Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Karl Friedrich Schinkel (Γερμανικά)
Γέννηση13  Μαρτίου 1781[1][2][3]
Νόυρουππιν[4][5]
Θάνατος9  Οκτωβρίου 1841[6][1][2]
Βερολίνο[7][8][5]
Τόπος ταφήςDorotheenstadt Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πρωσίας
ΣπουδέςBauakademie (1799) και Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster
Ιδιότητααρχιτέκτονας[9][10][11], ζωγράφος[10], πολεοδόμος, διδάσκων πανεπιστημίου[12], γενικός εργολάβος[10], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[10], σκιτσογράφος[10], σχεδιαστής[5] και σχεδιαστής επίπλων[5]
ΣύζυγοςSusanne Schinkel (από 1809)
ΤέκναElisabeth von Wolzogen
ΓονείςCuno Christian Schinkel
ΚίνημαΕλληνική αναβίωση
Καλλιτεχνικά ρεύματαΕλληνική αναβίωση
Σημαντικά έργαGlienicke Palace, Alte Nazarethkirche (Berlin-Wedding), Elisabethkirche, Schlossbrücke, Charlottenhof Palace, Σιδηρούς Σταυρός, Neuer Pavillon και Μέγαρο Μουσικής του Βερολίνου
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ερυθρού Αετού 3ης τάξης (1821), Ταξιάρχης του Σωτήρος (1836), Τάγμα του Λευκού Γερακιού (6  Ιουνίου 1838)[13], Ιππότης 1ης κλάσης του τάγματος του Πολικού Αστέρα (1839), Ταξιάρχης του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ (1840) και Τάγμα του Ερυθρού Αετού 2ης τάξης (1836)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ (γερμανικά: Karl Friedrich Schinkel) ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1781 στο Neuruppin και πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 1841 στο Βερολίνο. Ήταν ο διασημότερος αρχιτέκτονας του νεοκλασικισμού στην Πρωσία.

Η αρχιτεκτονική του Σίνκελ, στην παραγωγικότερη περίοδό του, χαρακτηρίζεται από μια στροφή στην ελληνική παρά την αυτοκρατορική ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από το στυλ των πρόσφατων Γάλλων κατακτητών. Έτσι, ο Σίνκελ θεωρείται υποστηρικτής της Ελληνικής Αναβίωσης. Τα διασημότερα κτήριά του βρίσκονται στην περιοχή του Βερολίνου.


  • Κ. Γ. Πατέστος, «Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ: ένας προάγγελος του μοντερνισμού»
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12352169q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Karl Friedrich Schinkel». (Ολλανδικά) RKDartists. 70548.
  3. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00163295. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 The Other Interface. hdl.handle.net/21.12141/id/people.B89699AD-CAE2-4B78-99F8-115A740C14E8. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2024.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  9. (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 644. Ανακτήθηκε στις 21  Φεβρουαρίου 2020.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/103539. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. arch-pavouk.cz/index.php/architekti/452-schinkel-karl-friedrich. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2023.
  12. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  13. «Staatshandbuch des Großherzogtums Sachsen Weimar-Eisenach für das Jahr 1840» Βαϊμάρη. 1840.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]