Λαμονγκάν

Το Λαμονγκάν το 1985

Το Λαμονγκάν (Gunung Lamongan) είναι μικρό ενεργό ηφαίστειο στην ανατολική Ιάβα. Βρίσκεται ανάμεσα στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα της καλντέρα Τενγκέρ - Σεμέρου και του ηφαιστειακού συμπλέγματος Ιγιάνγκ-Αργκαπούρα. Το ηφαίστειο έχει ύψος 1651 μέτρα. Η πρώτη του έκρηξη καταγράφηκε το 1799 και η πιο πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα στο βουνό έλαβε χώρα το 1898.

Το Λαμονγκάν βρίσκεται σε ένα ηφαιστειακό πεδίο που φέρει το όνομά του. Το ηφαιστειακό πεδίο Λαμονγκάν έχει έκταση 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιέχει πέρα από το ηφαίστειο άλλες ενενήντα ηφαιστειακές φλέβες, 61 κώνοι στάχτης και 29 μάαρ, κάποια από τα οποία διαθέτουν λίμνες. Μάαρ με λίμνες βρίσκονται στα ανατολικά και τα δυτικά, ενώ τα στεγνά μάαρ κυρίως στα βόρεια. Ο αριθμός των 90 φλεβών είναι μεγάλος για ένα ηφαίστειο στην Ινδονησία, όμως υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερα ηφαιστειακά πεδία, π.χ. στο Μεξικό. Η ψηλότερη κορυφή ονομάζεται Γκουνούνγκ Ταρούμπ, ενώ ο ενεργός κώνος βρίσκεται 750 μέτρα νοτιοανατολικά της κορυφής. Ανάμεσά τους βρίσκεται μια ρωγμή. Ένας τρίτος κώνος, ο Γκουνούγκ Τζούπου (Tjupu) βρίσκεται στα βόρεια και έχει 800 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το ηφαίστειο από το 1799 μέχρι το 1898 παρήγαγε περίπου 15 εκρήξεις, με αποτέλεσμα να είναι ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια της Ινδονησίας κατά τον 19ο αιώνα. Οι εκρήξεις ήταν φρεατικές, φρεατομαγματικές και μαγματικές. Υπάρχουν αποθέσεις λαχάρ γύρω από το ηφαίστειο, όμως δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία για κάποιο λαχάρ. Η λάβα που εκχύθηκε από το βουνό είχε βασαλτική σύσταση. Στον 20ο αιώνα καταγράφηκαν τέσσερα μεγάλα σεισμικά σμήνη, το 1925, 1978, 1985 και 1988-1989, τα οποία δημιούργησαν ρήγματα με κατεύθυνση προς τα βορειοανατολικά. Για την καλύτερη μελέτη τους δημιουργήθηκε ένα παρατηρητήριο στο βουνό. Σήμερα το βουνό καλύπτεται από βλάστηση.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mount Lamongan στο Wikimedia Commons