Κινοΐτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κινοΐτης
Γενικά
ΚατηγορίαΠυριτικά ορυκτά
Χημικός τύποςCa2Cu2Si3O8(OH)4
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα3,13 έως 3,19 gr/cm3
ΧρώμαΒαθυγάλαζο
Σύστημα κρυστάλλωσηςΜονοκλινές
ΚρύσταλλοιΠρισματικοί (2/m)
ΔιδυμίαΚοινή
Σκληρότητα6
ΣχισμόςΤέλειος κατά {001},
καλός κατά [010]
ΘραύσηΆνιση έως κογχοειδής
ΛάμψηΥαλώδης
Γραμμή κόνεωςΛευκή
ΠλεοχρωισμόςΙσχυρός
ΔιαφάνειαΔιαφανής

Ο κινοΐτης είναι ένα γαλάζιο ορυκτό, συγκεκριμένα πυριτικό ορυκτό του χαλκού με μοριακό χημικό τύπο Ca2Cu2Si3O8(OH)4 [1][2] ή, σε ένυδρη μορφή, Ca2Cu2Si3O10 · 2 H2O[3]. Κρυσταλλώνεται στο μονοκλινές κρυσταλλικό σύστημα, εμφανίζει υαλώδη λάμψη και είναι διαφανές έως ημιδιαφανές.

Είναι μάλλον σπάνιο ορυκτό και συναντάται στα Όρη Σάντα Ρίτα, στο ορυχείο του Κρίστμας στην Αριζόνα και σε λίγα άλλα μεταλλεία χαλκού. Ωστόσο έχει μεγάλη ζήτηση μεταξύ των συλλεκτών ορυκτών εξαιτίας της ωραιότητάς του. Η ονομασία του ορυκτού δόθηκε αμέσως μετά την ανακάλυψή του το 1970 για να τιμήσει τον ομώνυμο Ιησουίτη ιεραπόστολο, εξερευνητή, χαρτογράφο και γεωγράφο, πατέρα Εουσέμπιο Κίνο (1645-1711), ο οποίος έδρασε στην Αριζόνα, τη Σονόρα και την Κάτω Καλιφόρνια.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kinoite στο Wikimedia Commons