Λάνα Τάρνερ
| Λάνα Τάρνερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Lana Turner (Αγγλικά) |
| Γέννηση |
8 Φεβρουαρίου 1921[1][2][3][4] Γουάλας |
| Θάνατος |
29 Ιουνίου 1995[1][5][2][3][4] Λος Άντζελες[6] |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του οισοφάγου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Καλιφόρνια |
| Υπηκοότητα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7] |
| Σπουδές | Γυμνάσιο του Χόλιγουντ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα |
ηθοποιός τηλεόρασης ηθοποιός ταινιών αυτοβιογράφος ηθοποιός θεάτρου |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος |
Άρτι Σω (1939–1940) Λεξ Μπάρκερ (1953–1957) Τζόσεφ Στίφεν Κρέιν (1942–1943) Ronald Pellar (1969–1972) |
| Τέκνα | Σέρυλ Κρέιν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Ντονόστια (1995) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Λάνα Τάρνερ (Lana Turner, πλήρες ονοματεπώνυμο Lana Jean Turner, 8 Φεβρουαρίου 1921 – 29 Ιουνίου 1995) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του ραδιοφώνου, του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, η οποία κράτησε για περισσότερο από μισόν αιώνα, έγινε γνωστή τόσο ως δραματική καλλιτέχνης, όσο και ως μοντέλο. Παράλληλα η προσωπική της ζωή υπήρξε πολυτάραχη. Στα μέσα της δεκαετίας του ’40 η Τάρνερ αναγνωρίζονταν ήδη ως μία από τις πλέον ακριβοπληρωμένες αλλά και πιο σκληρά εργαζόμενες[8] γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως επίσης και σαν μια από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες της κινηματογραφικής εταιρείας «Metro Goldwyn Mayer», μια σταρ με ιδιαίτερη επιρροή στην κοινωνία της εποχής της[9].
Η σταδιοδρομία της ξεκίνησε από την ηλικία των 15 ετών, ενώ ένα χρόνο μετά υπέγραψε το πρώτο της επαγγελματικό συμβόλαιο με την εταιρεία «Warner Bros». Η πρώτη ταινία στην οποία έλαβε μέρος ήταν το έργο Δε θα Λησμονήσουν Ποτέ (They Won’t Forget, 1937) σε σκηνοθεσία του Μέρβιν ΛεΡόι. Το 1957 έλαβε την πρώτη της και μοναδική υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Η Ομορφιά της Κολάσεως (Peyton Place, 1957) του Μαρκ Ρόμπσον. Το 1958 η κόρη της Τάρνερ, Σέριλ Κρέιν δολοφόνησε τον εραστή της μητέρας της Τζόνι Στομπανάτο[10] κατά τη διάρκεια ενός καυγά στο σπίτι της ηθοποιού στο Μπέβερλι Χιλς. Η τελευταία εμφάνιση της Λάνα Τάρνερ στο σινεμά καταγράφηκε το 1980 ενώ δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά «Falcon Crest» ως guest star. Το 1992 διαγνώσθηκε με καρκίνο του λάρυγγα, μια νόσο λόγω της οποίας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών.
Επιλεκτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αιχμάλωτοι του πάθους (Johnny Eager, 1941)
- Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ (Dr. Jekyll & Mr. Hyde, 1941)
- Ανήσυχη Σάρκα (Somewhere I’ll Find You, 1942)
- Ο Ταχυδρόμος Χτυπάει Πάντα Δυο Φορές (The Postman Always Rings Twice, 1946)
- Η Ωραία και το Κτήνος (The Bad & the Beautiful, 1952)
- Η Ομορφιά της Κολάσεως ή Πέιτον Πλέις (Peyton Place, 1957)
- Κάπου, κάποιος, κάποτε (Another Time, Another Place, 1958)
- Αυτή Είναι η Ζωή μου (Imitation of Life, 1959)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w64b56nd. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 6208. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 filmportal.de. aba489f2129942ec8a4742e94cb8044c. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γαλλικά) BNF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb125528319. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Γαλλικά) BNF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb125528319. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Los Angeles Times Staff (30 Ιουνίου 1995). "Lana Turner, Glamorous Star of 50 Films, Dies at 75". Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 19/7/2018
- ↑ Fields 2007, σ. 109 Ανακτήθηκε στις 19/7/2018
- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Έθνος" της 19 Ιουλίου 1958, σ. 3: "Η Τσέριλ Κρέιν μίλησε"
|
