Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικομήδης Δ΄ Φιλοπάτωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικομήδης Δ΄ Φιλοπάτωρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος74 π.Χ.
Νικομήδεια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝύσα
Nysa
ΤέκναNysa
ΓονείςΝικομήδης Γ' Ευεργέτης[1] και Aristonica
ΑδέλφιαΝύσα (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
Σωκράτης Χριστός (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Πυλαιμένης Γ΄ (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
ΟικογένειαΔυναστεία των Νικομηδιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικομήδης Δ' ο Φιλοπάτωρ από τη Δυναστεία των Νικομηδιδών ήταν ο βασιλιάς της Βιθυνίας από το 94 π.Χ. έως το 74 π.Χ[2]. Ήταν ο πρώτος γιος και διάδοχος του Νικομήδη Β' της Βιθυνίας και της Νύσσας[3] και είχε μια αδελφή που ονομαζόταν επίσης Νύσσα[4].

Δεν μας είναι τίποτα γνωστό για τη γέννηση του Νικομήδη Δ' του Φιλοπάτωρος ή τα χρόνια πριν γίνει βασιλιάς. Ωστόσο, η βασιλεία του άρχισε με το θάνατο του πατέρα του. Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του ήταν σχετικά ειρηνικά, αλλά σύντομα ο βασιλιάς Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ του Πόντου, (ο μεγαλύτερος θείος της μητέρας του Νικομήδη Δ'), ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της Ρώμης κατά την ύστερη Δημοκρατία, άρχισε να παρενοχλεί τα σύνορα της Βιθυνίας.

Ο αδελφός του Νικομήδη Δ', Σωκράτης Χρηστός, με τη βοήθεια του Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ, νίκησε τον στρατό του Νικομήδη Δ' το 90 π.Χ. και ο Νικόμηδης αναγκάστηκε να φύγει στην Ιταλία. Επανήλθε στο θρόνο του από τον Manius Aquillius λόγω της επιρροής της Ρώμης στην περιοχή[5].Ωστόσο, ο Aquillius ενθάρρυνε τον Νικομήδη Δ' να επιτεθεί στο έδαφος του Μιθριδάτη, με αποτέλεσμα ο Μιθριδάτης ΣΤ' να αντιδράσει ξανά το 88 π.Χ. Ο Νικομήδης Δ' φυγαδεύτηκε για άλλη μια φορά στη Ρώμη[6].

Η Ανατολή θεωρήθηκε από τους Ρωμαίους ως μια επαρχία που παρέχει αφθονία χρυσού και αργύρου. Ως εκ τούτου, δυο ισχυροί Ρωμαίοι, ο Γάιος Μάριος και ο πρόξενος Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας στόχευαν στη διοίκηση της περιοχής. Ο Σύλλας μετέφερε τις ίντριγκες της Ρώμης στην Ανατολία, όπου ξεκίνησε τον Α' Μιθριδατικό πόλεμο. Η Σύλλας πολέμησε τον Μιθριδάτη ΣΤ' σε αρκετές περιπτώσεις τα επόμενα τρία χρόνια και τελικά το 85 π.Χ., ο Μιθριδάτης ΣΤ' σύναψε συνθήκη ειρήνης και του δόθηκε το δικαίωμα να διατηρήσει την βασιλεία του στον Πόντο αφού πληρώσει βαρύ πρόστιμο.

Ο Νικομήδης Δ' αναστηλώθηκε στο θρόνο του στη Βιθυνία το 84 π.Χ.Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν σχετικά ειρηνικά, αν και η Βιθυνία βρισκόταν ολοένα και περισσότερο υπό τον έλεγχο της Ρώμης. Το 80 π.Χ., ο νεαρός Γάιος Ιούλιος Καίσαρ ήταν πρεσβευτής στην αυλή του Νικομήδη Δ'. Ο Καίσαρ στάλθηκε για να εγείρει έναν στόλο χρησιμοποιώντας τους πόρους της Βιθυνίας, αλλά χρονοτριβούσε τόσο πολύ με τον βασιλιά ώστε γεννήθηκε μια φήμη για ''στενότερη'' σχέση μεταξύ των δύο ανδρών, οδηγώντας στον αποτρόπαιο τίτλο του Καίσαρα ως «βασίλισσα της Βιθυνίας».Οι πολιτικοί εχθροί του Καίσαρα το αξιοποίησαν αργότερα στη ζωή του. Κατά τη διάρκεια του Γαλλατικού θριάμβου του Καίσαρα δημιουργήθηκε ο δημοφιλής στίχος: "Gallias Caesar subegit, Caesarem Nicomedes," (ο Καίσαρας έβαλε τους Γαλάτες χαμηλά,ο Νικομήδης έβαλε τον Καίσαρα χαμηλά), υποδεικνύοντας ότι ο Καίσαρας ήταν ο παραλήπτης αυτής της σχέσης[7].

Ως μία από τις τελευταίες ενέργειές του ως βασιλέας της Βιθυνίας, το 74 π.Χ., ο Νικομήδης Δ' κληροδότησε ολόκληρο το βασίλειο της Βιθυνίας στη Ρώμη.Η Ρωμαϊκή Γερουσία την εξέλεξε άμεσα ως νέα επαρχία. Ο παλαιός εχθρός της Ρώμης Μιθριδάτης ΣΤ' είχε άλλα σχέδια για τη Βιθυνία και ο θάνατος και η κληροδότηση του Νικομήδη Δ' οδήγησαν άμεσα στον Γ' Μιθριδατικό Πόλεμο.

  1. 1,0 1,1 «Никомед» (Ρωσικά)
  2. https://en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Nicomedes_III. 11th ed.). Cambridge University Press. p. 664.(numbered as III. not IV.)
  3. McGing, The foreign policy of Mithridates VI Eupator, King of Pontus, p. 143
  4. "Archived copy". Archived from the original on 2011-02-20. Retrieved 2010-10-07.
  5. Smith, p. 1197 Αρχειοθετήθηκε 2006-03-01 στο Wayback Machine.
  6. J. Hind, 'Mithridates', in Cambridge Ancient History, Volume IX (1994), pp.143–4
  7. https://sourcebooks.fordham.edu/pwh/suet-julius.asp

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]