Ντιν Αλφάντζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιν Αλφάντζ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Δεκεμβρίου 1897[1]
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος24  Οκτωβρίου 1989
Μανχάταν
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Σπουδέςκολέγιο Χάμιλτον
Νομική σχολή του πανεπιστημίου Κολούμπια
Utica Free Academy
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑμερικανικό εργατικό κόμμα, Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και Φιλελεύθερο Κόμμα της Νέας Υόρκης
δεδομένα

Ο Ντιν Αλφάντζ, γεννημένος ως Κωνσταντίνος Αλφαντζής (Dean Alfange, 2 Δεκεμβρίου 1897 ή 1899[2] – 24 Οκτωβρίου 1989)[3] ήταν Κωνσταντινουπολίτης Αμερικανός πολιτικός που ήταν υποψήφιος για διάφορα αξιώματα και εκλεγμένος με διαφορετικά πολιτικά κόμματα, όπως το Δημοκρατικό, το Ρεπουμπλικανικό, το Αμερικανικό Εργατικό Κόμμα και το Φιλελεύθερο Κόμμα της Νέας Υόρκης (του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος).[4] Συμμετείχε για πολλές δεκαετίες σε ελληνοαμερικανικές οργανώσεις, καθώς και σε σιωνιστικούς κύκλους.

Υπήρξε επίσης δικηγόρος και συγγραφέας — ένας εξέχων φιλελεύθερος και νομικός σχολιαστής, υπερασπιστής του δικαστικού ακτιβισμού και της δυναμικής ερμηνείας των διατάξεων του Συντάγματος. Τον θυμούνται ακόμα για ένα σύντομο κείμενό του με τίτλο "An American's Creed" (= «Το πιστεύω ενός Αμερικανού») ή, εναλλακτικά, "My Creed" (= «Το πιστεύω μου»), στο οποίο υπερασπίζεται τις ιδέες της ελευθερίας και του να βασίζεται κάποιος στις δικές του δυνάμεις.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικογένεια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλφαντζής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη (στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία) από Ρωμιούς γονείς[4] και σε ηλικία ενός έτους[5] ή το 1902 μετανάστευσε με τη μητέρα του και την αδελφή του στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, κοντά στον από μητέρα θείο του, τον Γεράσιμο Λειβαδά, που ανέλαβε τη μόρφωσή του. Ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε στη Γιούτικα.[3][4] Απεφοίτησε από την Ελεύθερη Ακαδημία της Γιούτικα το 1918 και υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά τον πόλεμο σπούδασε φιλοσοφία στο Κολέγιο Χάμιλτον στο Κλίντον, από όπου απεφοίτησε το 1922 με άριστα.[4][6] Θα παρέμενε ενεργός στα του κολεγίου και όταν αργότερα, το 1937, τιμήθηκε με το Βραβείο «Θεόδωρος Ρούζβελτ» 2.500 δολαρίων για το βιβλίο του The Supreme Court and the National Will («Το Ανώτατο Δικαστήριο και η εθνική θέληση»), δώρισε το Βραβείο στο Κολέγιο Χάμιλτον, θεσπίζοντας το Βραβείο Δοκιμίου Dean Alfange, που απονέμεται σε δύο φοιτητές κάθε χρόνο για δοκίμιο με θέμα την αμερικανική συνταγματική διακυβέρνηση.[7] Ως φοιτητής διακρίθηκε για την ευφράδειά του, την ευφυΐα του και την έφεσή του στη γνώση[8]. Στη συνέχεια πήρε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια (1924) και έγινε δικηγόρος στο Μανχάταν ως Ντιν Αλφάντζ.[4]

Ο Αλφάντζ νυμφεύθηκε τη Θάλεια Πέρυ (Thalia Perry), με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον Dean Alfange, Jr.[4], που έγινε καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. Ο Αλφαντζής πέθανε στο Μανχάταν σε ηλικία 91 ή 89 ετών από καρκίνο.[4]

Νομική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλφάντζ έγινε δεκτός στον Αμερικανικό Δικηγορικό Σύλλογο το 1925. Επέκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών για τη μεταχείριση των προγραμμάτων του New Deal, προτρέποντάς το να υιοθετήσει μια πιο προοδευτική στάση απέναντι σε αυτές τις πολιτικές. Υποστήριξε ότι τα προγράμματα δεν θα έπρεπε να αξιολογούνται μόνο με βάση τη νομική τους κάλυψη, αλλά και με βάση τα δυνητικά τους ηθικά και οικονομικά αποτελέσματα, καθώς και με βάση την αντίληψη του κοινού εκείνη την εποχή.[9] Υποστήριζε επίσης την έννοια του «Living Constitution» κατά τον Τρούμαν, δηλαδή τη δυναμική ερμηνεία των διατάξεων του Συντάγματος, ανάλογα και με τις εξελίξεις της εποχής.[9]

Αργότερα, ενώ είχε ήδη αρχίσει την πολιτική του σταδιοδρομία, ο Αλφάντζ υπηρέτησε ως Γενικός Αντεισαγγελέας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.[3]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το Δημοκρατικό Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1940 ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ διόρισε τον Αλφάντζ πρόεδρο του γραφείου μη αγγλόφωνων ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος στην τρίτη προεδρική προεκλογική εκστρατεία του.[4] Το 1941 δέχθηκε το χρίσμα του κόμματος για ομοσπονδιακός βουλευτής, στην περιφέρεια της Άνω Ηστ Σάιντ του Μανχάταν, αλλά με 16.690 ψήφους έχασε την έδρα από τον Τζόζεφ Κλαρκ Μπάλντγουιν[4][10]

Με το Αμερικανικό Εργατικό Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλφάντζ είχε διατελέσει επικεφαλής του μικρού Αμερικανικού Εργατικού Κόμματος επί αρκετά χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Στις πολιτειακές εκλογές της Νέας Υόρκης το 1942 ήταν υποψήφιός του για τη σημαντική θέση του Κυβερνήτη της Νέας Υόρκης. Ο τότε δήμαρχος της Νέας Υόρκης Φιορέλο Λα Γκουάρντια υπεστήριξε τον Αλφάντζ σε αυτή την εκλογή.[11] Ο Αλφάντζ ήρθε τρίτος[4], παίρνοντας 409.047 ψήφους[12][13], που αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 17,7%.[14] Αυτός ο αριθμός ψήφων ήταν μεγαλύτερος από όσους είχε πάρει ποτέ υποψήφιος του Αμερικανικού Εργατικού Κόμματος ως τότε, αλλά και στο μέλλον, σε εκλογές ολόκληρης πολιτείας. Οι ψήφοι του διέσπασαν τη φιλελεύθερη ψήφο και συνέτειναν έτσι σημαντικά στο να νικήσει ο Τόμας Ντιούι.[15] Από τότε και για τις επόμενες δεκαετίες το όνομα του Αλφάντζ εξακολούθησε να εμφανίζεται στις στήλες του αμερικανικού τύπου, ιδίως κατά τις παραμονές εκλογών.[16]

Με το Φιλελεύθερο Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλφάντζ ηγήθηκε μιας ομαδικής αποχωρήσεως από το Εργατικό Κόμμα το 1944, καθώς υπήρχαν αυξανόμενες προστριβές και συγκρούσεις μεταξύ αντικομμουνιστικών και σοσιαλιστικών φατριών στο εσωτερικό του. Αυτή η αποχώρηση οδήγησε στον σχηματισμό του Φιλελεύθερου Κόμματος της Νέας Υόρκης.[4][17] Με αυτό το κόμμα το 1953 ήταν υποψήφιος (ένας από τους 5) για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης.

Με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο τότε κυβερνήτης Νέλσον Ροκφέλερ διόρισε τον Αλφάντζ επικεφαλής της Επιτροπής Ιπποδρομιών και Στοιχημάτων της Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι την κατάργηση της Επιτροπής το 1975.[4]

Ομογενειακά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχίζοντας από νεαρή ηλικία, ο Αλφάντζ υπηρέτησε σε σημαντικά αξιώματα οργανώσεων, όπως ύπατος πρόεδρος του Αμερικανικού-Ελληνικού Εκπαιδευτικού Προοδευτικού Συνδέσμου («ΑΧΕΠΑ»)[18]. Υπό αυτή του την ιδιότητα, επισκέφθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του την Ελλάδα, το 1929, ως επικεφαλής της πρώτης αποστολής-προσκυνήματος της οργανώσεως στη χώρα.[19] Ο αριθμός ψήφων που συγκέντρωσε στις εκλογές Κυβερνήτη της Νέας Υόρκης το 1942 κατέπληξε και αναπτέρωσε το ηθικό της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ, που είδε ξαφνικά ένα δικό της μέλος να διεκδικεί στα σοβαρά ένα τόσο μεγάλο αξίωμα.[20]

Γενικώς ο Αλφάντζ ήταν πάντοτε παρών σε όλες τις μεγάλες εκστρατείες της ομογένειας, όπως στην Ελληνική Πολεμική Περίθαλψη στην απόπειρα συνενώσεως όλων των ελληνοαμερικανικών σωματείων σε μία ενιαία οργάνωση, κλπ.[21]

Εβραϊκά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλφάντζ τέθηκε επικεφαλής της σιωνιστικής οργανώσεως «Επιτροπή για τον Εξοπλισμό του Εβραϊκού Κράτους», που επεδίωκε να καταργηθεί το εμπάργκο όπλων το οποίο είχε επιβληθεί στις ομάδες Εβραίων στην Παλαιστίνη που δρούσαν κατά τη δεκαετία του 1940 για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.[22] Στο πρώτο μισό της ίδιας δεκαετίας, υπήρξε επίσης πρόεδρος της «Επιτροπής Εκτάκτου Ανάγκης για τη Διάσωση των Εβραίων της Ευρώπης» (Emergency Committee to Save the Jewish People of Europe), που επιχειρούσε τη διάσωση θυμάτων του Ολοκαυτώματος.[23] Μέσα από αυτή την επιτροπή, ο Αλφάντζ διακήρυξε ότι ήταν ηθικό και θρησκευτικό καθήκον κάθε Χριστιανού να βοηθήσει τους Εβραίους που καταδιώκονταν από τους ναζιστές.[23]

«Το πιστεύω μου»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί θυμούνται τον Αλφάντζ για ένα σύντομο κείμενό του (170 λέξεις) με τίτλο "An American's Creed" (= «Το πιστεύω ενός Αμερικανού») ή, εναλλακτικά, "My Creed" (= «Το πιστεύω μου»), το οποίο έγραψε στη δεκαετία του 1950 και στο οποίο υπερασπίζεται τις ιδέες της ελευθερίας και του να βασίζεται κάποιος στις δικές του δυνάμεις. Το κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικώς στο This Week Magazine (περιοδικό που συνόδευε ως ένθετο τις κυριακάτικες εκδόσεις αρκετών αμερικανικών εφημερίδων) και μία σύντομη εκδοχή του εμφανίσθηκε στο Reader's Digest στα τεύχη Οκτωβρίου 1952 και Ιανουαρίου 1954.[24] Το Freedoms Foundation της Πενσυλβάνια βράβευσε τον Αλφάντζ για το κείμενο αυτό το 1952.[3] Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο:

«Δεν επιλέγω να είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είναι δικαίωμά μου να μην είμαι συνηθισμένος. Αποζητώ να αναπτύξω οποιαδήποτε ταλέντα μού χάρισε ο Θεός — όχι την ασφάλειά μου. Δεν επιθυμώ να είμαι ένας συντηρούμενος πολίτης, ταπεινωμένος και στομωμένος από το γεγονός ότι έχω το κράτος να με φροντίζει. Θέλω να πάρω το υπολογισμένο ρίσκο. Να ονειρευτώ και να δημιουργήσω, να αποτύχω και να επιτύχω. Αρνούμαι να ανταλλάξω το κίνητρο με ένα επίδομα ανεργίας. Προτιμώ τις προκλήσεις της ζωής από την εγγυημένη ύπαρξη. Το απροσδόκητο της αυτοεκπλήρωσης από την αποτελματωμένη ηρεμία της ουτοπίας. Δεν θα παζαρέψω την ελευθερία μου ως αντάλλαγμα για ευεργετικές διατάξεις, ούτε την αξιοπρέπειά μου για μια ελεημοσύνη. Δεν θα δειλιάσω ποτέ ενώπιον γήινου αφέντη, ούτε θα λυγίσω ενώπιον οποιασδήποτε απειλής. Είναι η κληρονομιά μου να στέκομαι όρθιος, περήφανος και χωρίς φόβους. Να σκέπτομαι και να δρω αυτόβουλα, να απολαμβάνω το όφελος των δικών μου δημιουργημάτων και να αντιμετωπίζω τον κόσμο τολμηρά, λέγοντας: Τούτο επετέλεσα, με τη βοήθεια του Θεού. Αυτά όλα προσδιορίζουν το τι σημαίνει να είσαι Αμερικανός.»


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6rb7vgc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rogan, Mary Ellen (Ιούλιος 1990). «Dean Alfange Papers» (PDF). Νέα Υόρκη: New York Public Library. σελίδες iv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 Fowler, Glenn (27 Οκτωβρίου 1989). «Dean Alfange, Liberal Leader, Is Dead at 91». The New York Times (Νέα Υόρκη). https://www.nytimes.com/1989/10/27/obituaries/dean-alfange-liberal-leader-is-dead-at-91.html?pagewanted=1. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2010. 
  5. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  6. ↑ The Trustees of Hamilton College (2010). «An Inspiration to All: Dean Alfange, Class of 1922». Clinton, Oneida County, New York: Hamilton College. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Απρίλιος 2010. 
  7. ↑ The Trustees of Hamilton College (2010). «Coming Full Circle: Alfange, Kayle, Coleman, Mandel and Alfange». Clinton, New York: Hamilton College. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2010. 
  8. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  9. ↑ 9,0 9,1 Pestritto, Ronald· Thomas West (2007). «2». Modern America and the Legacy of the Founding. Lanham, Maryland: Lexington Books. σελ. 52. ISBN 0-7391-1417-4. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2010. 
  10. ↑ Associated Press (12 Μαρτίου 1941). «Baldwin is Winner in Congress Election». The Day (New London, Connecticut: The Day Publishing Company): σελ. 4. https://news.google.com/newspapers?id=mJIrAAAAIBAJ&sjid=eHEFAAAAIBAJ&pg=7112,5585418&dq=dean+alfange&hl=en. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ Associated Press (29 Οκτωβρίου 1942). «Governor Race Leads Interest in Elections». The Schenectady Gazette (Schenectady, New York: The Daily Gazette Co). https://news.google.com/newspapers?id=TPM0AAAAIBAJ&sjid=LIUFAAAAIBAJ&pg=892,6654534&dq=dean+alfange&hl=en. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2010. 
  12. ↑ «U.S. At War: Tom Dewey Gets There». Time magazine (Time Inc.). 16 Νοεμβρίου 1942. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-08-25. https://web.archive.org/web/20130825160318/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,932837,00.html. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2010. 
  13. ↑ Van Devander, Charles (1974). «Murphy's Spawn». The Big Bosses. Ayer Publishing. σελ. 57. ISBN 0-405-05903-5. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2010. 
  14. ↑ Meyer, Gerald (1989). Vito Marcantonio: Radical Politician 1902-1954. Albany, New York: State University of New York Press. σελ. 26. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2010. 
  15. ↑ Lichtenstein, Nelson (1987). Labor's War at Home: The CIO in World War II. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 286. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2010. 
  16. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  17. ↑ «Dean Alfange; Helped Found Liberal Party». Los Angeles Times (Los Angeles: Tribune Company). 31 Οκτωβρίου 1989. http://articles.latimes.com/1989-10-31/news/mn-6_1_liberal-party. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2010. 
  18. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  19. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  20. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  21. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση»
  22. ↑ Associated Press (19 Ιανουαρίου 1948). «Committee Formed to Arm Palestine». Pittsburgh Post-Gazette (Pittsburgh: Block Communications). https://news.google.com/newspapers?id=eDwNAAAAIBAJ&sjid=TWoDAAAAIBAJ&pg=3694,3929554&dq=dean+alfange&hl=en. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2010. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Medoff, Rafael (29 Ιουνίου 2003). «No Laughing Matter: Why World Jewry should be saluting Bob Hope». Jewish World Review. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-13. https://web.archive.org/web/20170713024631/http://jewishworldreview.com/0703/hope_holocaust.php3. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2010. 
  24. ↑ Platt, Suzy (1993). Respectfully Quoted: A Dictionary of Quotations. Νέα Υόρκη: Barnes & Noble. σελ. 16. ISBN 0-88029-768-9. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2010. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Supreme Court and the National Will. Νέα Υόρκη: Doubleday, Doran. 1937. σελ. 297. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ηλίας Κ. Ζιώγας: Το λήμμα «Αλφαντζής Κωνσταντίνος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 563
  • Fowler, Glenn: «Dean Alfange, Liberal Leader, Is Dead at 91», The New York Times, 27 Οκτωβρίου 1989
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Dean Alfange της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιν_Αλφάντζ&oldid=9814111"