Μουσείο Εφέσου (Βιέννη)
| Μουσείο Εφέσου | |
|---|---|
 Τμήμα του παλατιού του Χόφμπουργκ στη Βιέννη, όπου στεγάζεται το μουσείο μαζί με την Εθνική βιβλιοθήκη της Αυστρίας | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°12′20″N 16°21′55″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βιέννη |
| Χώρα | Αυστρία |
| Έναρξη κατασκευής | 1978 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο Εφέσου (Γερμανικά: Ephesos Museum) βρίσκεται στην Βιέννη της Αυστρίας και περιέχει εκθέματα από την πόλη της Εφέσου στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1978, ενώ η μεταφορά των αρχαιοτήτων στη Βιέννη έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα και περιλαμβάνει έργα γλυπτικής και αρχιτεκτονικής. Το μουσείο υπάγεται διοικητικά στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βιέννης και στεγάζεται στο παλάτι του Χόφμπουργκ, ενώ πριν την ίδρυση του τα εκθέματα ήταν διασκορπισμένα σε διάφορα κτήρια και συλλογές της Βιέννης.[1][2]
Το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο ξεκίνησε να διεξάγει ανασκαφές στα ερείπια της Εφέσου από το 1895, διακόπτωντας μόνο 2 φορές τις εργασίες του κατά την διάρκεια των 2 παγκοσμίων πολέμων. Τα πρώτα εκθέματα του μουσείου προήλθαν από τη δωρεά του Οθωμανού σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β´ προς τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ Α´ της Αυστρίας. Λόγω αλλαγών στην οθωμανική νομοθεσία η αποστολή αρχαιοτήτων σταμάτησε το 1907.[1] Οι αρχαιότητες που παρέμειναν στην πόλη της Εφέσου φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο Εφέσου στην πόλη Σελτζούκ της Τουρκίας.
Η συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1896 - 1906 διεξήχθησαν συνολικά 7 αποστολές στην Έφεσο, οι οποίες μετέφεραν αρχαιότητες στη Βιέννη. Αρχικά βρισκόταν διασκορπισμένες σε διάφορες τοποθεσίες, ενώ το 1911 διακόπηκε μια έκθεση που δημιουργήθηκε με τη συγκέντρωση των έργων καθώς προκλήθηκαν φθορές στις αρχαιότητες. Κατά τις μετέπειτα δεκαετίες τα έργα συνέχισαν να εκτίθονται σε διάφορες εκθέσεις έως ότου βρήκαν μόνιμη στέγαση το 1978 στο τότε νεοσύστατο μουσείο Εφέσου.[1]
Το μουσείο διαθέτει τμήματα του Ναού της Αρτέμιδος, συμπεριλαμβανομένου και ενός γλυπτού Αμαζόνας. Οι σκάλες από την αίθουσα της εισόδου οδηγούν σε ένα μεγάλο θάλαμο ο οποίος περιέχει τη ζωφόρο από το παρθικό μνημείο της Εφέσου. Άλλα εκθέματα της συλλογής είναι μια ανακατασκευή της αρχαίας πόλης της Εφέσου σε κλίμακα 1:500, και μεγάλο πλήθος μαρμάρινων και ορειχάλκινων γλυπτών. Επίσης στο μουσείο φυλάσσονται αντικείμενα λατρείας από το Ιερό των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης.
Οι αυστριακές αρχαιολογικές ανασκαφές στην Έφεσο συνεχίζονται, ενώ η επιστημονική εκτίμηση των εκθεμάτων του μουσείου γίνεται σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Βιέννης, την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών και το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο.[1]
Σημαντικά εκθέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αμαζόνα του ναού της Αρτέμιδος
Ο Ναός της Αρτέμιδος κτίστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. και αποτελούσε ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Πυρπολήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., και όταν ξανακτίστηκε διέθετε πλέον και τον βωμό της Αρτέμιδος εντός του ναού, με τον βωμό να περικλείεται από ένα τοίχο διακοσμημένο με γλυπτά. Το γλυπτό της Αμαζόνας στο μουσείο Εφέσου προέρχεται τον τοίχο αυτό.[2]
Παρθικό μνημείο
Το παρθικό μνημείο της Εφέσου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά ανάγλυφα της Ρωμαϊκής περιόδου από τη Μικρά Ασία. Αποτελείται από 5 θεματικούς κύκλους στους οποίους μνημονεύεται ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Λεύκιος Βέρος και η εκστρατεία του εναντίον των Παρθών την περίοδο 161-166. Τα διάφορα τμήματα του ανάγλυφου έχουν συναρμολογηθεί σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων, καθώς όταν βρέθηκαν δεν βρίσκονταν σε μια εννιαία παράσταση.[3] Τα ανάγλυφα έχουν συνολικό μήκος 70 μέτρων, εκ των οποίων μόνο τα 40 εκτίθονται.[4]
Ορειχάλκινο άγαλμα αθλητή
Το άγαλμα αποτελεί ρωμαϊκό αντίγραφο από παλαιότερο ελληνικό του 4ου αιώνα π.Χ., και έχει αναδημιουργηθεί βάσει 234 τμημάτων του που ανακαλύφθηκαν. Αναπαριστά ένα νεαρό αθλητή καθώς περιποιείται την στλεγγίδα του, ένα εργαλείο καθαρισμού του σώματος. Η παράσταση αυτή ήταν διαδεδομένη στον αρχαίο κόσμο, και το άγαλμα δεν έχει αποδοθεί σε κάποιον γνωστό καλλιτέχνη της αρχαιότητας.[2]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ιστορία του Μουσείου Αρχειοθετήθηκε 2010-09-22 στο Wayback Machine. Kunsthistorisches Museum. (Αγγλικά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Vienna, Ephesos Museum - Livius». www.livius.org. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Archiv: Ephesos, Partherdenkmal - Aspekte der Bauforschung Αρχειοθετήθηκε 2011-09-18 στο Wayback Machine. Institut für Kulturgeschichte der Antike. (Γερμανικά)
- ↑ «Ephesus Museum». VIENNA – NOW OR NEVER. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2016.
Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kunsthistorisches Museum: Führer durch die Sammlungen. Brandstätter, Vienna, 1988, ISBN 3-85447-308-7, S. 59–119 (editors Alfred Bernhard-Walcher, Kurt Gschwantler and Wolfgang Oberleitner). (Γερμανικά)
- Ulrike Muss: Die Archäologie der ephesischen Artemis. Gestalt und Ritual eines Heiligtums. Phoibos, Vienna, 2008, ISBN 978-3-901232-91-6. (Γερμανικά)
- Wolfgang Oberleitner: Funde aus Ephesos und Samothrake. Vienna, 1978, ISBN 3-8000-3157-4 (A guide to the Kunsthistorisches Museum, antiques collection no. 2.) (Γερμανικά)
- Wolfgang Oberleitner: Schätze aus der Türkei Künstlerhaus, Vienna, 1987, ISBN 3-900926-05-0. (Γερμανικά)
- Wilfried Seipel (editor): Das Partherdenkmal von Ephesos. Akten des Kolloquiums, Wien, 27.-28. April 2003. Kunsthistorisches Museum, Vienna, 2006, ISBN 978-3-85497-107-8. (Γερμανικά)
- Gilbert Wiplinger, Gudrun Wlach (editors): Ephesos. 100 Jahre österreichische Forschung. 2nd edition. Böhlau, Vienna/Cologne/Weimar 1996, ISBN 3-205-98582-6. (Γερμανικά)
- Wolfgang Oberleitner: Das Partherdenkmal von Ephesos. Schriften des Kunsthistorischen Museums 11, Vienna, 2009, ISBN 978-3-85497-150-4. (Γερμανικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συντεταγμένες: 48°12′20″N 16°21′55″E / 48.20556°N 16.36528°E