Μεχμέντ Σεβκί Εφέντι

Μεχμέντ Σεβκί Εφέντι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1829
Θάνατος	1887
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καλλιγράφος

Ο Μεχμέντ Σεβκί Εφέντι (τουρκ. Mehmed Sevki Efendi, γ. Κασταμονού, 1245/1829, θ. Ιστανμπούλ, 1304/1887) ήταν οθωμανός καλλιγράφος του 19ου αιώνα.

Βιογραφία

Γεννημένος στην Κασταμονή, νότια της Μαύρης Θάλασσας, εγκαταστάθηκε στην Ιστανμπούλ σε μικρή ηλικία, όπου έλαβε τα πρώτα μαθήματα καλλιγραφίας από τον θείο του Μεχμέντ Χουλουσί Εφέντι. Διδάχτηκε τις γραφές σουλούς, νεσίχ και ρικά και απέκτησε το δίπλωμά του το 1257/1841. Αντιλαμβανόμενος το ταλέντο του Σεβκί, ο θείος του τον παρακίνησε να συνεχίσει τις σπουδές του στην καλλιγραφία υπό την επίβλεψη ενός ανώτερου δασκάλου, όπως ο Μουσταφά Ιζέτ, ωστόσο ο Σεβκί αρνήθηκε, δείχνοντας την εμπιστοσύνη του στον Χουλουσί Εφέντι.

Η επιλογή του Σεβκί Εφέντι να μην μαθητεύσει στο πλευρό του Μεχμέντ Ιζέτ λειτούργησε μάλλον ευεργετικά, καθώς κατάφερε να διαμορφώσει ένα προσωπικό καλλιγραφικό ύφος, που αργότερα θα αναφερόταν ως ο «τρόπος του Σεβκί», εμπνεόμενος από το έργο του Χαφίζ Οσμάν και άλλων καινοτόμων καλλιγράφων. Επαινέθηκε από τον Μεχμέντ Σαμί Εφέντι, ο οποίος φέρεται να δήλωσε πως ο Σεβκί «δεν ήταν σε θέση να γράψει ένα γράμμα άσχημα, ακόμα κι αν το ήθελε». Το έργο του, που αναγνωρίζεται για την ιδιαιτερότητά του, περιλαμβάνει 25 αντίγραφα του Κορανίου, πληθώρα συλλογών με προσευχές και συνθέσεις μικρής αλλά και μεγάλης κλίμακας. Εργαζόταν στη Γραμματεία του Υπουργείου Πολέμου, αλλά παράλληλα ασχολήθηκε και με τη διδασκαλία της καλλιγραφίας, ενώ υπήρξε δάσκαλος των γιων του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β'. Επιφανείς μαθητές του ήταν ο Αχμέντ Αρίφ Εφέντι, ο Φεχμί Εφέντι (θ. 1333/1915), ο Μεχμέντ Χουλουσί Εφέντι (θ. 1326/1908) και ο Ζιγιαεντίν Εφέντι. Πέθανε το 1304/1887 και τάφηκε στο κοιμητήριο Μερκέζ Εφέντι, κοντά στον τάφο του θείου και δασκάλου του.

Πηγές

• M. Ugur Derman, Masterpieces of Ottoman Calligraphy, κατάλογος έκθεσης Μουσείου Sakıp Sabancı, 2004