ιουλίου 2016 | |
| Αντιπρόεδρος |
Ομάρ Τσεχάντε Μαρισόλ Εσπινόσα |
| Πρωθυπουργός |
Σαλομόν Γκίτις Όσκαρ Βαλντές Χουάν Χιμένες Μαγιόρ Σέσαρ Βιγιανουέβα Ρενέ Κορνέχο Άνα Χάρα Πέδρο Κατεριάνο |
| Προκάτοχος | Άλαν Γκαρσία |
| Διάδοχος | Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι |
| Προσωρινός Πρόεδρος της Ένωσης Νοτιοαμερικανικών Εθνών | |
|
Περίοδος 29 Ιουνίου 2012 – 30 Αυγούστου 2013 | |
| Προκάτοχος | Άλαν Γκαρσία |
| Διάδοχος | Ντέσι Μπουτέρσε |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση |
27 Ιουνίου 1962 (53 ετών) Λίμα, Περού |
| Υπηκοότητα | Περού |
| Πολιτικό κόμμα | Περουβιανό Εθνικιστικό Κόμμα |
| Σύζυγος | Ναντίν Ερέδια |
| Παιδιά | 3 |
| Σπουδές |
Στρατωτική Σχολή του Τσορίγιος Ποντιφικό Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού |
| Επάγγελμα |
Πολιτικός Στρατιωτικός |
| Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικός |
| Υπογραφή |
 |
| Ιστοσελίδα | http://www.presidencia.gob.pe/ |
Ο Ογιάντα Μοϊσές Ουμάλα Τάσο ([Ollanta Moisés Humala Tasso, 27 Ιουνίου 1962) είναι Περουβιανός πολιτικός και απόστρατος στρατιωτικός. Είναι ο σημερινός πρόεδρος του Περού μετά την νίκη του στις προεδρικές εκλογές το 2011 νικώντας την Κέικο Φουχιμόρι στον δεύτερο γύρο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1962. Έγινε στρατιωτικός το 1982 και δέκα χρόνια αργότερα ανήλθε στην θέση του αντισυνταγματάρχη. Καταπολέμησε την ανταρτική κομουνιστική οργάνωση Φωτεινό Μονοπάτι και τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε στον πόλεμο του Τσενέπα ενάντια στον Ισημερινό. Κατά την διάρκεια της μεγάλης κρίσης του 1998-2000 περίοδο που την χώρα κυβερνούσε ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι επιβλήθηκαν βαριά προγράμματα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Έτσι ο Ουμάλα επιχείρησε αποτυχημένο πραξικόπημα μαζί με 39 στρατιωτικούς και συνεργάτες στην πόλη Τάκνα στο νότιο τμήμα της χώρας τον Οκτώβριο του 2000, εναντίον του Φουτζιμόρι. Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Φουτζιμόρι του δόθηκε χάρη από το κογκρέσο του Περού και του ανατέθηκε το έργο της στρατιωτικού ακολούθου σε διάφορες πρεσβείες στο εξωτερικό. Το 2005 επέστρεψε και ίδρυσε το Εθνικιστικό κόμμα του Περού. Σε αντίθεση με τον νεοφιλελευθερισμό το Εθνικό Κόμμα του Περού είναι γνωστό για την αντι-ιμπεριαλιστική στάση του. Το 2006 ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές ενώ στις προεδρικές εκλογές του 2012 νίκησε στον δεύτερο γύρο την Κέικο Φουχιμόρι και παράλληλα ορκίστηκε ως ο 94ος Πρόεδρος του Περού.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
