Μελέτιος Χορτάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μελέτιος Χορτάκης ήταν έλληνας λόγιος του 17ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία. Εγκαταστάθηκε στη Βενετία και χειροτονήθηκε ιεροκήρυκας και διδάσκαλος της ελληνικής κοινότητας (1655). Εκλέχτηκε μητροπολίτης Φιλαδελφείας και αρχιεράτευσε επί εικοσαετίας (1657-1677)[1]. Ήταν γνώστης της λατινικής και αξιόλογος θεολόγος. Συνέγραψε μεταξύ άλλων περί του αξιώματος της ιερωσύνης, για το οποίο τιμήθηκε από την ενετική σύγκλητο με ετήσιο επίδομα 180 φλωρίων και με ισόβιο εισόδημα του Αγίου Ιωάννη των Μωραϊτών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ. 338

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νέος Ποιμήν, 1922, τεύχος 10-11, σσ. 609-610
  • Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.338-339