Ξενοφών Σιδερίδης
| Ξενοφών Σιδερίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ξενοφών Σιδερίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1851[1] Ουσκουντάρ |
| Θάνατος | 15 Αυγούστου 1929 ή 1929[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ιστορικός βυζαντινολόγος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών |
Ο Ξενοφων Σιδερίδης (1851-1929) ήταν ιστορικός, βυζαντινολόγος και αντεπιστέλλων μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ξενοφών Σιδερίδης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1851 στην Χρυσούπολη (Σκούταρι) του Βοσπόρου. Ο πατέρας του Αθανάσιος καταγόταν από το Μικρό Χωριό Ευρυτανίας. Είχε άλλα οκτώ αδέλφια. Ορφάνεψε σε μικρή ηλικία από πατέρα. Αφού τελείωσε το ελληνικό σχολείο της Χρυσούπολης εργάστηκε για λόγους βιοπορισμού. Έγινε μέτοχος στην εμπορική επιχείριση Χρυσβέργη στην Κωνσταντινούπολη.[2]Παράλληλα έμαθε ξένες γλώσσες, την τουρκική, ρωσική, βουλγαρική, γαλλική.[3]Πολύ νωρίς επιδόθηκε σε ιστορικές έρευνες και προχώρησε σε δημοσιεύσεις στο Περιοδικό του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου[4], της Αρχαιολογικής Επιτροπής του οποίου έγινε εταίρος και πρόεδρος. Εξελέγη αντεπιστέλλων μέλος της Ακαδημιας Αθηνών το 1929. [5] Πέθανε στις 15 Αυγούστου 1929 από ανακοπή καρδιάς.[6]
Η Βιβλιοθήκη Σιδερίδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ξενοφών Σιδερίδης άφησε την βιβλιοθήκη του, που θεωρήθηκε σαν μια απ’ τις σπανιότερες και μεγαλύτερες στο είδος της με περίπου 4.009 τόμους και 25 χειρόγραφους κώδικες. Η βιβλιοθήκη αυτή δωρίστηκε από τα αδέρφια του Ξενοφώντα Σιδερίδη, Ευλαμπία Αχτάρη και Αλεξάνδρα Κούρτελη, στην Ακαδημία Αθηνών και τοποθετήθηκε σε ξεχωριστή αίθουσα, που έφερε το όνομά του: «Βιβλιοθήκη Ξ.Α. Σιδερίδη».[7]
Eργογραφία[8][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ναός ιερομάρτυρος Αυτονόμου, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 17 (1886), σελ. 122-124
- Βυζαντινά επιτύμβια εν Χρυσπούλει, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 17 (1886), σελ.125-126
- Περί του Δαματρύος των Βυζαντινών, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 17 (1886), σελ126-134, τομ. 19 (1891), σελ. 15-24
- Περί της εν Μικρά Αρμενία Νικοπόλεως, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 17 (1886), σελ134-143
- Βυζαντιναί επιγραφαί, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 20-22 (1892), σελ.17-18, τομ. 24-26 (1896), σελ. 133-139
- Περί της εν Κωνσταντινουπόλει Μονής της Παμακαρίστου και των κτητόρων αυτής, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ. 20-22 (1892), σελ19-32
- Περί της εν Κωνσταντινουπόλει Μονής του Σωτήρος του Φιλανθρώπου, Εκκλησιαστική Αλήθεια, 1897, σελ. 234-236, 250-251, 257-259, 267-268, 276-279, 291-293, 309-310, 316-319, 323-325, 341-343, τομ 1898,σελ4-6, 10-11
- Λίβυσσα, Δακίβυζα, Γκέπουζα, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ.27 (1900), σελ. 264-287
- Επανόρθωσις αφηγησεως γεγονότων, τινών επί Αυτοκράτορος Ηρακλείου Α, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ.28 (1904), σελ. 98-118
- Κωνσταντίνου Παλαιολόγου θάνατος, τάφος, και σπάθη, Αθήνα, 1908
- Περί τινός αντιγράφου του Νομοκανόνος του Μανουήλ Μαλαξού, Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, τομ.30 (1908), σελ.182-205
- Γαβριήλ Σεβήρου, ιστορική επιστολή, Εκκλησιαστικός Φάρος, τομ.11 (1913), σελ. 5-34
- Γεννάδιου Σχολάριου κανών εις Γρηγόριον Παλαμάν, Γρηγόριος Παλαμάς, 1921, σελ. 137-142
- Η προς Βοεμούς επιστολή της Εκκλησίας Κων/πόλεως εν έτει 1452, Νέος Ποιμήν, τομ. Ε (1923), σελ. 98-108
- Μανουήλ Ολοβώλου εγκώμιον εις τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' τον Παλαιολόγον, Επετηρίς Βυζαντινών Σπουδών, Γ (1926), σελ. 168-191
- Τα περί ενώσεως των Εκκλησιών γράμματα του Αυτοκράτορος Ιωάννου του Κομνηνού, Γρηγόριος Παλαμάς, 1926, σελ. 52-64
- Μιχαήλ Ψελλού λόγος επί τω εν Βλαχέρναις γεγονότι θάυματι, Ορθοδοξία, 1928, σελ. 508-519, 539-548
- Επιστολαί ΙΣΤ αιώνος, Χιακά Χρονικά 1926, σελ. 185-192
- Γεωργίου Σχολαρίου τα ευρισκόμενα, τ1,2 (1928-1929), εκδ. Bonne Presse, Paris
- Η Ηπειρώτις οικογένεια Ρερέ (1448-1609), Ηπειρωτικά χρονικά τομ. Γ σελ. 159-168
- Ο εν Γενούη βυζαντινός πέπλος, Επετηρίς Βυζαντινών Σπουδών, Ε (1928), σελ.376-378
- Κορτήσιος Βρανάς ο Ηπειρώτης,Ηπειρωτικά χρονικά, τομ.Γ,σελ. 249-271
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 117337706. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2020.
- ↑ Κ.Α., «Ξενοφών Σιδερίδης», Ελληνικά, τομ. 4 (1931), σελ.289
- ↑ Βασίλειος Μυστακίδης, «Ξενοφών Σιδερίδης», Επιστημονική Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών,τομ.6 (1929), σελ.423
- ↑ Βασίλειος Μυστακίδης, «Ξενοφών Σιδερίδης», Επιστημονική Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών,τομ.6 (1929), σελ.423
- ↑ Κ.Α., «Ξενοφών Σιδερίδης», Ελληνικά, τομ. 4 (1931), σελ.290
- ↑ Κ.Α., «Ξενοφών Σιδερίδης», Ελληνικά, τομ. 4 (1931), σελ.289
- ↑ Κ.Α., «Ξενοφών Σιδερίδης», Ελληνικά, τομ. 4 (1931), σελ.290
- ↑ E. Stephanou, «Xenohon Sideridis (1851-1929)»,Echos d' Orient, τομ.29(1930), σελ.81-83
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κ.Α., «Ξενοφών Σιδερίδης», Ελληνικά, τομ. 4 (1931), σελ.289-290
- Βασίλειος Μυστακίδης, «Ξενοφών Σιδερίδης», Επιστημονική Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών,τομ.6 (1929), σελ.423-427
- E. Stephanou, «Xenohon Sideridis (1851-1929)»,Echos d' Orient, τομ.29(1930), σελ.79-83
Εξωτερικοί σύνεδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ξενοφών Σιδερίδης[1]
|