Μαρίγια Κρουτσίφικσα Κόζουλιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρίγια Κρουτσίφικσα Κόζουλιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Marija Krucifiksa Kozulić‎ (Κροατικά)
Γέννηση20  Σεπτεμβρίου 1852[1]
Ριέκα
Θάνατος29  Σεπτεμβρίου 1922[1]
Ριέκα
Τόπος ταφήςKozala Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας (1861–1922)
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[2][3]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΜοναχή, Ηγουμένη
Γνωστός γιαΊδρυση του Τάγματος των Θυγατέρων της Ιερής Καρδιάς στην Αρχιεπισκοπή της Ριέκα Κροατίας
Περίοδος ακμής1879
Εν ενεργεία1879–1922
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μαρίγια Κρουτσίφικσα Κόζουλιτς (κροατικά: Marija Krucifiksa Kozulić‎‎) (20 Σεπτεμβρίου 1852 – 29 Σεπτεμβρίου 1922), ήταν μια Καθολική μοναχή που ήταν μέλος της κοινότητας των Αδελφών της Ιερής Καρδιάς. Ίδρυσε το Καθολικό τάγμα των Θυγατέρων της Ιερής Καρδιάς του Ιησού, το μοναδικό ντόπιο τάγμα της Αρχιεπισκοπής της Ριέκα στην Κροατία, και αποτέλεσε την πρώτη ηγουμένη του τάγματος. Η οσιοποίηση της ξεκίνησε το 2008 και η διαδικασία επικύρωσής της ξεκίνησε το 2013.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρίγια Νικολίνα Κόζουλιτς[4] γεννήθηκε στην Ριέκα, Βασίλειο των Αψβούργων της Κροατίας, την 20 Σεπτεμβρίου 1852[5] σε μια πλούσια οικογένεια από το κοντινό νησί Λόσινι. Οι γονείς της ήταν η Κατερίνα (το γένος Σοπράνι) από το Βέλι Λόσινι και ο Τζιοβάνι Ματέο Κόζουλιτς από το Μάλι Λόσινι. Εκείνη την περίοδο αυτή η περιοχή ήταν εθνικά μεικτή, με ρευστά κρατικά σύνορα μεταξύ των Ιστριανών Ιταλών και των Σλάβων. Η Μαρίγια Κόζουλιτς είχε έντεκα αδέλφια και ήταν η μεγαλύτερη από τα πέντε που επέζησαν.[6] Ξεκίνησε την εκπαίδευσή της στη Ριέκα και αργότερα σπούδασε στο πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Γκορίτσια (την τότε έδρα μιας αρχιεπισκοπής και της Αψβουργικής Πριγκιπικής Κομητείας της Γκορίτσια και της Γκραντίσκα), μαθαίνοντας Ιταλικά (την πρώτη γλώσσα της), Κροατικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ουγγρικά. Ήταν πολύ μορφωμένη και έγινε δασκάλα νηπιαγωγείου και μουσικής.[4] Αρχικά ήταν ενθουσιώδης για το αρπίχορδο και αργότερα έμαθε πιάνο. Ήταν, επίσης, επιδέξια στο πλέξιμο και το ράψιμο. Αυτή και η οικογένειά της ήταν πολύ πνευματικοί και αφοσιωμένοι στην Ιερή Καρδιά του Ιησού, έχοντας ανεγείρει ένα ιερό για αυτόν στο σπίτι τους.[6] Η Κόζουλιτς τα πρώτα χρόνια της έμενε στο σπίτι και βοηθούσε τη μητέρα της, διδάσκοντας τους αδελφούς και τις αδελφές της. Η αδελφή της, Ιρένε, έγινε δασκάλα φυσικής και μαθηματικών στο σχολειό της Ριέκα. Ο αδερφός της, Τζιουζέπε Νικολό, πέθανε το 1885, σε ηλικία 22 ετών ενώ ακόμα συνέχιζε τις σπουδές του. Η αδελφή της, Αιμιλία, εργάστηκε ως ιδιωτική δασκάλα[6] και μία αδελφή της έγινε μοναχή.[7]

Μετά από ένα ναυάγιο κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού από τη Νέα Υόρκη προς την Οδησσό το 1874, η εταιρεία του πατέρα της χρεοκόπησε, αναγκάζοντας την οικογένεια να μετεγκατασταθεί.[7] Το 1879 εγκαταστάθηκαν στην κοντινή Τεργέστη.[8] Εκεί εισήχθηκε στην Ευσεβή Ένωση των Θυγατέρων της Ιερής Καρδιάς[5] και εργάστηκε ως Καθολική λαϊκή[9] με τους φτωχούς. Το έργο της ήταν επικεντρωμένο στα εγκαταλελειμμένα κορίτσια, διδάσκοντάς τους την πίστη και την αφοσίωση, καθώς και παρέχοντας στέγη και ρούχα.[7]

Η Μαρίγια Νικολίνα Κόζουλιτς σε νεαρή ηλικία

Έζησε για μια δεκαετία στην Τεργέστη προτού επιστρέψει στην Ριέκα,[8] όπου συνέχισε τα φιλανθρωπικά της έργα. Το 1895 ίδρυσε το Ίδρυμα για την Ιερή Καρδιά του Ιησού, το οποίο παρείχε ένα νηπιαγωγείο για τα φτωχά παιδιά και εκπαίδευση στα κορίτσια,[10] , ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή εθνικής καταγωγής.[7] Τέσσερα χρόνια αργότερα, πήρε τους όρκους της και άλλαξε το όνομά της σε Μαρίγια Κρουσιφίτσα.[4] Το 1899, ίδρυσε την συνάθροιση των Θυγατέρων της Ιερής Καρδιάς του Ιησού.[4] Έγραψε και προετοίμασε το Σύνταγμα για το τάγμα με πρότυπο του Αρκάντζελο ντα Καμερίνο του Τάγματος Αδελφών Καπουτσίνων,[4][7] που είχε οργανώσει τις Θυγατέρες της Ιερής Καρδιάς στην Τεργέστη,[8] και έγινε η πρώτη ηγουμένη του τάγματος. Η αποστολή της ήταν να εργαστεί με τους φτωχούς[4] και να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των Σλαβικών και των Ιταλικών κοινοτήτων που ζούσαν στη Ριέκα σε μια περίοδο αυξανόμενου εθνικισμού.[10] Η Κόζουλιτς πέθανε την 29 Σεπτεμβρίου 1922 στη Ριέκα[8]

Το τάγμα που ίδρυσε επεκτάθηκε και περιλάμβανε έξι επισκοπές στην Κροατία και μία στο Αρέτσο-Κορτόνα-Σανσεπόλκρο Ιταλίας,[10] καθώς και δύο παιδικούς σταθμούς και ένα οικοτροφείο θηλέων.[11] Το 2008 ξεκίνησε η διαδικασία της οσιοποίησής της με αφιέρωση σε αυτήν μίας οδικής αρτηρίας που συνδέει τη λεωφόρο του Ιωάννη Παύλου Β' με την Οδό Πομέριο.[8][10] Έχει αποτελέσει το αντικείμενο ενός ντοκιμαντέρ του Μπερναντίν Μόντριτς, της έχουν αφιερώσει μια σκάλα στο κέντρο της Ριέκα, στο σπίτι της γέννησής της έχει τοποθετηθεί μία τιμητική πλάκα, και ένα άσυλο-ξενώνας έχει ονομαστεί προς τιμήν της.[4] Το σώμα της εκτάφηκε και το 2012 αναγνωρίστηκε [7] ως καθαγιασμένο[10] και τον Φεβρουάριο 2013 ο Καρδινάλιος Άντζελο Αμάτο, Επιμελητής της Συνάθροισης για τους Λόγους των Αγίων, υπέγραψε ένα διάταγμα για να αρχίσει και επίσημα η διαδικασία επικύρωσης.[11] Η ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας αγιοποίησης ήταν η 20 Οκτωβρίου 2013, η επέτειος της ημερομηνίας που πήρε τον όρκο ένταξης στην Ευσεβή Ένωση των Θυγατέρων της Ιερής Καρδιάς του Ιησού το 1879.[4]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Hrvatski biografski leksikon» (Κροατικά) 1983. 10638.
  2. ↑ plus.si.cobiss.net/opac7/conor/181964643.
  3. ↑ CONOR.SI. 181964643.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Car, Viviana (19 October 2013). «La prima beata del Quarnero» (στα Italian). Rijeka, Croatia: La Voce del Popolo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 December 2015. https://web.archive.org/web/20151208130119/http://www.editfiume.com/lavoce/fiume/2468-la-prima-beata-del-quarnero. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Figlie del Sacro Cuore di Gesù di Fiume» (στα Italian). Cortona, Arezzo, Tuscany, Italy: Diocesi di Arezzo-Cortona-Sansepolcro. 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2015. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Serva Di Dio Madre Maria Crocifissa Cosulich» (στα Italian). sestre-scj.hr/it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 «In search of sister Krucifiksa's bones». translation into English, with a link at the foot of the entry to the Croatian original. Prof. Dragan Primorac, M.D., Ph.D. 3 Ιανουαρίου 2012. σελίδες 32–35. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Svečano otkrivena ploča Prolaza Marije Krucifikse Kozulić» (στα Croatian). Rijeka, Croatia: Gradsko vijeće Rijeka. 28 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2015. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  9. ↑ «U Rijeci započeo postupak za proglašenje blaženom Marije Kozulić» (στα Croatian). Zagreb, Croatia: Glas Koncila. 20 October 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305012832/http://www.glas-koncila.hr/portal.html?catID=2&conID=34117&act=view. Ανακτήθηκε στις 4 December 2015. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Radivo, Paolo (22 October 2012). «Suor Maria Crocifissa Cosulich commemorata a Fiume» (στα Italian). Notizie flash del mese (Pula, Croatia: Arena di Pola Associazione del Libero Comune di Pola in Esilio). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-10. https://web.archive.org/web/20160310005751/http://arenadipola.it/index.php?id=630&itemid=1&option=com_content&task=view. Ανακτήθηκε στις 4 December 2015. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Vatikan odobrio početak postupka za beatifikaciju Marije Kozulić» (στα Croatian). IKA. Split, Croatia: Bitno. 16 February 2013. http://www.bitno.net/vijesti/hrvatska/vatikan-odobrio-pocetak-postupka-za-beatifikaciju-marije-kozulic/. Ανακτήθηκε στις 4 December 2015. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαρίγια_Κρουτσίφικσα_Κόζουλιτς&oldid=8360901"