Μπέτζι Καΐντ Εσέμπσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μπέτζι Καΐντ Εσέμπσι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
الباجي قائد السبسي (Αραβικά)
Γέννηση29  Νοεμβρίου 1926[1][2][3]
Σιντί Μπου Σαΐντ[1]
Θάνατος25  Ιουλίου 2019[1][2][3]
Military hospital of Tunis[1][4]
Αιτία θανάτουαναπνευστική ανεπάρκεια
Τόπος ταφήςJellaz cemetery
ΚατοικίαCarthage Palace (2014–2019)
Παρατσούκλιالبجبوج
Χώρα πολιτογράφησηςFrench protectorate of Tunisia (έως 1956)
Τυνησία (από 1956)
ΘρησκείαΙσλάμ[5]
Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Γαλλικά
ΣπουδέςParis Faculty of Law and Economics
Κολλέγιο Σαντικί
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
διπλωμάτης
συμμετέχων ή συμμετέχουσα σε διεθνή φόρουμ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαCall for Tunisia, Constitutional Democratic Rally και ανεξάρτητος/η πολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςChadlia Caid Essebsi
ΤέκναHafedh Caid Essebsi
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Τυνησίας (2014–2019)
Minister of Interior (1965–1969)
Πρωθυπουργός της Τυνησίας (Φεβρουάριος 2011 – Δεκέμβριος 2011)
ambassador of Tunisia to France (1970–1971)
Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων (1981–1986)
Minister of Defence (1969–1970)
ΒραβεύσειςΙππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (8  Φεβρουαρίου 2017)[6]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1  Οκτωβρίου 1969)[7]
King Abdulaziz Medal
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (4  Νοεμβρίου 2015)[8]
National Maltese Order of Merit (15  Φεβρουαρίου 2019)[9]
Τάγμα Βασιλέως Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ (29  Μαρτίου 2019)[10]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπέτζι Καΐντ Εσέμπσι (αραβικά: محمد الباجي قائد السبسي) (29 Νοεμβρίου 1926[11] – 25 Ιουλίου 2019[12]) ήταν Τυνήσιος δικηγόρος και πολιτικός, που υπηρέτησε ως ο πέμπτος Πρόεδρος της Τυνησίας από τις 31 Δεκεμβρίου 2014 ως τον θάνατό του. Προηγουμένως είχε υπηρετήσει ως υπουργός Εξωτερικών (1981-1986), πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Τυνησίας (Φεβρουάριος 2011-Δεκέμβριος 2011).[13][14]

Ήταν ο ιδρυτής του κόμματος Νιντάα Τουνές, που κέρδισε την πλειοψηφία στις κοινοβουλευτικές εκλογές της χώρας το 2014.[15] Τον Δεκέμβριο 2014 κέρδισε τις πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές μετά την Τυνησιακή Επανάσταση και έγινε ο πρώτος εκλεγμένος με ελεύθερες εκλογές πρόεδρος της χώρας.[16]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφία στο κολέγιο Σαντίκι με τον Εσέμπσι να είναι στη δεύτερη σειρά, στα δεξιά (στον κύκλο).

Γεννημένος το 1926 στο Σίντι Μπου Σαΐντ από μια οικογένεια της ανώτατης τάξης με ιταλική καταγωγή και ήταν απόγονος του Ισμαΐλ Καΐντ Εσεμπσί, ενός Σαρδήνιου που έπεσε θύμα απαγωγής από κουρσάρους στην υπό οθωμανική κατοχή Τυνησία στις αρχές του 19ου αιώνα και ο οποίος έγινε ηγέτης των μαμελούκων μετά τον προσηλυτισμό του στο ισλάμ. Αργότερα απαρνήθηκε το ισλάμ όταν έγινε σημαντικό μέλος της κυβέρνησης.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εσέμπσι με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Νταγκ Χάμαρσκελντ το 1961

Η πρώτη ανάμειξη του Εσεμπσί με την πολιτική έγινε το 1941, όταν έγινε μέλος του φιλελεύθερου κόμματος νεολαίας στο Χαμάμ-Λιφ. Το 1950 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει νομική. Ξεκίνησε την καριέρα του ως δικηγόρος, υπερασπίζοντας τους ακτιβιστές του φιλελεύθερου κόμματος νεολαίας. Ο Εσεμπσί εισήχθη αργότερα στο κόμμα του ηγέτη της Τυνησίας Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, υποστηρίζοντας το αποσχιστικό κίνημα και ύστερα ως σύμβουλός του μετά την ανεξαρτησία της χώρας από τη Γαλλία το 1956.

Από το 1957 έως το 1971, ανέλαβε αρκετές θέσεις ως αρχηγός της τοπικής αυτοδιοίκησης, γενικός διευθυντής της Sûreté nationale, υπουργός εσωτερικών μέχρι το 1965, εκπρόσωπος τύπου του πρωθυπουργού, υπουργός άμυνας το 1969 και πρέσβης της Τυνησίας στη Γαλλία.

Από τον Οκτώβριο 1971 μέχρι τον Ιανουάριο 1972, απαίτησε ισχυροποίηση της δημοκρατίας στην Τυνησία και παραιτήθηκε από τη θέση του πρέσβη, επιστρέφοντας στην Τυνησία.

Τον Απρίλιο 1981, επέστρεψε στην κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Μοχάμεντ Μζαλί ως υπουργός εξωτερικών, υπηρετώντας στη θέση αυτή μέχρι τον Σεπτέμβριο 1986. Το 1987, δήλωσε υποταγή στον Μπουτγκίμπα μετά την απομάκρυνση του Μπεν Άλι από την εξουσία. Ανέλαβε καθήκοντα πρέσβη στη Γερμανία. Από το 1990 έως το 1991, ήταν πρόεδρος στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Εκλογές 2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εσέμπσι με τον Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, (Παλάτι Καρχηδόνας, 1965)
Ο Εσέμπσι ως Υπουργός Άμυνας στην Τυνησία, 1969

Μετά την αποχώρησή του από το κυβερνών κόμμα, ο Εσέμπσι ίδρυσε το κοσμικό κόμμα Νιντάα Τουνές, το οποίο κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2014. Ήταν ο υποψήφιος του κόμματος στις πρώτες προεδρικές εκλογές της χώρας τον Νοέμβριο 2014.

Στις 22 Δεκεμβρίου 2014, τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν ότι ο Εσεμπσί είχε νικήσει τον πρόεδρο Μονσέφ Μαρζουκί στον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας, λαμβάνοντας το 55.68% των ψήφων. Μετά το κλείσιμο των δημοσκοπήσεων την προηγούμενη ημέρα, ο Εσεμπσί δήλωσε στην τοπική τηλεόραση ότι αφιέρωσε τη νίκη του στους "μάρτυρες της Τυνησίας".

Ο Εσέμπσι το 2011
Ο Εσέμπσι με τον γραμματέα των ΗΠΑ Τζον Κέρι (19 Σεπτεμβρίου 2016 στη Νέα Υόρκη).

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εσέμπσι παντρεύτηκε τη Σαντλία Σαΐντα Φαρχάτ στις 8 Φεβρουαρίου 1958. Το ζευγάρι απέκτησε πέντε παιδιά : δυο κόρες, την Αμέλ και τη Σάλβα, και δυο γιους, τον Μοχάμεντ Χαφέδ και τον Χελίλ.

Ασθένεια και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Ιουνίου 2019, ο Εσέμπσι νοσηλεύτηκε σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στην Τυνησία σε κρίσιμη κατάσταση λόγω ενός "σοβαρού προβλήματος υγείας". Την επόμενη ημέρα η κατάσταση της υγείας σταθεροποιήθηκε. Πέθανε στις 25 Ιουλίου 2019 μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο την προηγούμενη ημέρα.

Βραβεία και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εσέμπσι στο εξώφυλλο του περιοδικού Tunivisions τον Ιανουάριο 2012.

Διακρίσεις από την Τυνησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τάγμα της Ανεξαρτησίας (αυτόματα με την ανάληψη της εξουσίας)
  • Τάγμα της Δημοκρατίας (αυτόματα με την ανάληψη της εξουσίας)
  • Εθνικό Τάγμα της Τιμής (αυτόματα με την ανάληψη της εξουσίας)

Διακρίσεις από το εξωτερικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τιμητικό βραβείο από το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (2015)
  • Βραβείο ηγέτη από το Διεθνή Όμιλο Κρίσης (2015)
  • Βραβείο για την απελευθέρωση της πόλης του Αμμάν (2015)
  • Μετάλλιο για την προώθηση του αραβόφωνου τουρισμού (2017)
  • Τυνήσιος πολιτικός της χρονιάς (2017)
  • Βραβείο ηγεσίας από τον Παγκόσμιο Συνασπισμό της Ελπίδας(2018)

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bourguiba : le bon grain et l'ivraie, εκδόσεις Sud Éditions, Τυνισία 2009, ISBN 978- 9973844996.
  • La Tunisie : la démocratie en terre d'islam (σε συνεργασία με την Αρλέτ Σαμπό), εκδόσεις Plon, Παρίσι 2016.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Tunisie : le président Essebsi, symbole des ambivalences de la révolution, est mort».
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. essebsi-beji-caid. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 17153632b.
  4. www.alquds.co.uk/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A8%D8%B3%D9%8A-%D9%85%D9%88%D8%AF%D9%91%D8%B9%D8%A7-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%A9-%D8%AA%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%BA%D9%85%D9%88%D8%B6-%D8%AD%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84/.
  5. www.babnet.net/rttdetail-55870.asp.
  6. «Gazzetta Ufficiale della Repubblica Italiana». (Ιταλικά) Gazzetta Ufficiale. Κρατικό Νομισματοκοπείο και Πολυγραφικό Ινστιτούτο.
  7. BOE-A-1969-50014.
  8. www.kungahuset.se/royalcourt/latestnews/2015/2015/statevisitfromtunisiaday1.5.6c3e0b0f150a889bfed616.html/.
  9. www.gov.mt/en/Government/DOI/Government%20Gazette/Government%20Notices/Pages/2019/02/GovNotices1502.aspx.
  10. saudigazette.com.sa/article/562285/SAUDI-ARABIA/King-Salman-Tunisian-president-hold-talks-oversee-signing-of-two-deals-confer-medals.
  11. Sayed Mohamed Mahdi al Tajir, The International Who's Who of the Arab World (1978), page 137.
  12. «Tunisia's first freely elected president dies». BBC. 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  13. "Tunisian PM Mohammed Ghannouchi resigns over protests", BBC News, 27 Φεβρουαρίου 2011.
  14. «Tunisian prime minister resigns amid protests» (στα αγγλικά). Reuters. 2011-02-27. https://www.reuters.com/article/us-tunisia-idUSTRE71Q1GV20110227. Ανακτήθηκε στις 2019-07-25. 
  15. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2014. 
  16. Parker, Claire· Fahim, Kareem (25 Ιουλίου 2019). «Tunisian President Beji Caid Essebsi dies at 92». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  17. «Le double hommage de Bouteflika à 11 personnalités tunisiennes». Leaders (στα Γαλλικά). 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  18. علي رجب (27 Ιανουαρίου 2016). «بالصور.. العاهل البحريني يمنح الرئيس التونسي وسام الشيخ عيسى». بوابة فيتو (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  19. «الملك للسبسي: الأردن مستعد لدعم تونس على جميع المستويات». Alghad (στα Αραβικά). 20 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  20. «King Salman, Tunisian president hold talks, oversee signing of two deals & confer medals». Saudigazette. 29 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  21. «Conferimento di onorifi cenze dell'Ordine Al merito della Repubblica italiana» (στα it). Gazzetta Ufficiale della Repubblica Italiana 107: 130. 10 May 2017. https://www.gazzettaufficiale.it/do/atto/serie_generale/caricaPdf?cdimg=17A0311700000010110001&dgu=2017-05-10&art.dataPubblicazioneGazzetta=2017-05-10&art.codiceRedazionale=17A03117&art.num=1&art.tiposerie=SG. 
  22. «Government Notices published in Govt. Gazette No. 20,137 of 15th February 2019». Government services and information of Malta. 15 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  23. «الرئيس يقلد نظيره التونسي القلادة الكبرى لدولة فلسطين». Wafa (στα Αραβικά). 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. 
  24. «Statsbesök från Tunisien – dag 1 - Sveriges Kungahus». Kungahuset (στα Σουηδικά). Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2019. 
  25. Chennoufi, Anouar (28 Δεκεμβρίου 2017). «Fin de la visite d'Etat du président turc Recep Tayyip Erdogan en Tunisie». Tunivisions (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2019.