Λουίζα Μαρία Θηρεσία Στιούαρτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουίζα Μαρία Τερέζα Στούαρτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιουνίου 1692[1]
Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι
Θάνατος18  Απριλίου 1712[1][2]
Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι
Αιτία θανάτουΕυλογιά
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςÉglise du Val-de-Grâce
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτική ιδεολογίαΙακωβιτισμός
Οικογένεια
ΓονείςΙάκωβος Β΄ της Αγγλίας και Μαρία της Μόντενα
ΑδέλφιαJames FitzJames, 1st Duke of Berwick
Henry FitzJames
Ιάκωβος Φραγκίσκος Εδουάρδος Στιούαρτ
Prince James, Duke of Cambridge
Charles Stuart, Duke of Cambridge
Charles Stuart, Duke of Cambridge
Edgar Stuart, Duke of Cambridge
Charles Stuart, Duke of Kendal
Άννα της Μεγάλης Βρετανίας
Μαρία Β΄ της Αγγλίας
Henrietta FitzJames
Ισαβέλλα Στούαρτ
ΟικογένειαΟίκος των Στιούαρτ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία Στιούαρτ (28 Ιουνίου 1692 - 18 Απριλίου 1712), γνωστή στους Ιακωβίτες ως Βασιλική Πριγκίπισσα, ήταν το τελευταίο παιδί του Ιακώβου Β΄(1633–1701), εκθρονισμένου βασιλιά της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, από τη σύζυγό του, Μαρία της Μόντενα.

Γέννηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία και ο αδερφός της, το 1695

Η Λουίζα Μαρία γεννήθηκε το 1692, στο Saint-Germain-en-Laye της Γαλλίας, τέσσερα χρόνια αφότου ο πατέρας της είχε φύγει από την Αγγλία για πάντα.[4] Λόγω της τεράστιας διαμάχης που περιέβαλλε τη γέννηση του αδελφού της, Ιακώβου Φραγκίσκου Εδουάρδου, ο πατέρας της έστειλε επιστολές καλώντας όχι μόνο την κόρη του, τη μελλοντική Βασίλισσα Μαρία Β΄ της Αγγλίας, για να παρακολουθήσει τη γέννηση αυτοπροσώπως, αλλά και μεγάλο αριθμό άλλων προτεσταντικών κυριών.[5] Ο ιστορικός του Μακώλεϋ σχολίασε αργότερα την προσεκτικότητα του Ιακώβου:

Αν κάποιοι από αυτούς τους μάρτυρες είχαν προσκληθεί στη Γαλλία το πρωί της δέκατης Ιουνίου 1688, η Βουλή του Στιούαρτ ίσως, τώρα, να βασίλευε στο νησί μας. Αλλά είναι πιο εύκολο να διατηρήσει κανείς ένα στέμμα παρά να το ξανακερδίσει. Ωστόσο, καμία γυναίκα δεν διέσχισε τη θάλασσα υπακούοντας στο κάλεσμα του Ιακώβου. Η βασίλισσά του γέννησε με ασφάλεια μια κόρη, αλλά αυτό το γεγονός δεν παρήγαγε αισθητή επίδραση στην κατάσταση του κοινού αισθήματος στην Αγγλία.[6]

Μετά τη γέννηση, ο Ιάκωβος Β΄ δήλωσε ότι η Λουίζα Μαρία Θηρεσία είχε σταλεί από τον Θεό ως παρηγοριά για τους γονείς της τη στιγμή της βαθύτερης δυσφορίας τους, στην εξορία και την απελπισία. Τα τελευταία χρόνια, συχνά αναφερόταν ως Η Παρηγορήτρια.[7]

Στη νεογέννητη πριγκίπισσα δόθηκε το όνομα Λουίζα Μαρία κατά το βάπτισμα, ενώ το Θηρεσία τής δόθηκε κατά το χρίσμα.[8] Οι νονοί της ήταν ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας (προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε)[9], και η κουνιάδα του, η Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου.[10]

Ο Ιάκωβος Β΄ είχε αποκτήσει πολλά παιδιά από τις δύο συζύγους του, αλλά τέσσερα μόνο επέζησαν, και μεταξύ αυτών, τα δύο μεγαλύτερα παιδιά, η Βασίλισσα Μαρία Β΄ και η μελλοντική Βασίλισσα Άννα της Μεγάλης Βρετανίας, έζησαν στην Αγγλία. Μόνο ο αδερφός της Ιάκωβος Φραγκίσκος Εδουάρδος ήταν κοντά στη Λουίζα, αλλά είχε επαφή και με τις άλλες αδελφές της. Η Μαρία πέθανε ενώ η Λουίζα Μαρία ήταν ακόμα μικρό παιδί, αλλά διατήρησε φιλικές σχέσεις με την άλλη αδερφή της, Άννα.[11]

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτραίτο της Λουίζας Μαρίας και του αδερφού της, Alexis Simon Belle, το 1699

Η Λουίζα ήταν η μόνη ομοθαλής αδερφή του πρίγκιπα Ιακώβου Φραγκίσκου που δεν πέθανε ως βρέφος και ήταν τέσσερα χρόνια νεότερη από τον αδερφό της.[12] Τα δύο παιδιά μεγάλωσαν μαζί στη Γαλλία.[13]

Ο δάσκαλος της Λουίζας ήταν ένας Άγγλος Ρωμαιοκαθολικός ιερέας, ο πατέρας Constable, ο οποίος της δίδαξε τα λατινικά, την ιστορία και τη θρησκεία. Είχε επίσης μια γκουβερνάντα, την Κόμισσα του Μίντλετον, σύζυγο του ομότιμου Ιακωβίτη Καρόλου, 2ου κόμη του Μίντλετον.[14] Ο Τζέιμς Ντράμμοντ, 4ος κόμης του Περθ, ένας άλλος ομότιμος Ιακωβίτης που ζούσεστη Γαλλία, επαίνεσε τη φυσική ικανότητα του παιδιού.[15]

Ένα αλληγορικό πορτρέτο του Alexis Simon Belle της Λουίζας και του αδερφού της, που δείχνει τον πρίγκιπα ως φύλακα άγγελο να οδηγεί την αδερφή του υπό το βλέμμα των χερουβείμ, ζωγραφίστηκε το 1699 και βρίσκεται τώρα στη Βασιλική Συλλογή.[16]

Μέχρι το καλοκαίρι του 1701, ο Βασιλιάς Ιάκωβος ήταν σοβαρά άρρωστος και είχε μείνει μακριά από τον Άγιο Ζερμαίν για ιατρική περίθαλψη, συνοδευόμενος από τη γυναίκα του. Ωστόσο, τον Ιούνιο, οι δυο τους επέστρεψαν στο σπίτι για τα γενέθλια των δύο παιδιών τους, και δύο μήνες αργότερα ο Ιάκωβος υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Πέθανε μόλις δύο εβδομάδες αργότερα στις 16 Σεπτεμβρίου.[17] Ήταν ακόμα σε θέση να μιλήσει όταν τα παιδιά του τον επισκέφτηκαν για τελευταία φορά, και στη Λουίζα Μαρία είπε:

Αντίο, αγαπητό μου παιδί. Εξυπηρέτησε τον δημιουργό σου στις μέρες της νιότης σου. Θεώρησε την αρετή ως το μεγαλύτερο στολίδι του φύλου σου. Ακολούθησε τη μητέρα σου, η οποία ήταν, όχι λιγότερο από εμένα, υπερβολικά φωτισμένη με ηρεμία. Αλλά ο χρόνος, η μητέρα της αλήθειας, ελπίζω, να κάνει τις αρετές της να λάμψουν τόσο φωτεινές όσο ο ήλιος.[18]

Λίγο μετά το θάνατο του Ιακώβου, ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ ανακήρυξε τον Ιάκωβο Φραγκίσκο ως βασιλιά της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, και επίσης επίσημα αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς από την Ισπανία, τα παπικά κράτη και τη Μόντενα. Αυτός και η αδερφή του Λουίζα Μαρία Θηρεσία μεταφέρθηκαν στο Passy, ​​στη φροντίδα του Antoine Nompar de Caumont και της συζύγου του, με τη Λαίδη Μίντλετον να παραμένει γκουβερνάντα της Λουίζας.[19]

Το 1705, σε ηλικία δεκατριών ετών, η Λουίζα Μαρία ήταν φιλοξενούμενη σε έναν χορό στο Château de Marly, καταταγμένη αμέσως μετά από τον ίδιο τον Λουδοβίκο, τη μητέρα της Μαρία και τον αδερφό της, τον οποίο θεωρούσε ο Λουδοβίκος έναν άλλον βασιλιά.[20]

Η Λουίζα Μαρία απολάμβανε το χορό και την όπερα και έγινε δημοφιλής στο γαλλικό βασίλειο. Εξετάστηκαν δύο πιθανοί αρραβώνες για αυτήν, με τον εγγονό του Λουδοβίκου Κάρολο του Μπερί, και με τον βασιλιά Κάρολο ΙΒ΄ της Σουηδίας Κανένας δεν τελέστηκε, το πρώτο προφανώς εξαιτίας της διφορούμενης θέσης της Λουίζας Μαρίας και το δεύτερο επειδή ο νεαρός Βασιλιάς της Σουηδίας δεν ήταν Ρωμαιοκαθολικός.[21]

Η Λουίζα ένιωθε έντονα ότι οι Ιακωβίτες στην εξορία είχαν κάνει τεράστιες θυσίες για την οικογένειά της, και η ίδια πλήρωσε για να εκπαιδευτούν οι κόρες πολλών από αυτούς. Σε αυτό, δεν έκανε διάκριση μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών, βοηθώντας τις κόρες και των δύο.[22]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουίζα Μαρία το 1705

Τον Απρίλιο του 1712, η Λουίζα Μαρία και ο αδερφός της ασθένησαν από ευλογιά. Ενώ ο αδερφός της θεραπεύτηκε, η Λουίζα Μαρία πέθανε στις 28 Απριλίου και θάφτηκε με τον πατέρα της στην Εκκλησία των Αγγλικών Βενεδικτίνων στο Παρίσι.[23]

Ένας Γάλλος ευγενής έγραψε για το θάνατο της Πριγκίπισσας σε έναν φίλο του στην Ουτρέχτη:

Κύριέ μου, σας στέλνω αυτά τα θλιβερά νέα για τον θλιβερό θάνατο της πριγκίπισσας βασιλικής της Αγγλίας που πέθανε από την ευλογιά στις 18 του μήνα στο St Germains, η οποία, ως μια από τις μεγαλύτερες διακοσμήσεις αυτού του ταλαιπωρημένου βασιλείου, ήταν ο θαυμασμός όλης της Ευρώπης. Ποτέ Πριγκίπισσα δεν θρηνήθηκε τόσο παγκοσμίως. Ο θάνατός της έχει γεμίσει όλη τη Γαλλία με στεναγμούς και δάκρυα. Κάθε της κίνηση έδειχνε μεγαλοπρέπεια, κάθε πράξη ήταν εύκολη χωρίς επιρροή ή κακία, και τη διακήρυξε μια ηρωίδα που προήλθε από τον μακρύ αγώνα πολλών πατρικών και μητρικών ηρώων...[24]

Η Φραγκίσκη του Μαιντενόν, η μοργονατική δεύτερη σύζυγος του Λουδοβίκου ΙΔ΄, έγραψε για την αντίδραση της Μαρίας της Μόντενα για τον θάνατο της κόρης της:

Είχα την τιμή να περάσω δύο ώρες με τη βασίλισσα της Αγγλίας, που είναι η ίδια η εικόνα της θλίψης. Η πριγκίπισσα είχε γίνει φίλη της και η μόνο της παρηγοριά.[25]

Όπως πολλές άλλες εκκλησίες στο Παρίσι, η Εκκλησία των Αγγλικών Βενεδικτίνων βεβηλώθηκε και βανδαλίστηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Σύμφωνα με τον Jules Janin, γράφοντας το 1844, τα λείψανα της πριγκίπισσας Λουίζας Μαρίας και του πατέρα της αναπαύονταν τότε στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Val-de-Grâce.[26]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • A true and full account of the death and character of the Princess-Royal, Louisa-Maria-Teresa Stuart, daughter of the late King James. Who was born in the year 1692, at St Germains, and died of the small-pox the 18th of April 1712... In a letter from a noble-man of France, to his correspondent at Vtrecht broadside, 2 s., 1712[27][28]
  • Cole, Susan, Princess over the Water: A Memoir of Louise Marie Stuart (1692–1712) (The Royal Stuart Society papers, Paper XVIII)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6b38b6t. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00001767.
  3. ↑ pantheon.world/profile/person/Louisa_Maria_Stuart.
  4. ↑ Princess Louisa Maria Theresa Stuart (1692–1712), Daughter of James II at npg.org.uk (accessed 8 February 2008)
  5. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  6. ↑ Macaulay, Thomas Babington, The History of England, from the Accession of James the Second, Vol 4 (1855) Chapter XVIII (1692), p. 225 online at books.google.com (accessed 10 February 2008)
  7. ↑ Callow, John, The King in Exile: James II, Warrior, King and Saint, 1689–1701 (London, Sutton, 2004) pp. 203–204
  8. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  9. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  10. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  11. ↑ Stephen, Thomas, The History of the Church of Scotland: From the Reformation to the Present Time (London, John Lendrum, 1845) Vol. 4, pp. 83–84 (for the year 1712) online at books.google.com (accessed 10 February 2008)
  12. ↑ Addington, A. C., The Royal House of Stuart (London, 1969, third edition 1976)
  13. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  14. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  15. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  16. ↑ Corp, Edward, Belle, Alexis-Simon (1674–1734) in Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press, September 2004)
  17. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  18. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  19. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  20. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  21. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  22. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  23. ↑ Beatty, Michael A., The English Royal Family of America, from Jamestown to the American Revolution (London, McFarland, 2003) pp. 83–85
  24. ↑ Miller, Peggy "James" (George Allen and Unwin Ltd, 1971) p138.
  25. ↑ Stephen, Thomas, The History of the Church of Scotland: From the Reformation to the Present Time (London, John Lendrum, 1845) Vol. 4, pp. 83–84 (for the year 1712) online at books.google.com (accessed 10 February 2008)
  26. ↑ Janin, Jules, The American in Paris: During the Summer (New York, Burgess, Stringer & co., 1844) p. 26, online at books.google.com (accessed 13 February 2008)
  27. ↑ A true and full account of the death and character of the Princess-Royal Αρχειοθετήθηκε 2008-02-20 στο Wayback Machine., English Short Title Catalog of the University of Southern California online at gandhara.usc.edu (accessed 9 February 2009)
  28. ↑ Rodd, Thomas, Catalogue of Books: Part V: Historical Literature (London, Compton and Ritchie, 1843) page 471, online at books.google.com (accessed 9 February 2009)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λουίζα_Μαρία_Θηρεσία_Στιούαρτ&oldid=10388960"