Καπετανίκιον Ζαβαλτίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κατεπανίκιον Ζαβαλτίας ή Παραστρύμονον[1] ή Παραλίμνιας[1] ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τα κατεπανίκια των τελευταίων αιώνων της αυτοκρατορίας ήταν μικρές συνοριακές διαιρέσεις, σε αντίθεση με τα μεγάλα σε έκταση αντίστοιχα του 10ου και 11ου αιώνα, που περιελάμβαναν μία πόλη ή κάστρο και τις γύρω περιοχές.

Το κατεπανίκιο αναφέρεται τον 14ο αιώνα, βρισκόταν στην κοιλάδα του Κάτω Στρυμώνα στη σημερινή Μακεδονία και τη Δράμα, έδρα του ήταν το σημερινό χωριό Ροδολίβος[2][3]. Η περιοχή της Ζαλβατείας αρχικά αποτέλεσε Βάνδο του Θέματος Στρυμώνος που αναφέρεται από το 1083, το 1307 έγινε καπετανίκιο[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Σαμσάρης, Πέτρος (2004). Βυζαντινοί τόποι και μνημεία της κάτω κοιλάδας του Στρυμόνα. Ο σημερινός νομός Σερρών: συμβολή στη μελέτη της ιστορικής γεωγραφίας και μνημειακής τοπογραφίας της περιοχής. Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. σελ. 86-87. doi:10.12681/eadd/17729. 
  2. «Βυζαντινή Περίοδος». Περιφερειακή Ενότητα Σερρών. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2015. 
  3. Φουντουκίδης, Κωνσταντίνος Στ. (2002). «Κτήματα και μετόχια των μοναστηριών του Αγίου Όρους στην περιοχή της Δράμας την εποχή των Παλαιολόγων». Βυζαντιακά (Ελληνική Ιστορική Εταιρεία) 22: 128. http://histsociety.web.auth.gr/Φουντουκίδης-2002.pdf.