Καρμάιν Κόπολα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρμάιν Κόπολα
Γέννηση11  Ιουνίου 1910[1]
Μανχάταν[2]
Θάνατος26  Απριλίου 1991[3][4]
Northridge
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Τόπος ταφήςSan Fernando Mission Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΣχολή Μουσικής του Μανχάταν και Σχολή Τζούλιαρντ[5]
Ιδιότητασυνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες, ηθοποιός ταινιών και πιανίστας[6]
ΣύζυγοςΙτάλια Κόπολα (έως 1991)
ΤέκναΦράνσις Φορντ Κόπολα, Όγκαστ Κόπολα και Τάλια Σάιρ
ΓονείςAugusto Coppola[7] και Maria Coppola[7]
ΑδέλφιαAnton Coppola
Όργαναφλάουτο και πιάνο[6]
ΒραβεύσειςΌσκαρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης (1973)
Ο Καρμάιν Κόπολα (1910-1991) στην απογραφή του 1940 στις ΗΠΑ όπου ζούσε στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν

Ο Καρμάιν Βαλεντίνο Κόπολα (αγγλικά: Carmine Valentino Coppola 11 Ιουνίου 1910 – 26 Απριλίου 1991) ήταν Αμερικανός συνθέτης, φλαουτίστας, πιανίστας και τραγουδοποιός που συνέβαλε με πρωτότυπη μουσική στα Ο νονός, Ο νονός ΙΙ, Αποκάλυψη, τώρα!, Επαναστάτες χωρίς αύριο, και Ο νονός III, όλα σε σκηνοθεσία του γιου του, Φράνσις Φορντ Κόπολα. [8] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής και τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής ενώ ήταν υποψήφιος για BAFTA και Γκράμι.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόπολα γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ήταν γιος της Μαρίας (το γένος Ζάσα) και του Αγκοστίνο Κόπολα, που μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Μπερνάλντα της Μπαζιλικάτα. [9] Ο αδελφός του ήταν ο μαέστρος όπερας και συνθέτης Αντόν Κόπολα. Ήταν ο πατέρας των Όγκαστ Κόπολα, Φράνσις Φορντ Κόπολα [8] και Τάλια Σάιρ, και παππούς των Νίκολας Κέιτζ, Σοφία Κόπολα, Ρόμαν Κόπολα, Τζέισον Σουόρτσμαν, Ρόμπερτ Σουόρτσμαν και του Τζιανκάρλο Κόπολα.

Η σύζυγός του, Ιτάλια, πέθανε το 2004 στο Λος Άντζελες. Ο Κόπολα πέθανε στο Νόρθριτζ της Καλιφόρνιας σε ηλικία 80 ετών το 1991. Τόσο ο Κόπολα όσο και η σύζυγός του είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο του Σαν Φερνάντο. [10]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόπολα έπαιζε φλάουτο. Σπούδασε στη Σχολή Τζούλιαρντ και αργότερα στο Manhattan School of Music. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, ο Κόπολα εργάστηκε υπό τον Αρτούρο Τοσκανίνι με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC. Στη συνέχεια, το 1951, ο Κόπολα άφησε την Ορχήστρα για να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να συνθέσει μουσική. Εκείνη την περίοδο εργάστηκε κυρίως ως διευθυντής ορχήστρας στο Μπρόντγουεϊ και αλλού, δουλεύοντας με τον γιο του, τον σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα, σε πρόσθετη μουσική για το Κάτω απ' το ουράνιο τόξο. [11]

Ο Καρμάιν συνέβαλε στη μουσική που ερμηνεύτηκε στη σκηνή του γάμου στην ταινία Ο νονός (1972). Αργότερα, ο γιος του τον κάλεσε να συνθέσει επιπλέον μουσική για τη μουσική του Ο νονός ΙΙ (1974), στην οποία αυτός και ο πατέρας του μνημονεύτηκαν στην ταινία με τους χαρακτήρες Αγκοστίνο και Καρμάιν Κόπολα, οι οποίοι εμφανίζονται σε μια διαγραμμένη σκηνή στην αναδρομή των νεανικών χρόνων του Βίτο Κορλεόνε. Ο συνθέτης της κύριας μουσικής Νίνο Ρότα και ο Καρμάιν κέρδισαν μαζί Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής για την ταινία. [8] [12] Ο Καρμάιν συνέθεσε επίσης το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής για Ο νονός III (1990). [8] Συμμετείχε ως μαέστρος και στις τρεις ταινίες της σειράς Ο νονός.

Η Καρμάιν και ο Φράνσις έγραψαν μαζί μουσική για το Αποκάλυψη, τώρα! (1979), για το οποίο κέρδισαν Χρυσή Σφαίρα για την καλύτερη πρωτότυπη μουσική. [12] [13] Συνέθεσε επίσης ένα σάουντρακ διάρκειας τρεισήμισι ωρών για την προβολή στις ΗΠΑ της ανακατασκευής του επικού Ναπολέοντα του 1927 του Αμπέλ Γκανς από τον Κέβιν Μπράουνλοου. [14] [15] Ο Καρμάιν συνέθεσε τη μουσική για Το μαύρο άλογο (1979), στην οποία ο Φράνσις ήταν παραγωγός, και για τέσσερις άλλες ταινίες που σκηνοθέτησε ο γιος του τη δεκαετία του 1980. Πέθανε μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά την πρεμιέρα του Ο Νονός III, [16] από εγκεφαλικό επεισόδιο. [17]

Φιλμογραφία με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτοτυπος τίτλος Ελληνική μετάφραση
1959 Nebo zovyot Το κάλεσμα του ουρανού
1962 Tonight for Sure
1974 The Godfather Ο νονός ΙΙ
1979 Apocalypse Now Αποκάλυψη, τώρα!
1980 Napoléon vu par Abel Gance Ναπολέων
1983 The Outsiders Επαναστάτες χωρίς αύριο
1987 Gardens of Stone Πέτρινοι κήποι
1988 Tucker: The Man and His Dream Τάκερ: Ο άνθρωπος και το όνειρό του
1989 New York Stories Ιστορίες της Νέας Υόρκης
1990 The Godfather Part III Ο Νονός III

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Social Security Death Index.
  2. www.latimes.com/archives/la-xpm-1991-04-27-mn-642-story.html.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13935000z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  6. 6,0 6,1 www.bbc.co.uk/music/artists/87094766-7812-4238-9f90-3cc9bbb2a529.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 (πολλαπλές γλώσσες) geni.com.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Saxon, Wolfgang (27 Απριλίου 1991). «Carmine Coppola, 80, Conductor And Composer for His Son's Films». The New York Times. 
  9. Cowie, Peter (1988). Coppola: a biography. Da Capo Press. σελ. 2. ISBN 978-0-306-80598-1. 
  10. «OSCAR-WINNING COMPOSER CARMINE COPPOLA DIES». Deseret News (στα Αγγλικά). 28 Απριλίου 1991. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  11. «Carmine Coppola Obituary». Washington Post. 
  12. 12,0 12,1 «Carmine Coppola». www.goldenglobes.com. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021. 
  13. «Carmine Coppola». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021. 
  14. Ebert, Roger. «"Napoleon" & Carmine Coppola | Interviews | Roger Ebert». www.rogerebert.com/ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021. 
  15. Ebert, Roger. «Napoleon conquers Radio City Music Hall | Roger Ebert | Roger Ebert». www.rogerebert.com/ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2021. 
  16. The Godfather Part III DVD commentary featuring Francis Ford Coppola, [2005]
  17. «Carmine Coppola; Composer, Conductor». Los Angeles Times. 27 Απριλίου 1991. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]