Μάχη της Μεγιδδούς (609 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Μάχη της Μεγιδδούς έλαβε χώρα το 609 π.Χ. μεταξύ των αιγυπτιακών στρατευμάτων και του Βασιλείου του Ιούδα, με επικεφαλείς, αντίστοιχα, τον Φαραώ Νεχώ Β' και τον βασιλιά Ιωσία.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απώλεια της Χαρράν, τελευταίας πρωτεύουσας ενός ανεξάρτητου βασιλείου της Ασσυρίας, ο κυβερνήτης Ashur-uballit II (Ασούρ- Ουμπαλίτ ΙΙ) ζήτησε τη βοήθεια της Αιγύπτου, προκειμένου να ανακτήσει την πόλη. Ο ίδιος ο Φαραώ Νεχώ Β ' ηγήθηκε του στρατού για την διάσωση της πόλης της Χαρράν, αλλά ο ηγέτης του Βασιλείου του Ιούδα, ο Ιωσίας, συμμάχησε με τους Μήδες και τους Βαβυλώνιους και τον αντέκρουσε στην οδό της θαλάσσης (Via Maris), κοντά στην πόλη της Μεγιδδούς .

Η νίκη του αιγυπτιακού στρατού, όμως, ήταν ολοκληρωτική: ο ίδιος ο Ιωσίας έπεσε στη μάχη. Τα στρατεύματα του Φαραώ συνέχισαν την επέλασή τους για να διασώσουν τις ασσυριακές δυνάμεις και να πολιορκήσουν την Χαρράν, αλλά απωθήθηκαν.

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για να αντισταθμίσει την αυξανόμενη Βαβυλωνιακή κυριαρχία στη Μέση Ανατολή, ο Φαραώ ήθελε να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο του βασιλείου του Ιούδα. Επιστρέφοντας στην Αίγυπτο, μετά την ατυχή πολιορκία της Χαρράν, ο Φαραώ κατάφερε να συλλάβει τον Ιωάχαζ, γιο του Ιωσία, ο οποίος είχε προλάβει να ανέβει στο θρόνο. Ο Φαραώ αύξησε την φορολογία και το Βασίλειο του Ιούδα όφειλε να πληρώνει στην Αίγυπτο 100 (εκατό) αργυρά τάλαντα και 1 (ένα) χρυσού. Όρισε, επίσης, τον Ηλιακίμ (που άλλαξε το όνομά του σε Ιωακείμ), τον μεγαλύτερο γιο του Ιωσία, ως νέο ηγέτη του Βασιλείου του Ιούδα.

Ο Ιωάχαζ οδηγήθηκε σε εξορία στην Αίγυπτο και ήταν ο πρώτος ηγέτης του Βασιλείου του Ιούδα, που πέθανε μακριά από την πατρίδα του.

Για όλο τον λαό του Ισραήλ η μάχη έχει γίνει συνώνυμη με την ολοκληρωτική καταστροφή, δημιουργώντας τον όρο Αρμαγεδδών .