Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κορράδος Α΄ της Μερανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κορράδος Α΄ της Μερανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας ή 1090[1]
Νταχάου
Θάνατος8  Φεβρουαρίου 1159 ή 1159[1]
Νταχάου
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςAdelheid van Limburg-Arlon[2]
ΤέκναΚορράδος Β΄ της Μερανίας
ΓονείςKonrad I. von Dachau
ΑδέλφιαArnold III. von Dachau
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ

Ο Κορράδος Α', γερμ.: Konrad I von Meranien, auch Konrad II von Dachau, (απεβ. 18 Φεβρουαρίου 1159) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν δούκας της Μερανίας από το 1152 μέχρι το τέλος του. Μέχρι τότε ήταν ο επίτροπος (advocate) του Αγίου Ανδρέα στο Φράιζινγκ από το 1150 και, ως Κορράδος Β΄, κόμης του Ντάχαου από το 1152.

Ήταν ο μεγαλύτερος των δύο γιων του Κορράδου Α΄ κόμη του Ντάχαου. Ο μικρότερος αδελφός του ήταν ο Άρνολντ Γ΄ κόμης του Νταχάου. Ο πατέρας τους Κορράδος Α΄ ήταν γιος του Άρνολντ Α΄ κόμη του Σάυερν (Scheyern), ο οποίος ήταν ο νεότερος γιος του Όθωνα Α΄ κόμη του Σάυερν.

Ο Κορράδος Α΄ κληρονόμησε το Ντάχαου από τον πατέρα του και εδάφη στη Δαλματία, που στο παρελθόν ήταν η μαρκιωνία της Καρνιόλας από τη μητέρα του, Βίλιμπιργκ της Καρνιόλας, η οποία τα είχε κληρονομήσει από τη μητέρα της Αδελαΐδα της Βαϊμάρης, αδελφή του Ούλρικ Β' μαργράβου της Καρνιόλας.

Ο Κορράδος Α΄ βρισκόταν στο Μπάμπεργκ τον Φεβρουάριο του 1152, όταν ο βασιλιάς Κορράδος Γ' των Χόενσταουφεν απεβίωσε εκεί. Στα τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου 1152, ο Φρειδερίκος Α' (ανιψιός του προηγούμενου) χορήγησε στον Κορράδο Α΄ τον τίτλο του δούκα για τα εδάφη του γύρω από τον Κόλπο του Κβάρνερ, πιθανώς ως ανταμοιβή που βοήθησε τον Φρειδερίκο Α΄ να εξασφαλίσει τον θρόνο μετά το τέλος του βασιλιά. Χρησιμοποίησε τον τίτλο dux Meranus για να αναφερθεί στην παράκτια επικράτειά του, αλλά ο Όθων επίσκοπος του Φράιζινγκ, στην ιστορία του της βασιλείας του Φρειδερίκου Α΄, τον αποκαλεί "δούκα της Δαλματίας και της Κροατίας". [3] Μερικές φορές τον αποκαλούσαν και «δούκα του Ντάχαου», αλλά ήταν ακόμη επίσημα κόμης εκεί. [4]

Το 1156 ο Κορράδος Α΄ έδωσε το Ντάχαου στον μικρότερο αδελφό του Άρνολντ Γ΄. Ο Κορράδος Α΄ απεβίωσε στη μάχη στο Μπέργκαμο και τάφηκε στο Σάυερν.

Ο Κορράδος Α΄ νυμφεύτηκε την Αδελαΐδα, κόρη του Ερρίκου δούκα της Κάτω Λωρραίνης, λίγο πριν το 1140. Δεν είχαν παιδιά, και ο Κορράδος Α΄ νυμφεύτηκε ξανά μετά το τέλος της (πριν από το 1146). Η δεύτερη σύζυγός του, η Ματίλντα του Φάλκενσταϊν, του χάρισε έναν γιο:

  • Κορράδος Β΄ απεβ. 1182, κληρονόμησε το δουκάτο της Μερανίας (ως Κορράδος Β΄), και το 1172 την κομητεία του Ντάχαου (ως Κορράδος Γ΄).
  1. 1,0 1,1 1,2 p60446.htm#i604455.
  2. p60446.htm#i604455. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. John B. Freed (2016), Frederick Barbarossa: The Prince and the Myth (New Haven, CT: Yale University Press).
  4. Benjamin Arnold (1991), Princes and Territories in Medieval Germany (Cambridge: Cambridge University Press).