Λαμψάκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία η Λαμψάκη ήταν η «επώνυμη ηρωίδα» της πόλεως Λάμψακος, δηλαδή το πρόσωπο που έδωσε το όνομά του στην πόλη αυτή. Σύμφωνα με παραδόσεις της Φώκαιας, ήταν κόρη του Μάνδρωνα, βασιλιά των Βεβρύκων με έδρα την πόλη Πιτυούσσα. Κατά τους πολέμους του Μάνδρωνα με γειτονικούς λαούς, τον βοήθησαν πολύ οι Φωκαείς. Τότε ο Μάνδρωνας από ευγνωμοσύνη τους έδωσε ένα τόπο για να αποικίσουν και τους παρεχώρησε το «δικαίωμα του πολίτου». Αυτό όμως προκάλεσε τη ζήλεια των Βεβρύκων, οι οποίοι σε κάποια απουσία του Μάνδρωνα προσπάθησαν να εξοντώσουν τους Φωκαείς. Αλλά η Λαμψάκη ειδοποίησε εγκαίρως τους Φωκαείς για τον κίνδυνο που διέτρεχαν, οπότε αυτοί απέκρουσαν την επίθεση των Βεβρύκων. Από τότε ονόμασαν την πόλη τους Λάμψακο προς τιμή της Λαμψάκης. Μετά τον θάνατό της η Λαμψάκη λατρεύθηκε ως θεά και της αποδίδονταν οι τιμές του «ήρωος κτίστου».

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969