Μόουζες Μαλόουν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μόουζες Μαλόουν
Moses Malone cropped portrait.jpg
2005
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση23 Μαρτίου 1955
Πέτερσμπουργκ, Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Θάνατος13 Σεπτεμβρίου 2015 (60 ετών)
Νόρφολκ, Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Ύψος2,08 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1974 από τους Γιούτα Σταρς (ABA)
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1974–19750Flag of the United States.svg0Γιούτα Σταρς

1975–19760Flag of the United States.svg0Σπίριτς οφ Σεντ Λουις
19760 Flag of the United States.svg0 Μπάφαλο Μπρέιβς
1976–19830Flag of the United States.svg0Χιούστον Ρόκετς
1982–19860Flag of the United States.svg0Φιλαδέλφεια 76ερς
1986–19880Flag of the United States.svg0 Ουάσιγκτον Μπούλετς
1988–19910Flag of the United States.svg0Ατλάντα Χοκς

1991–19930Flag of the United States.svg0Μιλγουόκι Μπακς
1993–19940 Flag of the United States.svg0Φιλαδέλφεια 76ερς
1994–19950Flag of the United States.svg0Σαν Αντόνιο Σπερς

Ο Μόουζες Γιουτζίν Μαλόουν (Moses Eugene Malone, 23 Μαρτίου 1955 – 13 Σεπτεμβρίου 2015) ήταν Αμερικανός καλαθοσφαιριστής που αγωνίστηκε τόσο στην Αμερικανική Ένωση Καλαθοσφαίρισης (ABA), όσο και στην Εθνική Ένωση Καλαθοσφαίρισης (NBA) από το 1974 έως το 1995. Ένας από τους καλύτερους σέντερ όλων των εποχών,[1][2] ήταν πολυτιμότερος παίκτης του NBA (MVP) τρεις φορές, 12 φορές NBA All-Star και 8 φορές στην καλύτερη ομάδα του NBA.[3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πολιτεία της Βιρτζίνια και ήταν μοναχοπαίδι, που μεγάλωσε κυρίως η μητέρα του. Όταν ο μικρός ήταν δύο ετών, η μητέρα του ανάγκασε τον σύζυγό της να φύγει από το σπίτι τους λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ. Ο πατέρας του στη συνέχεια μετακόμισε στο Τέξας.[4] Φοίτησε στο γυμνάσιο της πόλης του γνωρίζοντας επιτυχία, κερδίζοντας 50 αγώνες και συνεχόμενα πρωταθλήματα της πολιτείας Βιρτζίνια.[5] Στη συνέχεια υπέγραψε επιστολή πρόθεσης για να αγωνιστεί στο κολεγιακό πρωτάθλημα για το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

Επαγγελματική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Γιούτα Σταρς του ABA τον επέλεξαν στον τρίτο γύρο του ντραφτ του 1974 και ο Μαλόουν αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας, ο πρώτος στην σύγχρονη ιστορία του επαγγελματικού πρωταθλήματος που δεν φοίτησε σε πανεπιστήμιο.[6] Αρχικά αγωνίστηκε ως πάουερ φόργουορντ καθώς ήταν αδύνατος (τότε 98 κιλά) αλλά με την αύξηση του βάρους και του όγκου του σταδιοδρόμησε ως σέντερ. Σε δύο σεζόν στο ABA είχε μέσο όρο 17,2 πόντους και 12,9 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Στο Ντραφτ του ΝΒΑ του 1976, που πραγματοποιήθηκε για τους υπόλοιπους παίκτες του ΑΒΑ, ο Μαλόουν επιλέχθηκε από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς με την πέμπτη συνολική επιλογή στο ντραφτ. Οι Μπλέιζερς τον αντάλλαξαν με τους Μπάφαλο Μπρέιβς, οι οποίοι τον αντικατέστησαν μετά από δύο παιχνίδια με τους Χιούστον Ρόκετς τη σεζόν 1976–77.[7] Ήδη την πρώτη του χρονιά στο κορυφαίο πρωτάθλημα ήταν τρίτος ριμπάουντερ πίσω από τους Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και Μπιλ Ουόλτον με μέσο όρο 13,2 ανά αγώνα. Στο δεύτερο παιχνίδι των ημιτελικών της Ανατολικής Περιφέρειας με αντίπαλο ενάντια στους Ουάσινγκτον Μπούλετς, ο Μαλόουν κατέγραψε 15 επιθετικά ριμπάουντ στη νίκη στην παράτασης, θέτοντας νέο ρεκόρ πλέι οφ στο ΝΒΑ. Στην κανονική περίοδο της δεύτερης χρονιάς του, τα στατιστικά του είναι 24,8 πόντοι και 17,6 ριμπάουντ, ενώ είχε το καλύτερο ποσοστό ευστοχίας στην καριέρα του, 54 %. Ήταν έτσι πρώτος ριμπάουντερ στο πρωτάθλημα, ενώ την πρώτη του σεζόν ήταν πρώτος μόνο στα επιθετικά ριμπάουντ με αριθμό ρεκόρ 437. Έτσι αναδείχθηκε για πρώτη φορά πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος. Ο τραυματισμός του δεν βοήθησε την ομάδα να προχωρήσει στα πλέι οφ.[8][9]

Τη σεζόν 1980–81 ήταν πρώτος ριμπάουντερ με μέσο όρο 14,8 ανά αγώνα, ήταν δεύτερος σκόρερ με μέσο όρο 28,8 πόντους και επελέγη στη δεύτερη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Προς έκπληξη, οδήγησε τους Ρόκετς στους τελικούς του ΝΒΑ, όπου έχασαν από τους Μπόστον Σέλτικς σε έξι αγώνες. Οι Ρόκετς είχαν αρνητικό ισοζύγιο νικών στην κανονική περίοδο 40–42.[10][11] Κέρδισε το δεύτερο βραβείο MVP το 1982 έχοντας εκείνη τη χρονιά 31,1 πόντους, 14,7 ριμπάουντ και 1,5 κόψιμο ανά αγώνα μέσο όρο. Επανέλαβε την πρώτη θέση στα ριμπάουντ και τη δεύτερη θέση του σκόρερ της κανονικής περιόδου.[3][12] Ήταν επίσης μέλος της καλύτερης πεντάδας και πέντε φορές All-Star σε έξι σεζόν με την ομάδα.[13] Οι Ρόκετς απέσυραν τη φανέλα με το νούμερο 24 που φορούσε στην ομάδα.[4]

Μεταγράφηκε στους Φιλαδέλφεια 76ερς την επόμενη σεζόν, καθώς οι Ρόκετς άλλαξαν ιδιοκτησία και η νέα δεν δύνονταν να εκπληρώσει το υψηλομισθό συμβόλαιό του. Επανέλαβε την κατάκτηση του τίτλου του MVP και οδήγησε τους 76ερς στο πρωτάθλημα του 1983. Εκείνη τη σεζόν είχε μέσο όρο 24,5 πόντους και 15,3 ριμπάουντ.[14] Στην πρώτη του από τις δύο περιόδους με τη Φιλαδέλφεια, ήταν All-Star σε κάθε μία από τις τέσσερις σεζόν του στη ομάδα, ενώ το 1983 ήταν και MVP των τελικών με μέσους όρους 25,8 πόντους και 18,0 ριμπάουντ, έχοντας καταλυτική παρουσία στην επικράτηση των Σίξερς επί των Λος Άντζελες Λέικερς στην σειρά των τελικών με 4–0. Έχοντας αυξήσει το βάρος του στα 115 κιλά, είχε εξαιρετική απόδοση απέναντι στον ψηλότερό του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, που είχε επικρατήσει στη ρακέτα των Σίξερς στους τελικούς της προηγούμενης χρονιάς.[15][16] Την επόμενη χρονιά τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να φτάσει στο καλύτερο της απόδοσης, ήταν όμως και πάλι πρώτος στα ριμπάουντ για πέμπτη συνεχή χρονιά, όμως η ομάδα αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των πλέι οφ. Και την επόμενη χρονιά ήταν πρώτος ριμπάουντερ, έκτη συνεχόμενη, επίδοση ρεκόρ τότε.[17] Ήταν All-Star στις δύο μόνο σεζόν του με τους τότε Ουάσινγκτον Μπούλετς. Υπέγραψε ως ελεύθερος με τους Ατλάντα Χοκς, κερδίζοντας τη 12η συνεχόμενη και τελευταία του επιλογή στο NBA All-Star στην πρώτη του σεζόν. Στα επόμενα χρόνια του, έπαιξε με τους Μιλγουόκι Μπακς πριν επιστρέψει στους 76ερς και ολοκληρώσει την καριέρα του στους Σαν Αντόνιο Σπερς.[18]

Ο Μαλόουν ήταν δυναμικός παίκτης, με καλές τοποθετήσεις στη ρακέτα, ιδιαίτερα παραγωγικός και έξυπνος κοντά στο καλάθι στην επίθεση, κορυφαίος στο ΝΒΑ στα ριμπάουντ έξι φορές (τρίτος στην ιστορία), συμπεριλαμβανομένου του ρεκόρ τότε πέντε συνεχόμενων σεζόν (1981–1985).[9][19][20] Με το παρατσούκλι «Πρόεδρος των Διοικητικών Συμβουλίων» για την ικανότητά του στα ριμπάουντ,[6] ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ο κορυφαίος όλων των εποχών στα επιθετικά ριμπάουντ αφού οδήγησε τόσο το ABA όσο και το ΝΒΑ στην κατηγορία συνδυαστικά εννέα φορές. Συνδυάζοντας τα στατιστικά του ABA και NBA, ο Μαλόουν κατατάσσεται στην ένατη θέση όλων των εποχών σε πόντους καριέρας (29.580) και τρίτος στα συνολικά ριμπάουντ (17.834).[21][22] Είναι 10ος σκόρερ όλων των εποχών στο NBA με 27.409 πόντους.[23] Εξακολουθεί να κατέχει τα ρεκόρ του NBA για τα επιθετικά ριμπάουντ στην καριέρα του (6.731), σε μία σεζόν (587) και σε ένα παιχνίδι (21).[19][24] Κατέχει το ρεκόρ του ΝΒΑ για τους περισσότερους συνεχόμενους αγώνες που διεξήχθησαν χωρίς να αποβληθεί με φάουλ με 1.212.[3]

Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιλέχθηκε τόσο στην ομάδα όλων των εποχών ABA, όσο και στην ομάδα όλων των εποχών της 50ης και 75ης επετείου του ΝΒΑ.[13][25] Εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame κατά το πρώτο έτος επιλεξιμότητάς του το 2001.[18] Απεβίωσε στον ύπνο του από καρδιακή νόσο σε ηλικία 60 ετών, το πρωί της 13ης Σεπτεμβρίου 2015, σε ένα ξενοδοχείο στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια. Είχε προγραμματιστεί να παίξει σε ένα φιλανθρωπικό τουρνουά γκολφ εκείνη την ημέρα.[17]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωταθλητής ΝΒΑ (1983)
  • 3 × Πολυτιμότερος παίκτης του NBA (1979, 1982, 1983)
  • MVP τελικών του ΝΒΑ (1983)
  • 12 × NBA All-Star (1978 – 1989)
  • ABA All-Star (1975)
  • 4 × Πρώτη ομάδα All-NBA (1979, 1982, 1983, 1985)
  • 4 × Δεύτερη ομάδα All-NBA (1980, 1981, 1984, 1987)
  • Καλύτερη αμυντική ομάδα (1983)
  • Δεύτερη καλύτερη αμυντική ομάδα του ΝΒΑ (1979)
  • ABA Καλύτερη ομάδα ρούκι (1975)
  • 6 × Πρώτος ριμπάουντερ του ΝΒΑ (1979, 1981–1985)
  • Η ομάδα των 50 χρόνων όλων των εποχών του NBA
  • Η ομάδα των 75 χρόνων όλων των εποχών του NBA
  • Ομάδα όλων των εποχών ABA
  • Η φανέλα με το Νο. 2 αποσύρθηκε από τους Φιλαδέλφεια 76ερς
  • Η φανέλα με το Νο. 24 αποσύρθηκε από τους Χιούστον Ρόκετς

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «All-Time #NBArank: Kareem tops list of greatest centers ever». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2020. 
  2. ↑ «Top 10 Greatest NBA Centers of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Legends profile: Moses Malone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Three-time NBA MVP Moses Malone dies at age 60». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ «"Petersburg stops fatty-footing to win"». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «The New York Times : Moses Malone, 76ers' 'Chairman of the Boards,' Dies at 60». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ «BOUNDING INTO PROMINENCE». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  8. ↑ «The NBA Players Who Have Won The Most MVP Awards: Kareem Abdul-Jabbar Is The Ultimate Leader With 6 trophies». Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «NBA All-Time Scoring Leaders: 20 Players With The Most Career Points». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2023. 
  10. ↑ «The NBA Players With The Most Rebounding Titles». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2023. 
  11. ↑ «Season Review: 1980-81». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023. 
  12. ↑ «The Last 40 MVP Award Winners: LeBron James Can't Catch Michael Jordan's 5 MVP Awards». Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Encyclopædia Britannica : Moses Malone». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  14. ↑ «20 Trades That Changed NBA History Forever». Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2022. 
  15. ↑ «NBA : Season Review: 1982-83». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  16. ↑ «Moses Malone a Symbol of How Individual Greatness Can Uplift an Entire Team». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «"Moses Malone, basketball player who excelled at the offensive rebound, dies at 60"». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Moses E. Malone». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «NBA great Moses Malone dies at 60». Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023. 
  20. ↑ «10 Most Forgotten Players In NBA History Part 1». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022. 
  21. ↑ «NBA & ABA Career Leaders and Records for Points». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2021. 
  22. ↑ «Moses Malone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  23. ↑ «Λέικερς - Γκρίζλις 121-118: Ο Καρμέλο... ξελάσπωσε τους Καλιφορνέζους». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2021. 
  24. ↑ «Rockets flashback: Legend Moses Malone sets an unbeatable record». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  25. ↑ «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μόουζες_Μαλόουν&oldid=9977928"