Μπ. Φ. Σκίνερ
.jpg)
Ο Μπάροουζ Φρέντερικ Σκίνερ (Burrhus Frederic Skinner, 20 Μαρτίου 1904 – 18 Αυγούστου 1990), γνωστός ως Μπ. Φ. Σκίνερ, ήταν Αμερικανός ψυχολόγος, συμπεριφοριστής, συγγραφέας, εφευρέτης, και κοινωνικός φιλόσοφος.[4][5][6][7] Ήταν καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ από το 1958 μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1974.[8]
Ο Σκίνερ υπήρξε εμπνευστής του θεμελιώδους συμπεριφορισμού (radical behaviorism), που έρχεται σε αντίθεση με το μεθοδολογικό συμπεριφορισμό του John B. Watson. Η επιστημολογία του αφορά ολόκληρη την ανθρώπινη δραστηριότητα, τόσο τις δημόσια παρατηρήσιμες συμπεριφορές (περπάτημα, ομιλία, κλπ) όσο και τις ιδιωτικά παρατηρήσιμες συμπεριφορές (σκέψη, φαντασία, κλπ). [9] Ο ίδιος, ένθερμος οπαδός των δαρβινικών θεωριών της εξέλιξης, υποστήριξε πως οι συναρτήσεις επιβίωσης (π.χ. θηρευτές, γεωλογικές μεταβολές, κλπ) καθορίζουν συμπεριφορές που μοιράζονται όλα τα άτομα ενός είδους (π.χ. τα απλά αντανακλαστικά που μελέτησε ο Παβλόφ). Τις συναρτήσεις επιβίωσης συμπληρώνουν οι συναρτήσεις ενίσχυσης, που επιλέγουν νέες συμπεριφορές σε κάθε άτομο ενός είδους.[10] Έτσι, όταν μια συμπεριφορά ακολουθείται από μια συνέπεια και κατόπιν τούτου ισχυροποιείται (δηλαδή εμφανίζεται πιο συχνά) λέμε πως η συμπεριφορά ενισχύθηκε και καλούμε τη συνέπεια ενισχυτή. [11] Για παράδειγμα, αν η δράση ενός περιστεριού να ραμφίζει ένα πλήκτρο ακολουθείται από φαγητό και ως συνέπεια η δράση αυξάνεται, τότε λέμε πως η δράση ενισχύθηκε (ή επιλέχθηκε) από το φαγητό και ονομάζουμε το φαγητό ενισχυτή. Το άνοιγμα του ψυγείου επιφέρει πρόσβαση σε τρόφιμα, η εργασία επιφέρει χρήματα, το τηλεφώνημα σε ένα φίλο επιφέρει μια ευχάριστη συζήτηση, το παίξιμο κιθάρας επιφέρει ακουστικά ερεθίσματα, το φλερτ επιφέρει ερωτική επαφή, κ.ο.κ. Σε κάθε περίπτωση, αν τέτοιου είδους δράσεις συμβαίνουν πιο συχνά κατόπιν των συνεπειών τους, μιλάμε για ενισχυμένες δράσεις και ενισχυτικά ερεθίσματα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως η ενίσχυση είναι μια τεχνική έννοια που δεν αποτελεί συνώνυμο της επιβράβευσης. [12] Δηλαδή, μιλάμε για ενίσχυση μόνο όταν παρατηρείται αύξηση της συμπεριφοράς. Η επιβράβευση ή η ανταμοιβή δεν έχει απαραίτητα κάποια επίπτωση στην αύξηση της συμπεριφοράς στόχου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11924970w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/B-F-Skinner. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Smith, L. D.· Woodward, W. R. (1996). B. F. Skinner and behaviorism in American culture. Bethlehem, PA: Lehigh University Press. ISBN 0-934223-40-8.
- ↑ Skinner, B. F. (1948). Walden Two. The science of human behavior is used to eliminate poverty, sexual expression, government as we know it, create a lifestyle without that such as war.
- ↑ Skinner, B. F. (1972). Beyond freedom and dignity. New York: Vintage Books. ISBN 0-553-14372-7. OCLC 34263003.
- ↑ https://behavioranalysishistory.pbworks.com/w/page/2039033/Skinner%2C%20Burrhus%20Frederic
- ↑ «Muskingum.edu». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2016.
- ↑ Skinner, B. F. (2013). Περί Συμπεριφορισμού. Πεδίο, Αθήνα.
- ↑ Skinner, B. F. (1981-07-31). «Selection by consequences». Science (New York, N.Y.) 213 (4507): 501–504. ISSN 0036-8075. PMID 7244649. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7244649.
- ↑ Skinner, B. F. (1953). Science and human behavior. Oxford, England: Macmillan.
- ↑ Μέλλον, Ρ. (2013). Ψυχολογία της Συμπεριφοράς. Πεδίο, Αθήνα.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |