Ναζίρ Αχμέντ Χαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναζίρ Αχμέντ Χαν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1910
Λαχόρη[1]
Θάνατος28  Αυγούστου 1983[1]
Λαχόρη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΠακιστάν
Βρετανικές Ινδίες
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
παραγωγός ταινιών
ηθοποιός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣβαρν Λατά
Sitara Devi
δεδομένα

Ο Ναζίρ Αχμέντ Χαν (ούρντου: نذِیر ‬‎‎) (1904[2] ή 1910[3] – 26 Αυγούστου 1983[4]) ήταν Πακιστανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών. Υπήρξε ο πρώτος επιτυχημένος ηθοποιός σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στην προ-ανεξάρτητη Ινδία και αργότερα στο Πακιστάν.[4] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συσχετίστηκε με σχεδόν 200 ταινίες, ενώ στον χώρο του θεάματος ήταν ευρέως γνωστός ως Μπάο Τζι, τόσο στην Ινδία όσο και στο Πακιστάν.[5]

Κινηματογραφική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ναζίρ Αχμέντ Χαν προερχόταν από μία Παστούν οικογένεια της φυλής Κακαζάι.[3] Το 1929, ο Ναζίρ έφυγε από τη Λαχόρη και πήγε στην Καλκούτα μαζί με τον διάσημο παραγωγό ταινιών, Αμπντούρ Ρασίντ Καρντάρ, συμμετέχοντας στην ταινία του Καρντάρ, Sarfarosh (γνωστή και ως 'Ο Τολμηρός'). Αργότερα, ο Καρντάρ γύρισε την ταινία Heer Ranjha (βασισμένη στην ιστορία Χιρ και Ραντζιά), όπου ο Ναζίρ είχε τον ρόλο του Κάζι. Και οι δύο αυτές ταινίες, ανήκουν στην εποχή του βουβού κινηματογράφου. Ο Ναζίρ έπαιξε επίσης κι έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Farebi Daku (1931), επίσης γνωστή ως Mysterious Bandit, πάλι του Καρντάρ.[4][5][3]

Η αρτιστική κομψότητα του Ναζίρ και η άριστη γνώση της υποκριτικής τον έκαναν να κερδίσει την αποδοχή από ολόκληρο τον χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, κάτι που τον οδήγησε στη Μουμπάι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ανέλαβε και ερμήνευσε σημαντικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες Rajputana Ka Sher, Chandaal Chaukri, Badmaash Ka Baita και Pahari Sawar. Το 1934 επέστρεψε στην Καλκούτα έπειτα από παράκληση του παλιού του φίλου Καρντάρ να παίξει σημαντικούς ρόλους στις παραγωγές του Chandragupta (1934), Sultana (1934), Milap (1937), Mandar, Night Bird και Aab-e-Hayat. Είχε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις ταινίες Badroohi και Zareena του Εζρά Μιρ.[5]

Στην Καλκούτα, ο Ναζίρ επαινέθηκε για τον δυναμικό ρόλο του Τζανάκια στην ταινία Chandragupta. Για να ερμηνεύσει τον ρόλο του πονηρού πρωθυπουργού όσο πιο αυθεντικά γινόταν, ο Ναζίρ ξύρισε τελείως το κεφάλι του. Το 1938, τόσο ο Ναζίρ όσο και ο Καρνταρ, μετακόμισαν στη Μουμπάι και, υπό τις οδηγίες του Καρντάρ, ερμήνευσε τον πιο ξακουστό ρόλο του στην ταινία Baghban (1938), η οποία εκτός του ότι είχε εμπορική επιτυχία, καθιέρωσε επίσης τον Ναζίρ ως έναν από τους πιο καλά εξευγενισμένους, ευαίσθητους και ώριμους ηθοποιούς της εποχής του.[5]

Ο Ναζίρ ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της βιομηχανίας κινηματογράφου της Ινδίας. Αποτελεί τον μόνο πρωταγωνιστή στην ιστορία που έχει συμπρωταγωνιστήσει απέναντι σε 35 γυναίκες ηθοποιούς, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν οι βασίλισσες της εποχής τους. Ο Ναζίρ ξεκίνησε να ασχολείται με την παραγωγή και τη σκηνοθεσία ταινιών υπό την επωνυμία Hind Pictures. Ίδρυσε στη Μουμπάι ένα στούντιο με το ίδιο όνομα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε στο να αποδέχεται προτάσεις από άλλους παραγωγούς.[5]

Ο Ναζίρ συσχετίστηκε με σχεδόν 200 ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν συνεισφέρει στην ανάπτυξη του κινηματογράφου στη Νότια Ασία περισσότερα από τον Ναζίρ. Ήταν ένας ταλαντούχος ηθοποιός, ένας σκηνοθέτης γεμάτος ζωντάνια κι ένας πανούργος παραγωγός. Shokh Dilruba, Sher ka Panja, Shama, Midnight Mail, Swami Pooja, Apni Nagaria, Laila Majnu, Wamaq Azra, Sandesha, Kaljug, Society, Chher Chhar, Aabroo, Salma, Gaon Ki Gori, Maa Baap ki Laaj, Yaadgar, Malika, Abida και αρκετές άλλες επιτυχημένες ταινίες εκείνης της εποχής πιστώνονται στο όνομά του. Σε αρκετές από αυτές υπήρξε επίσης και παραγωγός και σκηνοθέτης.[5]

Ο Ναζίρ ξεκίνησε την εταιρία Hind Pictures στη Μουμπάι. Το στούντιό του και τα γραφεία της εταιρίας κάηκαν το 1946-1947 κατά τη διάρκεια των ταραχών στη Μομπάι που γίνονταν για την ανεξαρησία κι έτσι, το 1947, ο Ναζίρ μετανάστευσε στη Λαχόρη στο Πακιστάν, αφήνοντας πίσω ό,τι είχε. Ξεκίνησε από το μηδέν και στην πορεία έγινε ένας από τους πρωτοπόρους στον χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Πακιστάν.[5]

Ως πρώτη του ταινία (παραγωγή και σκηνοθεσία) στο «νεογέννητο» Πακιστάν ήταν η Saachai. Ακολούθησαν οι Pheray το 1949 (την οποία ολοκλήρωσε σε έναν μόλις μήνα) και Laarey το 1950. Άλλες του δουλειές περιλαμβάνουν τις ταινίες Shehri Babu (1953), Anokhi Daastan, Shamaa, Heer, Khatoon, Noor-e-Islam και Azmat-e-Islam.[5]

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, λόγω της πτώσης της κινηματογραφικής βιομηχανίας, διαχώρισε τον εαυτό του από τον Πακιστανικό κινηματογράφο, καθώς δεν μπορούσε να συμφιλιωθεί με τις συνεχείς ποιοτικά μειωμένες τάσεις του χώρου.[5]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ναζίρ, με τα χρόνια, είχε αποκτήσει τουλάχιστον τρεις συζύγους. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την ξαδέλφη του Σικαντάρα Μπέγκουμ. Αργότερα, είχε έναν πολύ σύντομο γάμο με την Σιτάρα Ντεβί, τη θρυλική χορεύτρια Κάτακ. Η τελευταία σύζυγος του Ναζίρ ήταν η ηθοποιός Σβαρν Λατά[2] Ο Ναζίρ είχε αποκτήσει αρκετά παιδιά.

Ο Ναζίρ Αχμέντ Χαν πέθανε στις 26 Αυγούστου 1983. Σήμερα, ο γιος του, Αχτάρ Ναζίρ (γνωστός και ως Κούκι), συμμετέχει ενεργά στην αναβίωση του Πακιστανικού κινηματογράφου και δουλεύει σκληρά στο να παρέχει στο κοινό, τόσο εγχώρια όσο και στο εξωτερικό, απόλυτα καταρτισμένες και δημιουργικές ταινίες, οι οποίες κάποτε αποτελούσαν την περηφάνια του πατέρα του στον Ινδικό και Πακιστανικό κινηματογράφο.[5]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sawaal (1966)
  • Azmat-e-Islam (1965)[6]
  • Haveli (1964)
  • Billo Jee (1962)
  • Shama (1959)
  • Noor-e-Islam (1957)
  • Sabira (1956)
  • Soteeli Maa (1956)
  • Wehshi (1956)
  • Hameeda (1956)
  • Nagin (1955)
  • Naukar (1955)
  • Heer (1955)[6]
  • Khatoon (1952)
  • Bheegi Palkain (1950)
  • Anokhi Dastan (1950)
  • Humari Basti (1950)
  • Ghalat Fahmi (1950)
  • Laraay (1949)
  • Pheray (1949)
  • Sachchai (1947)
  • Heer (1946)
  • Wamaq Azra (1946)
  • Gaon Ki Gori (1945)
  • Laila Majnu (1945)
  • Naatak (1944)
  • Aabroo (1943)
  • Ghar Sansar (1942)
  • Maa Baap (1941)
  • Swami (1941)
  • Taj Mahal (1941)
  • Apni Nagariya (1939)
  • Joshe Islam (1938)
  • Baghban (1938)[6]
  • Bhabi (1938)
  • Sitara Tanzi (1937)
  • Dukhiyari (1936)
  • Pratima (1935)
  • Delhi Ka Thug (1934)
  • Iraq Ka Chor (1934)
  • Chandragupta (1934)
  • Sultana (1934)
  • Night Bird (1933)
  • Abe Hayat (1933)[6]
  • Lal-e-Yaman (1933)
  • Zarina (1932)
  • Farebi Daku (1931)[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Freebase Data Dumps. Google.
  2. ↑ 2,0 2,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα pakfilms.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Asif Nazir Khan (26 Αυγούστου 2011). «A walk down memory lane with legendary filmmaker Nazir Ahmed Khan». Pakistan Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Arshad Bhatti (2013-08-27). «Bao Jee's Anniversary goes unnoticed». The Nation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-12-25. https://web.archive.org/web/20161225181443/http://www.nation.com.pk/lahore/27-Aug-2013/bao-jee-s-anniversary-goes-unnoticed. Ανακτήθηκε στις 2019-11-21. 
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 «Nazir Ahmed Khan's Profile». urduwire.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Nazir Ahmed Khan's (Nazir) filmography». Complete Index To World Film (CITWF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ναζίρ_Αχμέντ_Χαν&oldid=10286662"