Ναός Χάσε-Ντέρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 34°32′9″N 135°54′25″E / 34.53583°N 135.90694°E / 34.53583; 135.90694

Χάσε-Ντέρα
Χάρτης
Είδοςβουδιστικός ναός
Γεωγραφικές συντεταγμένες34°32′9″N 135°54′25″E
ΘρήσκευμαShingon-shu Buzan-ha[1]
Διοικητική υπαγωγήHase
ΧώραΙαπωνία
Έναρξη κατασκευής686
ΠροστασίαΕθνικός Θησαυρός[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ο Χάσε-Ντέρα (長谷寺) είναι ο κύριος ναός της σέκτας Μπουζάν του Σίνγκον Βουδισμού. Ο ναός βρίσκεται στην πόλη Σακουράι, στο νομό Νάρα της Ιαπωνίας. Η κύρια αίθουσα είναι Εθνικός Θησαυρός της Ιαπωνίας. Ιδρυτής του ναού θεωρείται ότι ήταν ο Ντόμιο.

Είναι ο 8ος από τους 33 ναούς, που απαρτίζουν το Προσκύνημα της (θεάς Κάννον) Κανσάι Κάννον και ένας από τους σημαντικότερους ιερατικούς χώρους της Ιαπωνίας. [3]

Ιστορική ανασκόπηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την περιγραφή στην μπρούτζινη πλάκα, που είναι γνωστή ως Χόκκε Σεσσό-ζου (銅板法華説相図, dōban hokke sessō zu), η οποία είναι τοποθετημένη στο Χάσε-ντέρα, [4] ο ναός χτίστηκε για πρώτη φορά το 686 και αφιερώθηκε στον αυτοκράτορα Τενμού, ο οποίος έπασχε από μια ασθένεια. Αργότερα, το έτος 727, ο ναός επεκτάθηκε με εντολή του αυτοκράτορα Σόμου και ένα άγαλμα του ενδεκαπρόσωπου Κάννον τοποθετήθηκε κοντά στον αρχικό ναό, που περιείχε τη χάλκινη πλάκα. Ο ναός έχει καεί και ξαναχτιστεί δέκα φορές από τον 10ο αιώνα.

Κατά την περίοδο Χεϊάν μέλη ευγενών, όπως οι συγγραφείς των Καγκέρο Νίκκι και Σαρασίνα Νίκκι, επεδείκνυαν την εύνοιά τους προς τον ναό. Το Χάσε-ντέρα ήταν σταθερά δημοφιλές στους επισκέπτες, βοηθούμενο από το γεγονός ότι βρισκόταν σε αυτό, που ήταν τότε η διαδρομή προς το Μεγάλο Ιερό της Ίσε. [5] Ο ναός Χάσε-ντέρα αρχικά υπαγόταν στον ναό Τοντάι-τζι αλλά μετά υπήχθη στον ναό Κόφουκου-τζι στα μέσα της περιόδου Χεϊάν.[3] Αργότερα ακόμη, η Χάσε-ντέρα άκμασε ως ένα από τα κέντρα του μεταρρυθμισμένου βουδισμού Σίνγκον, ιδιαίτερα μετά την άφιξη του ιερέα Σεν'γιο από το Νεγκόρο-τζι το 1588.

Η σημερινή Κύρια Αίθουσα είναι μια ανακατασκευή του 1650, που χτίστηκε με δωρεές από τον Τοκουγκάβα Ιεμίτσου. Μια σκεπαστή ξύλινη σκάλα, (登廊, noborirō), μήκους 200 μέτρων, οδηγεί στην Αίθουσα από την Πύλη Νιό.[5] Ο ναός είναι ιδιαίτερα δημοφιλής την άνοιξη, όταν ανθίζουν οι 700 κινεζικές παιώνιες, που βρίσκονται στη σκάλα, [6] [7] και το φθινόπωρο, όταν τα φύλλα των πολλών σφενδάμων στο χώρο του ναού έχουν γίνει κόκκινα. [7]

Θησαυροί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάλκινη πλακέτα Χόκκε Σεσσό-ζου
Η Σκάλα
Γκουανγίν

Στο Χάσε-ντέρα υπάρχουν πολλά κτήρια και αντικείμενα, που έχουν χαρακτηριστεί ως Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία και περιλαμβάνουν:

  • Η Κεντρική Αίθουσα (Εθνικός Θησαυρός): Η Κεντρική Αίθουσα στο Χάσε-ντέρα είναι μια από τις μεγαλύτερες αίθουσες στον νομό Νάρα. Το άγαλμα της Κάννον με τα Έντεκα Πρόσωπα βρίσκεται σε αυτή την αίθουσα. [8]
  • Η χάλκινη πλάκα του Χόκκε Σεσσό-ζου (Εθνικός Θησαυρός): Αυτή η πλάκα έχει μέγεθος 75 cm (πλάτος) επί 84 cm (ύψος) και διαθέτει στο κέντρο της μια εξαγωνική τριώροφη παγόδα, που περιβάλλεται από μια σειρά από πάνελ, που δείχνουν δύο Βούδες να κάθονται σε καθίσματα λωτού, καθώς και διάφορες θεότητες και μοναχούς. Το κάτω πλαίσιο διαθέτει 27 γραμμές επιγραφής, που φέρουν δύο θεούς φύλακες.
  • Αντίγραφο της Σούτρα του Λωτού. (Εθνικός θησαυρός)
  • Το Νιόμον (Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία): Οι Νιό είναι παρόντες στις πύλες πολλών ιαπωνικών βουδιστικών ναών, ένας σε κάθε πλευρά της εισόδου. Αυτά τα αγάλματα είναι προστάτες του ναού και μπορούν να θεωρηθούν ως δύο καλοπροαίρετοι βασιλιάδες. Αυτά τα αγάλματα δίνουν το όνομά τους στην πύλη του ναού, η οποία έχει γίνει γνωστή ως η Πύλη των Νιό (niōmon). Οι Νιό έχουν μια απειλητική εμφάνιση, για να αποθαρρύνουν τους δαίμονες και τους κλέφτες. [9]
  • Το σόρο (Καμπαναριό) (Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία): Το 1984 η αρχική καμπάνα αντικαταστάθηκε και η πρωτότυπη τοποθετήθηκε στην αίθουσα του θησαυρού. [10]
  • Η Σκάλα (Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία): Η σκάλα αποτελείται από 399 μικρά πέτρινα σκαλοπάτια και έχει μήκος περίπου 200 μέτρα. Οι προσκυνητές, που επισκέπτονται τον ναό, πιστεύουν ότι όταν περπατούν στη σκάλα, τους βοηθάει να απαλλαγούν από τις 108 ψευδαισθήσεις, που πιστεύουν ότι οδηγούν σε κάθε ανθρώπινο πόνο. [11]
  • Το άγαλμα της Κάννον με τα έντεκα πρόσωπα (Σημαντική Πολιτιστική Περιουσία): Το Άγαλμα της Ενδεκαπρόσωπης Κάννον (η Θεά του Ελέους) είναι 9,3 μέτρα (ή 31 πόδια) ψηλό και λέγεται ότι το σκάλισε ένας ιερέας γνωστός ως Τοκούντο. Αυτό λέγεται ότι είναι το μεγαλύτερο ξύλινο άγαλμα στην Ιαπωνία. Τα πρόσωπά του αποτελούνται από ένα κύριο πρόσωπο και δέκα δευτερεύοντα πρόσωπα, που λέγεται ότι επιτρέπουν στην Κάννον να βλέπει παντού, σε περίπτωση που κάποιος χρειαστεί τη βοήθειά της.[7]Σύμφωνα με τον θρύλο ένα μεγάλο ιερό δέντρο ξεβράστηκε τη δεκαετία του 720 στις όχθες του ποταμού Χατσούσε και προκάλεσε φόβο στους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι ζήτησαν από τον Τοκούντο να κατασκευάσει ένα άγαλμα της Κάννον από το ιερό δέντρο. Το άγαλμα τοποθετήθηκε στο βουνό Χατσούσε κοντά στο χωριό. Το υφιστάμενο άγαλμα της Κάννον σήμερα αποτελεί ανακατασκευή του αρχικού αγάλματος, η οποία έγινε το 1538. Το άγαλμα της Κάννον κρατάει ένα σακούτζο (ράβδος ιερέα) στο δεξί της χέρι, στέκεται σε έναν βράχο και κρατάει ένα δοχείο με νερό στο αριστερό της χέρι. Αυτό υποδηλώνει ότι η Κάννον θα έρθει στη γη, για να σώσει τους ανθρώπους. Αυτή η ιδιαίτερη απεικόνιση της Κάννον δεν απαντάται σε άλλες σχολές Βουδισμού. Αυτό το είδος αγαλμάτων της Κάννον ονομάζεται «Ενδεκαπρόσωπη Κάννον σε στυλ Χάσε-ντέρα».[3]
  • Η Κεντρική Αίθουσα
    Η Κεντρική Αίθουσα
  • Η Κεντρική Αίθουσα
    Η Κεντρική Αίθουσα
  • Η πύλη του Νιό
    Η πύλη του Νιό
  • Το καμπαναριό
    Το καμπαναριό
  • Παγόδα
    Παγόδα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.hasedera.or.jp/etc/ryaku_engi.html.
  2. ↑ kunishitei.bunka.go.jp/heritage/detail/102/2644.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Yu, A. C. «Hase-dera Temple - Japanese Wiki Corpus». www.japanese-wiki-corpus.org. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ The plaque is a designated National Treasure of Japan.
  5. ↑ 5,0 5,1 Sanmi Sasaki· Shaun McCabe (2005). Chado: The Way of Tea. Tuttle Publishing. σελ. 541. ISBN 0-8048-3716-3. 
  6. ↑ «Hase-dera Temple». www.jnto.go.jp. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Chris Rowthorn (2007). Lonely Planet Japan. Lonely Planet. σελίδες 196. ISBN 1-74104-667-X. 
  8. ↑ «Hasedera Temple». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2009. 
  9. ↑ Schumacher, Mark. «Nio Protectors of Japan - Japanese Buddhism Photo Dictionary». www.onmarkproductions.com. 
  10. ↑ «Hase-dera: Bell & Blossoms». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2011. 
  11. ↑ Linda Kay Davidson, David Martin Gitlitz (2002). Pilgrimage: from the Ganges to Graceland: an encyclopedia, volume 10. ABC-Clio; illustrated edition. σελ. 229. ISBN 1-57607-004-2. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ed. Nara Chamber of Commerce (2006). Nara Mahoroba Somurie Kentei Official Textbook. Yama to Keikoku sha. σελ. 129. ISBN 4-635-60050-5. 4-635-60050-5
  • Το φυλλάδιο διανέμεται από την Χάσε-ντέρα επί τόπου. (στα Ιαπωνικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hasedera (Sakurai) στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ναός_Χάσε-Ντέρα&oldid=10025738"