Λούπος Β΄ της Γασκώνης
| Λούπος Β΄ της Γασκώνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 718 |
| Θάνατος | 778 Γασκώνη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Numabela of Cantabria (από 740) |
| Τέκνα | Σάντσο Α΄ της Γασκώνης Garcia Loup Σεγκυέν Α΄ της Γασκώνης Αντάλρικ της Γασκώνης Centulle Loup Μουνία της Άλαβα Οννέκα της Παμπλόνα |
| Γονείς | Hatto of Aquitaine |
| Οικογένεια | Οίκος της Γασκώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Duke of Gascony (769–778) |
Ο Λούπος Β΄ [1], γαλλ.: Lupus II, (απεβ. το 778) είναι ο τρίτος πιστοποιημένος ιστορικά δούκας της Γασκώνης (dux Vasconum ή princeps [2]), που εμφανίστηκε στην ιστορία για πρώτη φορά το 769. Η καταγωγή του υπόκειται σε επιστημονική συζήτηση.[3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 769 μια τελική εξέγερση των Aκουιτανών ενάντια στον Καρλομάγνο και τον Καρλομάνος Α΄ καταπνίγηκε, και ο επαναστάτης, Χούναλντ Β΄, αναγκάστηκε να καταφύγει στην αυλή του Λούπου στη Γασκώνη. Ο Λούπος ήταν μέχρι τότε σύμμαχός του, δανείζοντάς του στρατεύματα από τη Γασκώνη.[4] Ο Λούπος, ωστόσο, δεν θέλησε να ρίξει επάνω του την οργή των Φράγκων βασιλέων και παρέδωσε τον Χούναλντ, μαζί με τη γυναίκα του, στον Καρλομάγνο. Ο ίδιος απέτισε φόρο τιμής για την επαρχία του, αναγνωρίζοντας την επικυριαρχία του Καρλομάγνου.[5]
Ο Λούπος μπορεί να ήταν Βάσκος, αλλά ίσως Φράγκος ή Ρωμαίος (Ακουιτανός). Το όνομα Lupo ("λύκος", otsoa στα βασκικά) είναι ένα καλά επιβεβαιωμένο τοτεμικό όνομα, και επώνυμο ευρέως διαδεδομένο σε ολόκληρη τη βασκική εθνοτική περιοχή κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα. Μπορεί να ήταν βασιλικός διορισμός του Πεπίνου Γ' (το 768),[6] αλλά μπορεί να είχε εκλεγεί δούκας από τον λαό. Η έκταση της επικράτειάς του είναι άγνωστη. Μπορεί να κυβέρνησε όλη την Ακουιτανία μετά το 769, αλλά αυτό δεν είναι πιθανό. Η Γασκώνη του συνόρευε όντως με την Αζεναί και τα βόρεια σύνορά της φαίνεται να ήταν ο Γαρούνας.[7] Το Μπορντώ δεν ήταν υπό τον έλεγχό του, αλλά είχε δοθεί σε μία ξεχωριστή σειρά κομήτων διορισμένων από τους Καρολίδες.[8] Η δύναμή του μπορεί να επεκτεινόταν ή όχι στα Πυρηναία, αλλά οι πέραν των Πυρηναίων Βάσκοι βρίσκονταν επίσης κάτω από την Καρολίγγεια επικυριαρχία, όπως φαίνεται από την αναφορά του Άινχαρντ στη βασκική perfidia (προδοσία) στο Ρονσεβάλ. Αυτή η περιοχή μπορεί να ήταν μέρος της σφαίρας του Λούπου.[9] Ωστόσο, ορισμένοι ιστορικοί ενέπλεξαν τον Λούπο στην ενέδρα του Ρολάνδου.[8]
Απεβίωσε πιθανώς το 778.[10] Η σχέση του με τους προηγούμενους δούκες της Ακουιτανίας-Βασκωνίας και τους διαδόχους του είναι ασαφής. Εάν πρόκειται να θεωρηθεί συγγενής με τους επόμενους δούκες της Γασκώνης, κάτι που φαίνεται λογικό με βάση τα πατρώνυμα, μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί μία γενεαλογία.[11] Ήταν ο πατέρας των Σάντσo Α΄, Σεγκουέν Α΄, Σεντούλ και Γκαρθία (Γκαρσάντ). Όλοι οι γιοι του κυβέρνησαν τη Γασκώνη κάποια στιγμή, εκτός από τον Γκαρθία, ο οποίος απεβίωσε στη μάχη με τον Βερεγγάριο της Τουλούζης το 819.[12] Μπορεί να είχε έναν άλλο γιο με το όνομα Aντάλρικ, ο οποίος ήταν ενεργός στη βασιλεία του Κόρσο της Τουλούζης.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ His name has many variants in other languages: Basque: Otsoa, French: Loup, Gascony: Lop, Latin: Lupus, Spanish: Lobo or Lope. It is the basis of the patronymic López. It may have been a Latinisation of the Basque word for "wolf", otso. However, it is an acceptable Latin or Frankish name in its own right (see Lupus).
- ↑ "Astronomus", Vita Hludovici.
- ↑ Lupo is frequently said to be related to dukes Odo the Great and Hunald I of Aquitaine. However, this is based on the spurious Charte d'Alaon. This discredits much of Monlezun's research.
- ↑ Lewis, p 26.
- ↑ Einhard.
- ↑ Collins, p 110.
- ↑ Lewis, p 28.
- ↑ 8,0 8,1 Lewis, p 38.
- ↑ Collins, p 121, disagrees. As does Lacarra, pp 14 – 20, who separates Aquitaine, Gascony, the Narbonensis, and the Spanish Basque Country.
- ↑ Collins, p 128. Estornés. FMG gives 775.
- ↑ Collins, p 130.
- ↑ Collins, p 129.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κόλινς, Ρότζερ. Οι Βάσκοι . Blackwell Publishing: Λονδίνο, 1990.
- Άινχαρντ . Vita Karoli Magni Αρχειοθετήθηκε 2008-05-14 στο Wayback Machine. . Μετάφραση Samuel Epes Turner. Νέα Υόρκη: Harper and Brothers, 1880.
- Lewis, Archibald R. The Development of Southern French and Catalan Society, 718 – 1050 . University of Texas Press: Austin, 1965.
- Lacarra, J. Vasconia medieval: Historia y Filología .
- Wallace-Hadrill, JM, μεταφραστής. Το Τέταρτο Βιβλίο του Χρονικού του Φρέντεγκαρ με τις Συνέχειες του . Greenwood Press: Connecticut, 1960.
- Estornés Lasa, Bernardo. Εγκυκλοπαίδεια Auñamandi: Ducado de Vasconia.
- Annales Laurissense, στη Μον. Γεν. Ιστορ. Scriptores, I, 148.
- "Astronomus", Vita Hludovici imperatoris, εκδ. G. Pertz, κεφ. 2, στη Δευτ. Γεν. Ιστορ. Scriptores, II, 608.
- Sedycias, João. História da Língua Espanhola .
- Monlezun, Jean Justin. Histoire de la Gascogne . 1864.