Μάαρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τρεις μάαρ κοντά στο Ντάουν, στη Γερμανία

Στη Γεωλογία και ειδικότερα στην Υδρολογία και την Ηφαιστειολογία με τον διεθνή όρο Μάαρ (Maar) ή Μάαρε (Maare), που ετυμολογείται εκ της λατινικής «mare» που σημαίνει θάλασσα, χαρακτηρίζεται η χαμηλή δακτυλιοειδής γεωμορφή ενός ηφαιστειακού κρατήρα, η κοίτη του οποίου καλύπτεται με νερό συνήθως ομβρίων υδάτων σε μορφή λίμνης. Η παραμονή του νερού μέσα στον κρατήρα οφείλεται στα αδιάβροχα πετρώματα της ίδιας της γεωμορφής που σχηματίσθηκαν μετά από κάποια βίαιη εκρηξιγενή δραστηριότητα μαγματικού αερίου πριν από 100 μέχρι 17,5 χιλιετίες η νεότερη.

Οι ηφαιστειολίμνες αυτές εμφανίζουν ποικιλία διαστάσεων με διάμετρο από 50 μέτρα μέχρι λίγα χιλιόμετρα, και βάθος μέχρι 200 μέτρα. Χαρακτηριστικές σε μέγεθος τέτοιες λίμνες είναι οι απαντώμενες στην Αλάσκα, τον Καναδά, και τη Νέα Ζηλανδία που φέρονται να δημιουργήθηκαν πριν 100 χιλιετίες καθώς και μικρότερες στη βόρεια Ευρώπη. Στην Ελλάδα λίμνες μάαρ έχουν χαρακτηριστεί οι λίμνες Ζερέλια στη περιοχή Αλμυρού Θεσσαλίας.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]