Μιτσέλ Μπατσελέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μιτσέλ Μπατσελέτ)
Μιτσέλ Μπατσελέτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Verónica Michelle Bachelet Jeria (Ισπανικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1951[1][2][3]
La Cisterna
ΚατοικίαQuintero
Αντοφαγάστα
Σαν Μπερνάρντο
Μπεθέσντα (1962–1964)
Αυστραλία
Λειψία (Ιανουάριος 1978 – Σεπτέμβριος 1978)
Πότσδαμ (1975–1978)
Πότσδαμ (από 1978)
Νέα Υόρκη
Γενεύη
Ουάσινγκτον
Σαντιάγο
Χώρα πολιτογράφησηςΧιλή
Θρησκείααγνωστικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Αγγλικά
Γαλλικά
Πορτογαλικά
Ρωσικά[4]
Ισπανικά[5]
ΣπουδέςWestland Middle School (1962–1964)
Liceo Nº 1 Javiera Carrera (1964–1969)[6]
Πανεπιστήμιο της Χιλής (1970–1983)
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ (1978–1979)
Πανεπιστήμιο της Λειψίας (1978)[7]
Academia Nacional de Estudios Políticos y Estratégicos (1996)[6][8]
Inter-American Defense College (1997–1998)[9]
Chilean Army War Academy (1998)[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
χειρουργός
επιδημιολόγος
παιδίατρος
συμμετέχων ή συμμετέχουσα σε διεθνή φόρουμ
ΕργοδότηςΟργανισμός Ηνωμένων Εθνών
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣοσιαλιστικό κόμμα της Χιλής
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧόρχε Ντάβαλος (1979–1984)
ΤέκναSebastián Dávalos
ΓονείςAlberto Bachelet και Ángela Jeria
ΣυγγενείςMáximo Jeria (προπάππος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΎπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα (2018–2022)[11]
Βραβεύσειςεπίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Μπραζίλια (Απριλίου 2006)
επίτιμος διδάκτωρ (Μαΐου 2007)
honorary doctor of the University of Essex (Απριλίου 2008)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πονπέου Φάβρα (Μαΐου 2010)
επίτιμος διδάκτωρ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κόρδοβα (Ιουνίου 2010)
επίτιμος διδάκτωρ (Ιουνίου 2010)
επίτιμος διδάκτωρ του Διεθνούς Πανεπιστημίου Μενέντεθ Πελάγιο (Σεπτέμβριος 2010)
επίτιμος διδάκτωρ (Νοέμβριος 2010)
honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University (Νοέμβριος 2010)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κολούμπια (Μαΐου 2012)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (9  Οκτωβρίου 2007)[12]
Grand Cross with collar of the Order of Vytautas the Great (23  Ιουλίου 2008)[13]
επίτιμος διδάκτωρ του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβένης (10  Ιουνίου 2015)
Τάγμα της Αξίας (Χιλή) (2006)
Τάγμα του Μπερνάρντο Ο' Χίγκινς (2006)
Τάγμα του Ελευθερωτή (2007)
National Order of San Lorenzo (2010)
Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Ολλανδίας (2009)
Μεγαλόσταυρος με Αλυσίδα του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας (2008)
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (2006)
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (2016)
BBC 100 Women (2017)
επίτιμος διδάκτωρ του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας[14]
Μεγαλόσταυρος του Στρατιωτικού Τάγματος του Χριστού (2009)[15]
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε (2007)[15]
Grand Collar of the Order of Liberty (2017)[15]
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2010)[16][17]
Collar of the Order of the Aztec Eagle (2007)
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (2014)[18][19]
Μετάλλιο της Ανατολικής Δημοκρατίας της Ουρουγουάης (15  Μαρτίου 2006)[20]
Επίτιμος εταίρος του τάγματος της Αυστραλίας (5  Οκτωβρίου 2012)[21]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (16  Μαΐου 2007)[22]
Ιστότοπος
michellebachelet.cl
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μιτσέλ Μπατσελέ (Verónica Michelle Bachelet Jeria, 1951-) είναι Χιλιανή πολιτικός, η οποία υπηρέτησε ως πρόεδρος της Χιλής από το 2014 ως το 2018 και νωρίτερα από το 2006 ως το 2010 (πρώτη γυναίκα στο αξίωμα αυτό στην ιστορία της χώρας).

Βιογραφία και καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1951. Είναι διαζευγμένη, μητέρα τριών παιδιών. Ο πατέρας της ήταν αξιωματικός της Αεροπορίας που βασανίστηκε και πέθανε στη διάρκεια της δικτατορίας του Αουγούστο Πινοσέτ. Δύο χρόνια μετά το θάνατό του, η ίδια η Μπατσελέτ και η μητέρα της συνελήφθησαν και βασανίστηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας. Στη συνέχεια εξορίστηκαν στην Αυστραλία και από εκεί στην Ανατολική Γερμανία, όπου και σπούδασε η Χιλιανή πολιτικός.

Διετέλεσε υπουργός Υγείας (2000-2002) και Άμυνας (2002-2004) επί κυβερνήσεων του Ρικάρδο Λάγος. Στις 15 Ιανουαρίου 2006 κέρδισε το β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών έναντι του συντηρητικού δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Σεμπαστιάν Πινιέρα. Η υποψήφια της Δημοκρατικής Σύγκλισης Μπατσελέτ έλαβε ποσοστό 53,22% έναντι του 46,77% του Σεμπαστιάν Πινέρα, υποψηφίου της κεντροδεξιάς Ένωσης για τη Χιλή και κατόχου μεγάλου μεριδίου μετοχών της κυρίαρχης χιλιανής αεροπορικής εταιρείας LAN Airlines. Ήταν η πρώτη φορά που μία γυναίκα εκλέχθηκε πρόεδρος με άμεση ψηφοφορία από λαό της Νότιας Αμερικής. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, τον Δεκέμβριο του 2005, κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωσε το 50% που απαιτούνταν για απευθείας εκλογή. Η Μπατσελέτ είχε συγκεντρώσει ποσοστό 46% (έναντι 25% για τον Πινιέρα) και προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις σε όλη την πορεία προς την επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 12 Μαρτίου 2006.

Το 2008 ήταν στον κατάλογο του περιοδικού Forbes με τις 100 ισχυρότερες γυναίκες στον κόσμο.[23]

Προεδρικές εκλογές 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 17 Νοεμβρίου 2013, προηγήθηκε η Μπατσελέτ (του κεντροαριστερού συνασπισμού Νέα Πλειοψηφία) με ποσοστό γύρω στο 47% έναντι γύρω στο 25% για την κυριότερη αντίπαλό της, Εβελίν Ματέι. Ο δεύτερος γύρος ορίστηκε για τις 15 Δεκεμβρίου.[24] Στις βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν ταυτόχρονα με τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο συνασπισμός Νέα Πλειοψηφία κέρδισε 12 επί συνόλου 20 εδρών στη Γερουσία και 67 επί συνόλου 120 εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Η Μπατσελέ ορκίστηκε ξανά πρόεδρος στις 11 Μαρτίου 2014 και κυβέρνησε επί μία τετραετία.[25] Την διαδέχθηκε στην προεδρία ο προκάτοχός της και νικητής των εκλογών του 2017, Σεμπαστιάν Πινιέρα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6808n23. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 30654. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.chile.mid.ru/rus/misc/260107_r.html.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15545607t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. 6,0 6,1 www.bcn.cl/historiapolitica/resenas_parlamentarias/wiki/Michelle_Bachelet_Jeria. Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  8. www.labatalla.cl/biografia-de-michelle-bachelet-presidenta-electa-de-chile/. Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2022.
  9. www.elmundo.es/internacional/2013/11/16/52875cd361fd3d1f558b458e.html. Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2022.
  10. www.bacheletpresidente.cl. Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2022.
  11. www.ohchr.org/EN/AboutUs/Pages/HighCommissioner.aspx. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2019.
  12. web.archive.org/web/20130928083955/http://www.quirinale.it/elementi/DettaglioOnorificenze.aspx?decorato=244583.
  13. web.archive.org/web/20130825184024/http://www.lrp.lt/lt/prezidento_veikla/apdovanojimai/apdovanojimai_256/p600.html.
  14. «Honorary Doctorates». (Αγγλικά) Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29  Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2019.
  15. 15,0 15,1 15,2 www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  16. «Real Decreto 233/2010, de 26 de febrero, por el que se concede el Collar de la Orden de Isabel la Católica a Su Excelencia señora Michelle Bachelet Jeria, Presidenta de la República de Chile». 27  Φεβρουαρίου 2010. σελ. 19401.
  17. BOE-A-2010-3212.
  18. «Real Decreto 913/2014, de 24 de octubre, por el que se concede el Collar de la Real y Distinguida Orden Española de Carlos III a la Excelentísima Señora Michelle Bachelet Jeria». 25  Οκτωβρίου 2014. σελ. 87123.
  19. BOE-A-2014-10888.
  20. «Resolución N° 222/006. ENTREGA DE MEDALLA DE LA REPUBLICA ORIENTAL DEL URUGUAY. MICHELLE BACHELET». National Directorate of Official Printings and Publications. 20  Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 15  Ιουνίου 2020.
  21. (Αγγλικά) Australian Honours Search Facility. honours.pmc.gov.au/honours/awards/1147695.
  22. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  23. The 100 Most Powerful Women: #25 Michelle Bachelet - Forbes.com
  24. Η Μπατσελέτ κερδίζει με διαφορά τις εκλογές στη Χιλή και πάει σε δεύτερο γύρο, Τα Νέα, 18 Νοεμβρίου 2013.
  25. Chile's Bachelet Sworn in Again as President Αρχειοθετήθηκε 2014-03-12 στο Wayback Machine., abc news, 11 Μαρτίου 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]