Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μυλωνά (τυφέκιο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μυλωνά (τυφέκιο)
ΠροέλευσηΕλλαδα
Ιστορία υπηρεσίας
ΧρήστεςΕλλαδα
ΠόλεμοιΘεσσαλική Επανάσταση του 1878
Ιστορία παραγωγής
ΣχεδιαστήςΕυστάθιος Μυλωνάς
ΚατασκευαστήςEmile et Leon Nagant
Ποσότητα8,500
Εκδόσειςβραχύκαννο, αραβίδα, τυφέκιο.
Χαρακτηριστικά λειτουργίας
Φυσίγγια11Χ59mmΡ Γκρασσ

Το τυφέκιο Μυλωνά, γνωστό επίσης στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία ως Greek Mylonas M1872 ήταν όπλο του ελληνικού στρατού επινόησης του Ευστάθιου Μυλωνά, αρχιτεχνίτη του Οπλοστασίου, όταν εργαζόταν στις τεχνικές εγκαταστάσεις στην Εφορεία Υλικού Πολέμου, ΕΥΠ στην Αθήνα, εκ του οποίου και έλαβε το όνομα. Το τυφέκιο αυτό έλαβε το αριθμό υποδείγματος 1872 από το έτος της πρώτης κατασκευής του.

Το 1874 το Υπουργείο των Στρατιωτικών μετά από πολλές επιτυχείς δοκιμές ενέκρινε την προμήθειά του από τον ελληνικό στρατό, αλλά καθώς δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις ικανές για τη μαζική του παραγωγή η κατασκευή του ξεκίνησε στο εργοστάσιο Emile et Leon Nagant της Λιέγης, στο Βέλγιο.

Το "τυφέκιο Μυλωνά" ήταν ένα οπισθογεμές τυφέκιο με μεταλλικό κάλυκα κατά το σύστημα Κομπλαίν βελγικού υποδείγματος 1871 με το οποίο είχε οπλιστεί τότε η Βελγική Εθνοφρουρά. Υπήρχε σε τρεις εκδόσεις σύμφωνα με την αντίστοιχη γαλλική κατασκευαστική συνήθεια: βραχύκαννο του πυροβολικού, αραβίδα του ιππικού και τυφέκιο του πεζικού. Οι διαστάσεις τους ήσαν οι αντίστοιχες των όπλων γαλλικού υποδείγματος 1866 (Σασεπώ). Ο μηχανισμός διάνοιξης του εμφράγματος του ουραίου της κάννης ενεργοποιούνταν με τη βοήθεια μοχλού που απέληγε σε σχετικά μεγάλη σφαιροειδή λαβή. Η τροφοδοσία γινόταν με εισαγωγή ενός ολομεταλλικού κεντρόφλεκτου φυσιγγίου όπως του γαλλικού τυφεκίου υποδείγματος 1874 Γκρα το οποίο υιοθετήθηκε ως επίσημο υπόδειγμα του ελληνικού στρατού το 1877.

Μυλωνάς M1872 τυφέκιο

Το τυφέκιο Μυλωνά είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιήθηκε από ορισμένες μονάδες κατά την εισβολή του στρατού στη Θεσσαλία τον Ιανουάριο του 1878 και στις μετέπειτα κινητοποιήσεις, όχι όμως και στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, όπου δεν γίνεται αναφορά για τη χρήση τέτοιων όπλων.

  • Χρήστος Σαζανίδης, Τα όπλα των Ελλήνων, Μαίανδρος, Θεσσαλονίκη, 1995.
  • Νεώτερον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν Ηλίου τ. 14ος, σ. 135.
  • Μαθήματα πυροβολικής διδαχθέντα εν τω στρατιωτικώ σχολείω των Ευελπίδων, υπό Νικολάου Κ. Ζορμπά ταγματάρχου του πυροβολικού, μέρος Γ΄, φορητά όπλα, σ. 187, εν Αθήναις εκ του τυπογραφείου της Ενώσεως, 1884.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]