Λεβόν Σαντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεβόν Σαντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Լեւոն Շանթ (Western Armenian)
Γέννηση
ΕθνικότηταΑρμένιοι[1][2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά[3]
ΣπουδέςScutari Jemaran
Γκεβορκιάν Θεολογική Σχολή (1884–1891)
Πανεπιστήμιο της Λειψίας
Πανεπιστήμιο της Ιένας
Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςSt. Gayane Girls' School
Yerevan Diocesan School
Getronagan Armenian High School
Esayan Armenian School
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Εθνοσυνέλευσης της Αρμενίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λεβόν Σαντ (αρμενικά: Լեւոն Շանթ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία, 1869 - Βηρυττός, Λίβανος, 1951) ήταν Αρμένιος λογοτέχνης και εκπαιδευτικός. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων, την ποίηση και την πεζογραφία. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την πολιτική κατά την περίοδο της βραχύβιας Πρώτης Αρμενικής Δημοκρατίας[4][5].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1869 στην Κωνσταντινούπολη ως Λεβόν Ναχασμπετιάν (αρμενικά: Լեւոն Նահաշպետյան) και αργότερα άλλαξε το επίθετό του σε Σεγμποσιάν (αρμ: Սեղբոսյան). Σε ηλικία έξι ετών έμεινε ορφανός με αποτέλεσμα να ανατραφεί από μια θεία του. Έμαθε τα πρώτα γράμματα σε αρμενικό σχολείο που έδρευε στη συνοικία Σκούταρι, στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης και κατόπιν συνέχισε στο Ετσμιαντζίν της σημερινής Αρμενίας. Κατά τη φοίτησή του στο Ετσμιαντζίν, επηρεάστηκε σημαντικά από την ανατολική διάλεκτο της αρμενικής. Αργότερα μετέβη στη Γερμανία για σπουδές[6], φοιτώντας από το 1893 μέχρι το 1899 στα πανεπιστήμια της Λειψίας, του Μονάχου και της Ιένας[4].

Έπειτα εργάστηκε από το 1906 μέχρι το 1911 ως δάσκαλος σε αρμενικά σχολεία της ευρύτερης περιοχής του Καυκάσου, όπου ήρθε σε επαφή με αρκετούς ακόμη Αρμένιους συγγραφείς, ενώ στη συνέχεια δίδαξε στην Κωνσταντινούπολη (1911-1913). Όταν άρχισαν οι πρώτες διώξεις κατά των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα πλαίσια της γενοκτονίας, ο ίδιος βρισκόταν στο εξωτερικό[4]. Τα επόμενα χρόνια, ο Σαντ κινήθηκε μεταξύ Καυκάσου και Δυτικής Ευρώπης, ενώ ενεπλάκη ενεργά στα πολιτικά πράγματα της Πρώτης Αρμενικής Δημοκρατίας[7]. Την άνοιξη του 1920 ηγήθηκε διπλωματικής αποστολής του αρμενικού κράτους που μετέβη στη Μόσχα προκειμένου να διαπραγματευθεί συνθήκη ειρήνης με τους μπολσεβίκους[8].

Μετά την απορρόφηση της Αρμενίας από τη Σοβιετική Ένωση εγκαταστάθηκε οριστικά στο εξωτερικό ζώντας στη Γαλλία, την Αίγυπτο και τέλος στον Λίβανο, όπου είχε σημαντική συμβολή στην ίδρυση του αρμενικού κολλεγίου Τσεμαράν[7]. Απεβίωσε το 1951 στη Βηρυττό.

Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σαντ αναγνωρίζεται ως ο σημαντικότερος θεατρικός συγγραφέας της αρμενικής λογοτεχνίας[5][8]. Πραγματοποίησε τα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα στις αρχές της δεκαετίας του 1890. Έργα αυτής της περιόδου είναι το πεζό Αποχαιρετιστήριο απόγευμα (1891), οι νουβέλες Το ορεσίβιο κορίτσι (1893), Βερζχίν (1898) και η ποιητική συλλογή Τραγούδια (1894), μέσα από τα οποία ο συγγραφέας εκθέτει τις κοινωνικοπολιτικές απόψεις. Ωστόσο, ο Σαντ είναι γνωστός κυρίως για τα θεατρικά του έργα, όπως ο Εγωιστής (1903), ο Αυτοκράτορας, οι Αρχαίοι θεοί (1908) κ.ά[7].

Εργογραφία (ενδεικτική)[9][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αποχαιρετιστήριο απόγευμα (1891)
  • Το ορεσίβιο κορίτσι (1893)
  • Βερζχίν (1898)
  • Ο εγωιστής (1903)
  • Αρχαίοι θεοί (1908)
  • Η πριγκίπισσα του πεσμένου κάστρου (1923)
  • Διψασμένες ψυχές (1945)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
  2. Ara Krikorian, Hraïr Heratchian: «Le dictionnaire biographique» (Γαλλικά) Μαιζόν-Αλφόρ. 2021. σελ. 131. ISBN-13 978-2-905686-93-0.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14506127b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. 4,0 4,1 4,2 Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature. From the eighteenth century to modern times. III. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 642. 
  5. 5,0 5,1 Arshagouni, Hagop· Arshagouni, Marilyn (1998). Armenian History Timeline. σελ. 36. 
  6. Parlakian, Nishan (2005). Contemporary Armenian American Drama. An Anthology of Ancestral Voices. Columbia University Press. σελ. 7. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Hacikyan (2000). σελ. 643.
  8. 8,0 8,1 Τερ-Μινασιάν, Αναΐντ (1997) [1989]. Η Δημοκρατία της Αρμενίας. μετάφραση: Οχανές-Σαρκίς Αγαμπατιάν (α΄ έκδοση). Αθήνα: Στοχαστής. σελ. 191-192. 
  9. Hacikyan (2000). σελ. 642-643, 760.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Levon Shant στο Wikimedia Commons