Κρέας φώκιας
Το κρέας φώκιας είναι η σάρκα, συμπεριλαμβανομένου του λίπους και των οργάνων, της φώκιας που χρησιμοποιείται ως τροφή για τον άνθρωπο ή άλλα ζώα. Παρασκευάζεται με πολλούς τρόπους, ενώ συχνά κρεμιέται και αποξηραίνεται πριν από την κατανάλωση. Ιστορικά, έχει καταναλωθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, τόσο ως μέρος της κανονικής διατροφής, όσο και ως τροφή έκτακτης ανάγκης για λόγους επιβίωσης.
Η πρακτική της ανθρώπινης κατανάλωσης συνεχίζεται σήμερα στην Ιαπωνία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία, τα νησιά Φερόε, τους Ινουίτ και άλλους αυτόχθονες λαούς των Ηνωμένων Πολιτειών (συμπεριλαμβανομένων των Makah του βορειοδυτικού Ειρηνικού), τον Καναδά, τη Γροιλανδία, τους Τσούκτσι της Σιβηρίας και το νησί Μπέκια στην Καραϊβική Θάλασσα.
Πολιτιστικά ζητήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ινουίτ/Εβραίος ακτιβιστής Killaq Enuaraq-Strauss υποστήριξε ότι το κρέας φώκιας μπορεί να θεωρηθεί kosher. Επικαλούμενος την αρχή του «pikuach nefesh», ισχυρίζεται ότι είναι αποδεκτό για τους Εβραίους Ινουίτ να καταναλώνουν κρέας φώκιας, δεδομένου ότι είναι απαραίτητο για την επιβίωση των Ινουίτ που ζουν στην Αρκτική. Ως υπέρμαχος της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, έχει τονίσει την κοινή αξία της ανθρώπινης μεταχείρισης των ζώων τόσο στην κουλτούρα των Ινουίτ όσο και στην εβραϊκή κουλτούρα. Οι φώκιες παραδοσιακά θεωρούνται μη-κοσέρ ζώα, επειδή τα ζώα του νερού πρέπει να έχουν λέπια για να θεωρηθούν κοσέρ και τα κοσέρ ζώα της ξηράς πρέπει να έχουν διαιρεμένες οπλές και να μασάνε την αγελάδα τους.[1][2]
Διατροφική αξία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το λίπος και το κρέας της φώκιας μελετήθηκαν για να βοηθήσουν στην κατανόηση της θρεπτικής σύνθεσης. Δύο είδη αξιολογήθηκαν από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Μπέργκεν και το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφής και Έρευνας Θαλασσινών. Τα είδη αυτά ήταν η φώκια με κουκούλα (Cystophora cristata) και η φώκια αρπάγη (Phagophilus groenlandicus). Τα δείγματα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη ελήφθησαν από τον δυτικό πάγο της Γροιλανδίας.
Το κρέας της φώκιας είναι γενικά άπαχο, με λιγότερο από 2% λίπος. Αυτό το λίπος αποτελείται κυρίως από MUFAs, μακράς και πολύ μακράς αλυσίδας ωμέγα-3 PUFAs. Επίσης, το κρέας είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και η σύνθεσή του σε αμινοξέα είναι ισορροπημένη.
Η μελέτη έδειξε σημαντικές διαφορές στη διατροφική σύνθεση από τη μία φώκια στην άλλη. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην έντονη διαφοροποίηση της ηλικίας και του μεγέθους των φωκιών που εξετάστηκαν. Σε γενικές γραμμές, τόσο το κρέας όσο και το λίπος μπορούν να θεωρηθούν τρόφιμα υψηλής ποιότητας όσον αφορά τα βιοδραστικά συστατικά και τα θρεπτικά συστατικά. Κατά μέσο όρο, η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης Β12 και σιδήρου μπορεί να καλυφθεί με μόλις 40 γραμμάρια κρέατος φώκιας.
Διαπιστώθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ των ειδών στην περιεκτικότητα σε εικοσιπεντανοϊκό οξύ (ΕΡΑ) τόσο στο κρέας όσο και στο λίπος. Το λίπος της φώκιας περιείχε 9,2%, ενώ ο μυϊκός ιστός περιείχε μόνο 3%.
Βρέθηκαν υψηλά επίπεδα ιχνοστοιχείων. Συγκεκριμένα, το κρέας των μυών της φώκιας περιείχε 379 μg/g σιδήρου και το κρέας των μυών της φώκιας 30 μg/g ψευδαργύρου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Are Seals Kosher? A Jewish Inuit Activist Says Yes». The Forward. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Jewish Inuk woman argues seal meat can be kosher». CBC Radio. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.