Μαριάμ Ασλαμαζιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαριάμ Ασλαμαζιάν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Մարիամ Արշակի Ասլամազյան (Αρμενικά)
ΓέννησηÇetindurak[1][2]
Θάνατος16  Ιουλίου 2006[3]
Μόσχα
Τόπος ταφήςΠάνθεον του Κομιτάς
ΕθνικότηταΑρμένιοι[1][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Αρμενία[4]
Ρωσία
ΣπουδέςΙνστιτούτο τεχνών Ρέπιν[1]
Ιδιότηταζωγράφος[1][2] και κεραμουργός[4]
ΑδέλφιαEranuhi Aslamazyan[1][2]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
ΒραβεύσειςΛαϊκός καλλιτέχνης της Σοβιετικής Ένωσης, Λαϊκός Καλλιτέχνης της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας (1965)[1][2], Τιμή Βιβλιοθηκάριος της ΣΣΔ της αρμενίας, μετάλλιο για διάκριση στην δουλειά, μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945", Τάγμα της Φιλίας και Βραβείο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Μαριάμ Αρσάκι Ασλαμαζιάν[5][6] (Μπας-Σιράκ[7], Ρωσική Αυτοκρατορία, 1907- Μόσχα, Ρωσία, 2006) ήταν σημαντική Αρμένισσα ζωγράφος και σκηνογράφος. Συγκαταλέγεται στην πρώτη γενιά Αρμενίων καλλιτεχνών που έδρασαν κατά τη σοβιετική περίοδο[7].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τάφος της Ασλαμαζιάν στο Πάνθεον του Κομίτας.

Η Ασλαμαζιάν γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου/2 Νοεμβρίου του 1907 στον οικισμό Μπας-Σιράκ του Καρς[8] και αργότερα εγκαταστάθηκε στο Γκιουμρί της σημερινής Αρμενίας (το οποίο εκείνη την εποχή υπαγόταν στη Ρωσική Αυτοκρατορία). Ήταν κόρη πολύτεκνης οικογένειας και έλαβε σημαντική καλλιτεχνική παιδεία φοιτώντας αρχικά σε καλλιτεχνικό σχολείο του Γκιουμρί, έπειτα στην Τεχνική Σχολή Βιομηχανικής Τέχνης του Γερεβάν και αργότερα στη Μόσχα και το Λένινγκραντ όπου είχε ως καθηγητές - μεταξύ άλλων - τον Κουζμά Πετρόφ - Βόντκιν, τη Ναντιέζντα Ου­νταλ­τσόβα, τον Αλεξάντερ Ντρέβιν και τον Αλεξάντερ Σαβίνοφ[7]. Το ζωγραφικό της έργο περιλαμβάνει προσωπογραφίες, τοπία και απεικονίσεις νεκρής φύσης[7] και αναφέρεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της λεγόμενης αρμενικής σχολής[9]. Επιπλέον, ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία[7][10] και την κεραμική[7].

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, η Ασλαμαζιάν τιμήθηκε με διάφορα βραβεία, καθώς και με διακρίσεις σε διαγωνισμούς: μεταξύ άλλων, κέρδισε το 1941 το πρώτο βραβείο της Ένωσης Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ για πίνακά της, το 1944 έλαβε στρατιωτικό μετάλλιο για πίνακα αφιερωμένο στους πολεμιστές του Ανατολικού Μετώπου, το 1965 ανακηρύχθηκε Καλλιτέχνιδα του Λαού της ΣΣΔ Αρμενίας[9] και το 1990 έλαβε τον αντίστοιχο τίτλο της Καλλιτέχνιδας του Λαού της ΕΣΣΔ. Επιπλέον, τιμήθηκε από το ινδικό κράτος με το Βραβείο Νεχρού (1972), από την Αίγυπτο με το βραβείο Νάσσερ και από τη Ρωσική Ομοσπονδία το 1998 με το Βραβείο της Φιλίας[8]. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε Μόσχα, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Λονδίνο, Κάιρο κ.ά[8][11]. Μερικοί χαρακτηριστικοί πίνακές της είναι οι «Η επιστροφή του ήρωα» (1941), «Μητέρα-Ηρωίδα» (1949), «Αρμενική νεκρή φύση» (1955), «Ο ανθισμένος κόκκινος κάκτος» (1957)[9] και «Είμαι εβδομήντα ετών» (1980)[10].

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής της εξέδωσε την αυτοβιογραφία της[7]. Απεβίωσε στη Μόσχα στις 16 Ιουλίου του 2006[8] και η σορός της μεταφέρθηκε στο Γερεβάν, όπου και ετάφη στο Πάνθεον του Κομιτάς[7]. Έργα της Ασλαμαζιάν βρίσκονται σε διάφορα μουσεία τέχνης της Αρμενίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ινδίας κ.ά[8]. Παράλληλα, στο Γκιουμρί λειτουργεί από το 1987 μουσείο τέχνης αφιερωμένο στο καλλιτεχνικό έργο της ιδίας, αλλά και της αδελφής της και επίσης ζωγράφου, Γε­ρα­νου­ή Α­σλα­μα­ζιάν[12] (1910-1998).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (Aρμενικά) Armenian Concise Encyclopedia. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1990.
  3. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/356991. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 356991. Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2021.
  5. ↑ Συλλογικό (2015). Women and Gender in Central and Eastern Europe, Russia, and Eurasia: A Comprehensive Bibliography Volume I: Southeastern and East Central Europe (Edited by Irina Livezeanu with June Pachuta Farris) Volume II: Russia, the Non-Russian Peoples of the Russian. London and New York: Routledge. σελ. 1213. 
  6. ↑ Αναφέρεται και ως Αρσάκοβνα αντί για Αρσάκι.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Καζαντζιάν, Aναΐς. «Μαριάμ Ασλαμαζιάν 1907 - 2006». armenika.gr. Αρμενικά. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Mariam Aslamazyan». aslamazyanmuseum.com (στα Αγγλικά). The Gallery of Mariam and Eranuhi Aslamazyan Sisters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 4ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 95. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Maria Aslamazyan». visitgyumri.com (στα Αγγλικά). Visit Gyumri. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ «Mariam Aslamazyan "Abundance of vegetables"». sar-gallery.com (στα Αγγλικά). Sar Gallery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020. 
  12. ↑ «Gallery». aslamazyanmuseum.com (στα Αγγλικά). The Gallery of Mariam and Eranuhi Aslamazyan Sisters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαριάμ_Ασλαμαζιάν&oldid=10275379"