Ματθίλδη του Παλατινάτου
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ματθίλδη του Παλατινάτου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 7 Μαρτίου 1419[1] Χαϊδελβέργη |
Θάνατος | 22 Αυγούστου 1482[1] Χαϊδελβέργη |
Τόπος ταφής | Τύμπινγκεν |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Λουδοβίκος Α΄ της Βυρτεμβέργης-Ούραχ (από 1434)[2] Αλβέρτος ΣΤ΄ της Αυστρίας (από 1452)[2] |
Τέκνα | Λουδοβίκος Β΄ της Βυρτεμβέργης-Ούραχ Έμπερχαρτ Α΄ της Βυρτεμβέργης Μέχτχιλντ της Βυρτεμβέργης Ελισάβετ του Βύρτεμπεργκ-Ούραχ[3] |
Γονείς | Λουδοβίκος Γ΄ του Παλατινάτου και Ματθίλδη της Σαβοΐας |
Αδέλφια | Φρειδερίκος Α΄ του Παλατινάτου Λουδοβίκος Δ΄ του Παλατινάτου Ρούπρεχτ του Παλατινάτου, αρχιεπίσκοπος |
Οικογένεια | Οίκος του Βίττελσμπαχ |
Σχετικά πολυμέσα | |
H Ματθίλδη, γερμ. Mechtild (1418 - 22 Αυγούστου 1482) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν κόρη του εκλέκτορα του Παλατινάτου και με τους γάμους της έγινε πρώτα κόμισσα της Βυρτεμβέργης και μετά αρχιδούκισσα της Αυστρίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η πρώτη κόρη του Λουδοβίκου Γ΄ εκλέκτορα του Παλατινάτου και της Ματθίλδης της Σαβοΐας, κόρης του Αμεδαίου κόμη του Πεδεμοντίου & διεκδικητή πρίγκιπα της Αχαΐας.
Ήταν 15 ετών όταν έγινε ο πρώτος γάμος της με τον Λουδοβίκο Α΄ κόμη της Βυρτεμβέργης-Ούραχ. Απέκτησε 4 τέκνα και το 1450 ο Λουδοβίκος Α΄ απεβίωσε. Δύο έτη μετά η Ματθίλδη παντρεύτηκε τον Αλβέρτο ΣΤ΄ αρχιδούκα της Αυστρίας, ο οποίος απεβίωσε το 1463. Τότε η Ματθίλδη αποσύρθηκε στο Ρόττενμπουργκ αμ Νέκαρ και η Αυλή της έγινε το κέντρο ανάπτυξης της λογοτεχνίας ως το τέλος της δούκισσας.
Μερικοί από τους λογοτέχνες που υποστήριξε, έδειξαν την ευγνωμοσύνη τους με το να της αφιερώσουν τα έργα τους. Ο Νίκλας φαν Βύλε έφθασε εκεί το 1460 και τέσσερις από τις μεταφράσεις του τις αφιέρωσε σε αυτήν. Μεταξύ άλλων η Ματθίλδη είναι γνωστή και για τη βιβλιοφιλία της. Ο Γιάκομπ Πύτεριχ φον Ράιχερτσχαουζεν έγραψε το ποίημα Επιστολή της τιμής γι' αυτήν. Στο ποίημα συγκρίνει τα βιβλιά της βιβλιοθήκης του με αυτά της δικής της. Η Ματθίλδη του είχε στείλει έναν κατάλογο 94 βιβλίων της, πριν αυτός αρχίσει να γράφει τα ποιήματά του, για να τα χρησιμοποιήσει. Μερικά από αυτά ο Γιάκομπ δεν τα είχε ξανακούσει.
Σε συνεργασία με τον γιο της Έμπερχαρτ, σύζυγο της Βαρβάρας Γκοντζάγκα, ίδρυσε το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στο Μπράισγκαου το 1457. Έπειτα ίδρυσε με άλλους το ανθρωπιστικών σπουδών Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν το 1477. Απεβίωσε 64 ετών και τάφηκε στη μονή των Καρθουσιανών στο Γκύτερσταϊν.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε πρώτα τον Λουδοβίκο Α΄ κόμη της Βυρτεμβέργης-Ούραχ και είχε τέκνα:
- Ματθίλδη 1436-1495, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Β΄ λάντγκραβο της Έσσης.
- Λουδοβίκος Β΄ 1439-1457, κόμης της Βυρτεμβέργης-Ούραχ, απεβ. 18 ετών.
- Έμπερχαρτ Α΄ 1445-1496, δούκας της Βυρτεμβέργης.
- Ελισάβετ 1447-1505, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ δούκα του Νάσσαου-Σααρμπρύκεν.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι της Ματθίλδης του Παλατινάτου | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 p11391.htm#i113905. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Christ, Karl (1984). The handbook of medieval library history. Scarecrow Press.
- Jeep, John M. (2001). Medieval Germany: An Encyclopedia. Psychology Press. p. 632. ISBN 0824076443.