Κλωντίν ντε Μπρος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κλωντίν ντε Μπρος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Claudine de Brosse (Γαλλικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 1450[1] Βρετάνη |
| Θάνατος | 1513[2][1] Νίκαια |
| Τόπος ταφής | Château de Chambéry |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φίλιππος Β΄ της Σαβοΐας (από 1485)[3] |
| Τέκνα | Κάρολος Γ΄ της Σαβοΐας Φίλιππος της Σαβοΐας-Νεμούρ Louis of Savoy Filiberta di Savoia[4] |
| Γονείς | Jean II de Brosse και Nicole de Blois |
| Αδέλφια | Jean III de Brosse |
| Οικογένεια | Οίκος της Σαβοΐας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
H Κλωντίν, γαλλ. Claudin (1450 - 1513) από τον Οίκο του Μπρος με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Σαβοΐας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Ιωάννη Β΄ του Μπρος, αρχιθαλαμηπόλου του βασιλιά της Γαλλίας και της Νικόλ των Σατιγιόν, κόμισσας του Πεντιέβρ, κόρης του Καρόλου κυρίου του Αβωγκούρ.
Ο πάππος της Κάρολος του Αβωγκούρ ήταν γιος του Ιωάνν Α΄ κόμη του Πεντιέβρ, γιού του Καρόλου των Μπλουά δούκα της Βρετάνης. Η μητέρα της, η Νικόλ, κληρονόμησε το δουκάτο της Βρετάνης.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β΄ δούκα της Σαβοΐας και είχε τέκνα:
- Κάρολος Γ΄ 1486-1553, δούκας της Σαβοΐας.
- Λουδοβίκος 1488-1502, απεβ. 14 ετών.
- Φίλιππος 1490-1533, δούκας του Νεμούρ.
- Ασσολόνε 1494.
- Τζοβάννι-Αμεντέο 1495.
- Φιλιμπέρτα 1498-1524, παντρεύτηκε τον Τζουλιάνο των Μεδίκων δούκα του Νεμούρ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p2317.htm#i23169. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00005010. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p2317.htm#i23169. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Joseph Brossard, Histoire politique et religieuse du pays de Gex et lieux circonvoisins, Milliet-Bottier, 1831, 614 pages ; pages 582 et 583.