Μαύρος Σεπτέμβρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαύρος Σεπτέμβρης
Καπνός πάνω από το Αμμάν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ του ιορδανικού στρατού και των Φενταγίν, 1 Οκτωβρίου 1970
Χρονολογία7 Σεπτεμβρίου 1970 - 17 Ιουλίου 1971
ΤόποςΙορδανία
ΈκβασηΣτρατιωτική νίκη των Ιορδανών:
  • Απωθήθηκε επιδρομή της Συρίας
  • Εκδίωξη της PLO στον Λίβανο
  • Δημιουργία της Οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης
Αντιμαχόμενοι

Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Συρία

  • Απελευθερωτικός Στρατός της Παλαιστίνης

Ιορδανία

  • Ιορδανικές Ένοπλες Δυνάμεις
Ηγετικά πρόσωπα
Γιάσερ Αραφάτ
Ζορζ Χαμπάς
Βασιλιάς Χουσεΐν
Ουάσφι αλ-Ταλ
Μουχάμαντ Ζία-Ουλ-Χακ
Δυνάμεις
15.000–40.000[1]
10.000[2]
300 άρματα μάχης[3]
65.000–74.000
Απολογισμός
PLO: 3.400 νεκροί[4]
Συρία: 600 Σύροι (νεκροί και τραυματίες)
120 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού απωλέσθησαν
Ιορδανία: 537 νεκροί

Ο Μαύρος Σεπτέμβρης (αραβική γλώσσα: أيلول الأسود) ήταν σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε στην Ιορδανία μεταξύ των ιορδανικών ενόπλων δυνάμεων, υπό την ηγεσία του βασιλιά Χουσεΐν, και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ, κυρίως μεταξύ 16 και 27 Σεπτεμβρίου του 1970, με ορισμένες ενέργειες να συνεχίζονται μέχρι τις 17 Ιουλίου του 1971.

Αφού η Ιορδανία έχασε τον έλεγχο της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ το 1967, οι Παλαιστίνιοι μαχητές γνωστοί ως Φενταγίν μετέφεραν τις βάσεις τους στην Ιορδανία και αύξησαν τις επιθέσεις τους στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα από αυτό εδάφη. Ισραηλινά αντίποινα σε παλαιστινιακό στρατόπεδο με έδρα σε μία ιορδανική πόλη κατά μήκος των συνόρων με τη Δυτική Όχθη, εξελίχθηκε σε μάχη πλήρους κλίμακας, μετά την οποία αυξήθηκε η αραβική υποστήριξη των Παλαιστινίων μαχητών στην Ιορδανία. Η δύναμη της PLO στην Ιορδανία αυξήθηκε. Ενεργώντας ως παρακράτος, οι Φενταγίν αγνόησαν τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς και προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον βασιλιά Χουσεΐν δύο φορές -οδηγώντας σε βίαιες αντιπαραθέσεις με τον ιορδανικό στρατό τον Ιούνιο του 1970. Ο Χουσεΐν ήθελε να απομακρύνει τους Φενταγίν από τη χώρα αλλά δίστασε να το κάνει γιατί δεν ήθελε να το χρησιμοποιήσουν οι εχθροί του εναντίον του εξισώνοντας τους Παλαιστίνιους μαχητές με πολίτες. Η δράση της PLO στην Ιορδανία κορυφώθηκε με τις αεροπειρατείες που πραγματοποιήθηκαν στον Σεπτέμβριο, κατά τις οποίες οι Φενταγίν κατέλαβαν τρία πολιτικά αεροσκάφη και τα εξανάγκασαν να προσγειωθούν στη Ζάρκα, παίρνοντας αλλοδαπούς ως ομήρους και αργότερα ανατινάζοντας τα αεροσκάφη μπροστά στον διεθνή Τύπο. Τότε ο Χουσεΐν διέταξε τον στρατό να κινηθεί.

Στις 17 Σεπτεμβρίου, ο ιορδανικός στρατός περικύκλωσε πόλεις με παρουσία της PLO, συμπεριλαμβανομένου του Αμμάν και της Ιρμπίντ, και άρχισε να βομβαρδίσει τους Φενταγίν, που είχαν εγκατασταθεί στα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων. Την επόμενη μέρα, δυνάμεις της Συρίας παρενέβησαν για να υποστηρίξουν τους Φενταγίν. Προχώρησαν ως την Ιρμπίντ, την οποία οι Φενταγίν ανακήρυξαν "απελευθερωμένη" πόλη. Στις 22 Σεπτεμβρίου, οι Σύροι αποσύρθηκαν αφού ο στρατός της Ιορδανίας εξαπέλυσε επιθέσεις που προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους Σύρους. Η πίεση που άσκησαν οι αραβικές χώρες οδήγησαν τον Χουσεΐν να σταματήσει τις μάχες. Στις 13 Οκτωβρίου υπέγραψε συμφωνία με τον Αραφάτ ρυθμίζοντας την παρουσία των Φενταγίν. Εντούτοις, ο ιορδανικός στρατός επιτέθηκε και πάλι τον Ιανουάριο του 1971. Οι Φενταγίν εκδιώχθηκαν από τις πόλεις μέχρις ότου 2.000 Φενταγίν παραδόθηκαν αφού περικυκλώθηκαν σ' ένα δάσος στις 17 Ιουλίου, σηματοδοτώντας το τέλος της σύγκρουσης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Sam Katz, Arab Armies of the Middle East Wars (2), σελ. 10, Bloomsbury USA (1988) ISBN 0-85045-800-5
  2. Simon Dunstan, The Yom Kippur War 1973 (1): The Golan Heights, Bloomsbury USA (2003) ISBN 1 84176 220 2
  3. Avi Shlaim, Lion of Jordan: The Life of King Hussein in War and Peace, σελ. 326, Vintage Books (2009)
  4. Joseph Andoni Massad, Colonial Effects: The Making of National Identity in Jordan, σελ. 342, Νέα Υόρκη: Columbia University Press (2001) ISBN 0-231-12323-X