Νάνα Σιμόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νάνα Σιμόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1958[1]
Βαλτιμόρη
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμουσικός
τραγουδοποιός
κιθαρίστας τζαζ

Η Νάνα Σιμόπουλος (αγγλικά: Nana Simopoulos) (1958, Βαλτιμόρη) είναι Αμερικανίδα, ελληνικής καταγωγής, μουσικοσυνθέτις και τραγουδοποιός.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινείται στην σκηνή της Νέας Υόρκης και ακούγεται παγκοσμίως, από τους πρωτεργάτες της world fusion music. Η μουσική της είναι τζαζ με ελληνικούς ρυθμούς και κλίμακες αλλά στις ηχογραφήσεις χρησιμοποιεί μουσικά όργανα από παντού σαν το Αυστραλέζικο ντιτζεριντού, το Ινδικό σιτάρ και σαράνγι, μαζί με νοτιοαμερικάνικα και Αφρικάνικα όργανα. Το τελευταίο έργο της «Daughters of The Sun», ήταν το νούμερο #1 στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Νέα Παγκόσμιας Μουσικής της Αμερικής (NAV New Age and World radio charts). Σε πολλές εμφανίσεις της διευθύνει μια πολυεθνική ομάδα φημισμένων μουσικών, όπως "After the Moon", "Pandoras Blues", "Wings and Air" και το "Όνειρο της Γαίας", που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Η ομάδα World Music of Nana έχει εμφανιστεί σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως και στο φεστιβάλ του Μοντρέ, όπου μουσική της συμπεριλήφθηκε στο cd με τις ζωντανές ηχογραφήσεις του φεστιβάλ "Live at the B&W Montreux Music Festival, Vol. II". Η Νάνα Σιμόπουλος έχει γράψει μουσική για κλασικό και μοντέρνο μπαλέτο για τις ομάδες «Joffrey Ballet και Dance Theater of Harlem», οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε πολλά μέρη του κόσμου. Έχει γράψει μουσική για θεατρικά έργα και για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους.

Επελέγη στο διαγωνισμό του Αμερικανικού φεστιβάλ μοντέρνου χορού για συνεργασία με χορογράφους μοντέρνου μπαλέτο. Η διαδρομή της παίζοντας σιτάρ περιλαμβάνει συναυλίες με τον συνθέτη Tan Dun που πήρε τo βραβείο Οscar, ως σολίστ στο Marco Polo με την ‘Όπερα Πόλεων της Νέας Υόρκης και τη συμφωνική ορχήστρα RAI στο Τορίνο της Ιταλίας. Σημαντικές είναι οι συνεργασίες της με κορυφαίους καλλιτέχνες εκπροσώπους της jazz, όπως ο μπασίστας Charlie Haden, ο τρομπετίστας Don Cherry και στα κρουστά ο βραζιλιάνος Café Da Silva. Εμφανίστηκε με τη διάσημη σοπράνο Lauren Flanigan στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης και στο Kennedy Center στην Ουάσιγκτον με τη Mary Ann Mc Sweeney, στo πλαίσιο του φεστιβάλ «Γυναίκες της Jazz».

Έχει διευθύνει σύνολα μουσικών που έπαιξαν συνθέσεις της στο Broadway και σε άλλα θέατρα της Νέας Υόρκης.

Πρόσφατα, έγραψε μουσική για το θεατρικό γκρουπ «The Acting Company», που κέρδισε το βραβείο θεάτρου TONY, για το έργο «American Dreams, Lost and Found». Είναι καθηγήτρια Κινηματογραφικής Μουσικής (Professor of Music for Film) στο Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Εικαστικών Τεχνών της Νέας Υόρκης (School of Visual Arts). Διευθύνει φωνητικούς κύκλους με Circle Songs του Bobby McFerrin.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τελευταίο της album "Skins", 2016 περιλαμβάνει μυστικιστική ποίηση από Rumi, Hafez, Owl Woman, Mahsati Ganjavi και Kojijuu. Με τον Dave Liebman στο σαξόφωνο, Royal Hartigan στα τύμπανα και Ustad Sultan Khan, ο μεγάλος ινδικός μαέστρος του σαράνγκι που την συνόδευε στις δύο προηγούμενους κυκλοφορίες της, "After The Moon", 1997 and "Daughters Of The Sun", 2001

  • Skins 2016
  • Mediations with the Orishas 2012
  • Daughters of the Sun 2001
  • After The Moon 1997
  • Gaia's Dream 1991
  • Still Water 1989
  • Pandora's Blues 1983 *

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]