Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ
Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 14 Απριλίου 1934 Σαντιάγο |
Χώρα πολιτογράφησης | Χιλή |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ισπανικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Ελληνικά |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Χιλής |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μουσικολόγος καθηγητής πανεπιστημίου επιμελητής εκδόσεων συγγραφέας δοκιμιογράφος μεταφραστής βιογράφος οργανίστας γλωσσολόγος φιλόλογος ελληνιστής |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Χιλής d:Q5854900 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Pablo Neruda Order of Artistic and Cultural Merit (2012) |
Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ (ισπανικά: Miguel Castillo Didier, γεννημένος στο Σαντιάγκο της Χιλής, 14 Απριλίου 1934) είναι διακεκριμένος Ελληνιστής, μεταφραστής, βιογράφος, μουσικολόγος και οργανοπαίχτης από τη Χιλή. Έχει συγγράψει σχεδόν τρακοσιες μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία και περισσότερες από τριάντα για τη μουσικολογία της Χιλής και της Βενεζουέλας. Εξαιρετικά αναγνωρίσιμος για το έργο του ως καθηγητής αρχαίας ελληνικής και νεοελληνικής λογοτεχνίας, υπηρέτησε για πάνω από τρεις δεκαετίες ως διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών, Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Χιλής. Υπό την καθοδήγησή του, το κέντρο αυτό αναδείχθηκε σε κορυφαίο ίδρυμα για τις ελληνικές σπουδές στη Λατινική Αμερική.
Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του, ξεχωρίζει η μετάφραση της Οδύσσειας του Καζαντζάκη στα ισπανικά. Έχει επίσης μεταφράσει έργα των Κάλβου, Καβάφη, Τσίρκα, Σεφέρη, Ελύτη και Ρίτσου, καθώς και πολλών άλλων Ελλήνων συγγραφέων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής το 1934. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, στη Φιλοσοφική Σχολή, στη Νομική Σχολή και στη Σχολή Μουσικών Επιστημών και Τεχνών. Με την ιδιότητα του Επίκουρου Καθηγητή, υπήρξε ιδρυτής του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών (σήμερα Κέντρο Αρχαίων, Βυζαντινών και Νέων Ελληνικών Σπουδών “Φώτιος Μαλλέρος”), που δημιουργήθηκε το 1968 με πρωτοβουλία του καθηγητή Φωτίου Μαλλέρου. Από το 1963 έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 290 έργα σχετικά με την ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, τη μουσικολογία και τον Φρανθίσκο ντε Μιράντα (ελληνομαθή, φιλέλληνα, πρόδρομο και ήρωα της επανάστασης για την ανεξαρτησία της Λατινικής Αμερικής). Οι εργασίες δημοσιεύτηκαν σε δεκαεπτά χώρες: στην Αυστραλία, την Αίγυπτο, τη Ρουμανία, την Ελβετία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Κολομβία, την Κούβα, την Αργεντινή, τη Χιλή, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βέλγιο και το Μεξικό. Έχει μεταφράσει το σύνολο των ποιητικών έργων του Καβάφη, του Κάλβου και του Σεφέρη, καθώς και μεγάλο μέρος του έργου των Ελύτη, Ρίτσου και Βρεττάκου. Επίσης, μετέφρασε την Οδύσσειας και ένα μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, καθώς και 12 από τις τραγωδίες του. Έχει επίσης συμπεριλάβει περίπου 200 Νεοέλληνες ποιητές σε διάφορες ανθολογίες. Επιπλέον, απέδωσε σε μετρική μορφή το Έπος του Διγενή Ακρίτα (Ε) και τα Ανακρεόντεια σε στίχο. Όσον αφορά την πεζογραφία, έχει μεταφράσει έργα των Παπαδιαμάντη, Βενέζη, Τσίρκα, Ν. Νικολαΐδη, Π. Γλέζου και Κ. Ασημακόπουλου. Τα ακόλουθα έργα έγιναν σημεία αναφοράς στην ισπανική και ξένη βιβλιογραφία πάνω σε ελληνικά θέματα: Νεοελληνική Λογοτεχνία (1972), Σεφέρης, ο ποιητής της χαμένης πατρίδας (1972), Εισαγωγική μελέτη στην Οδύσσεια του Καζαντζάκη (1975), Ελύτης: Δοκίμιο για μια ποιητική του φωτός (1981), Έλληνες ποιητές του εικοστού αιώνα (1981, 1991), Οι ελληνικές ωδές του Ανδρέα Κάλβου (1988), Μεσαιωνική ηρωική ποίηση: το Έπος του Διγενή Ακρίτα (1994), Η Ελλάδα και ο Φρανθίσκο ντε Μιράντα, Santiago (1997, 2002)· Caracas (2007), Συνολικός Καβάφης (1991, 2003, 2008), Ποιητές της γλυκείας χώρας Κύπρου (2001), Μία χιλιετία ελληνικής ποιήσεως (2004), Η Οδύσσεια στην Οδύσσεια (2006), Η Αλεξάνδρεια και ο Καβάφης (2007), Βίος του Καβάφη (2014), Συνολικός Σεφέρης (2016), Με τη σκέψη στην Ελλάδα. Με τη σκέψη στη Λατινοαμερική (2015), Ο Ευγένιος Βούλγαρης και ο Ελληνικός Διαφωτισμός (2019), Καβάφη: οι επιστολές του John (2020), Καβάφης: Επιστολές στον Forster και στον Βαιάνο (2020), Η Ελληνική Ανεξαρτησία 1821-2021 (2021).
Από το 1993 έως το 2023 ήταν Διευθυντής του Κέντρου Αρχαίων, Βυζαντινών και Νέων Ελληνικών Σπουδών «Φώτιος Μαλλέρος» της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χιλής. Λόγω ηλικίας και προβλημάτων υγείας, αποχώρησε από τη διεύθυνση το 2023. Το 2024 συμπληρώθηκαν 67 χρόνια διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, της νεοελληνικής λογοτεχνίας και 35 χρόνια διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας. Πολλές γενιές νέων ελληνομαθών και φιλελλήνων έχουν περάσει από τα μαθήματά του. Θεωρεί ότι η μεταφραστική δουλειά συμβάλλει στη γνωριμία των λαών μεταξύ τους και, συνεπώς, στην προώθηση ειρηνικών και εποικοδομητικών σχέσεων μεταξύ τους.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Συνέντευξη με τον Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέ, Μάρτιος 2007 (στα ισπανικά): [1]
- Παρουσίαση του βιβλίου "Seferis Integro" στην Εθνική Βιβλιοθήκη Χιλής, 17 Μαΐου 2017: [2]
