Μάρινερ 5
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μάρινερ 5 | |
|---|---|
 | |
| Οργανισμός | Jet Propulsion Laboratory |
| Χαρακτηριστικά αποστολής | |
| Πύραυλος φορέας | Atlas SLV-3 Agena-D |
| Ημερομηνία εκτόξευσης | 14 Ιουνίου 1967 |
| Τόπος εκτόξευσης | Συγκρότημα εκτοξεύσεων 12 |
| COSPAR ID | 1967-060A |
| Μάζα | 244,9 κιλά |
| δεδομένα () | |
Ο Μάρινερ 5 (αγγλ. Mariner, ναυτικός), γνωστός και ως Μάρινερ-Αφροδίτη 67 (αγγλ. Mariner Venus '67), ήταν ένα διαστημικό σκάφος του προγράμματος Μάρινερ που μελέτησε την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης μέσω της απόκρυψης αστέρων, καταμέτρησε την ακτινοβολία Lyman-alpha (σκληρή υπεριώδης ακτινοβολία) του υδρογόνου, όπως επίσης τα σωματίδια ηλιακού ανέμου και τις διακυμάνσεις του μαγνητικού πεδίου στην περιοχή γύρω από τον πλανήτη.
Περιγραφή της αποστολής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι στόχοι του ήταν
- να μετρήσει το διαπλανητικό μαγνητικό πεδίο και αυτό της Αφροδίτης,
- να ανιχνεύσει ιόντα,
- να ανιχνεύσει πλάσμα,
- να μελετήσει την διαθλαστικότητα των ραδιοκυμάτων,
- και να μελετήσει την εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης.
Ο Μάρινερ 5 είχε κατασκευαστεί ως εφεδρικός του Μάρινερ 4. Μετά από την επιτυχία της αποστολής του διδύμου του, τροποποιήθηκε με αναστροφή και μειωμένο μέγεθος των ηλιακών συλλεκτών και με την προσθήκη θερμικής ασπίδας.
Εκτοξεύτηκε στις 14 Ιουνίου 1967 από το συγκρότημα εκτοξεύσεων LC-12 της βάσης της Πολεμικής Αεροπορίας στο ακρωτήριο Κανάβεραλ και προσέγγισε τον πλανήτη στις 19 Οκτωβρίου του ίδιου έτους σε απόσταση 3.990 χιλιομέτρων.
Είχε πιο εξελιγμένο επιστημονικό εξοπλισμό από τον προηγούμενο Μάρινερ 2, και γι' αυτό ήταν σε θέση να εξερευνήσει πιο εξονυχιστικά το διαπλανητικό διάστημα και να ρίξει νέο φως στον καυτό, καλυμμένο από σύννεφα πλανήτη.
Επιτεύγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι παρατηρήσεις του Μάρινερ 5 βοήθησαν να καταλάβουμε τα δεδομένα θερμοκρασίας και ατμοσφαιρικής πίεσης που είχε μεταδώσει το διαστημόπλοιο Βενέρα 4, το οποίο είχε φτάσει στην Αφροδίτη λίγο πριν από τον Μάρινερ 5. Μετά από αυτές τις αποστολές, έγινε σαφές ότι η επιφάνεια της Αφροδίτης είναι πολύ καυτή, η ατμόσφαιρά της δε, ακόμα πυκνότερη από ότι πιστεύαμε.
Τέλος της αποστολής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αποστολή του Μάρινερ 5 τελείωσε τον Νοέμβριο του 1967. Το διαστημόπλοιο βρίσκεται ακόμα στο διάστημα, σε ηλιοκεντρική τροχιά. Έχει πάψει να λειτουργεί και είναι μάλλον κατεστραμμένο από την μακροχρόνια επίδραση της ισχυρής ηλιακής ακτινοβολίας.
Επιστημονικός εξοπλισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δέκτης ραδιοφάρος δύο συχνοτήτων
- Πείραμα απόκρυψης αστέρων από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης στη ζώνη ραδιοκυμάτων S
- Μαγνητόμετρο ηλίου
- Ανιχνευτής διαπλανητικού ιοντικού πλάσματος, για λόγο ενέργειας-φορτίου 40 έως 9400 Volts
- Πείραμα ουράνιας μηχανικής
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Προφίλ της αποστολής στη Σελίδα της Εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος της NASA
- Σελίδα στο Jet Propulsion Laboraroty
- Σελίδα στο NSSDC Αρχειοθετήθηκε 2004-10-31 στο Wayback Machine.
 | ||
