Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Δαλματικός
| Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Δαλματικός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 161 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 103 π.Χ.[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Δαλματικού)[2][3][4] Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 68 π.Χ.) |
| Γονείς | Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Κάλβος[5][6] |
| Αδέλφια | Καικιλία Μετέλλα[5][7] Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νουμιδικός[3][8] |
| Οικογένεια | Caecilii Metelli |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κήνσορας Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[9] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (119 π.Χ.)[9] |
Ο Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Δαλματικός, λατιν.: Lucius Caecilius Metellus Delmaticus, (γενν. π. 160 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός. Ήταν γιος τού Λεύκιου Κ. Μ. Κάλβου και αδελφός τού Κόιντου Κ. Μ. Νουμιδικού.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ύπατος το 119 π.Χ. και κατά τη διάρκεια τού έτους του, αντιτάχθηκε στον εκλογικό νόμο τού Γάιου Μάριου. Ως ύπατος και ανθύπατος από το 119–117 π.Χ., εκστράτευσε κατά των Δαλματών. Για τις νίκες του θριάμβευσε το 117 π.Χ., κερδίζοντας το προσωνύμιό του (Δαλματικός) και αφιερώνοντας δύο ναούς –συνεισφέροντας επίσης στις επισκευές τού ναού τού Κάστορα και τού Πολυδεύκη [10]– από τα λάφυρα τού πολέμου. [11]
Πιθανότατα εξελέγη τιμητής το 115 π.Χ. [11], αλλά η απόδοση τού έτους που ο Λεύκιος Κ. Μ. Δαλματικός εξελέγη τιμητής αμφισβητείται: Ο Μπρώτον στο έργο του Αξιωματούχοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1951) πιστεύει ότι ήταν ο Λεύκιος Κ. Μ. Διαδηματικός. [12] Ο Eρνστ Μπάντιαν, ωστόσο, πιστεύει ότι ο χαράκτης έκανε λάθος, και ότι είναι πιο πιθανό ότι ο Λεύκιος Κ. Μ. Δαλματικός χρησίμευσε ως τιμητής εκείνη τη χρονιά. [13]
Αργότερα εξελέγη μέγιστος αρχιερέας (pontifex maximus), στη θέση του Πόπλιου Μούκιου Σκαιβόλα, [14] λίγο πριν από τον Δεκέμβριο τού 114 π.Χ. [15] [16] Κατά τη διάρκεια της παπικής θητείας του, ήταν δικαστής σε μία δίκη τριών Εστιάδων Παρθένων για έλλειψη αγνότητας, εκ των οποίων η μία καταδικάστηκε. [11] Η αθώωση από τους αρχιερείς των δύο από τις Εστιάδες ανατράπηκε τον επόμενο χρόνο, όταν καταδικάστηκαν και θανατώθηκαν από ένα ειδικό δικαστήριο, που συγκλήθηκε υπό τον Λεύκιο Κάσσιο Λογγίνο Ραβίλλα. [17]
Ο αντικαταστάτης του ως μέγιστου αρχιερέα εξελέγη το 103 π.Χ., [17] υποδεικνύοντας ότι ο Δαλματικός πιθανότατα είχε αποβιώσει εκείνη την εποχή.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πατέρας των:
- Λεύκιος Κ. Μ.
- Mάρκος Κ. Μ.
- Καικιλία Μετέλλα, σύζυγος τού Mάρκου Αιμίλιου Σκαύρου και αργότερα τού Σύλλα. [11]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1649. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Caecilii» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1649. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3929. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1649. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1544. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3947. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1693. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 9,0 9,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Broughton 1951, σελ. 529.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Badian 2012.
- ↑ Broughton 1951, σελ. 531.
- ↑ Badian, Ernst (1990). «The Consuls, 179-49 BC» (στα αγγλικά). Chiron 20: 403 (n. 14). doi:. ISSN 2510-5396. https://publications.dainst.org/journals/chiron/article/view/1129.
- ↑ Broughton 1951, σελ. 532.
- ↑ Broughton 1951, σελ. 534.
- ↑ Laes, Christian· Goodey, Chris (2013). Disabilities in Roman Antiquity: Disparate Bodies a capite ad calcem. Brill. σελίδες 176 et seq. ISBN 978-90-04-25125-0.
- ↑ 17,0 17,1 Broughton 1951.
Πηγές