Κανδαύλης
| Κανδαύλης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κανδαύλης (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 8ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 7ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Nîsiya |
| Γονείς | Μήλης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Λυδίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
_%E2%80%93_Candaules,_King_of_Lydia,_Shews_his_Wife_by_Stealth_to_Gyges,_One_of_his_Ministers,_as_She_Goes_to_Bed_%E2%80%93_N00358_%E2%80%93_Tate.jpg)
Στην ελληνική μυθολογία ο Κανδαύλης ήταν βασιλιάς της Λυδίας, γιος του Μύρσου και για τον λόγο αυτό αποκαλούμενος συνήθως Μυρσίλος, ο «τελευταίος των Ηρακλειδών». Ο Κανδαύλης δολοφονήθηκε με τη συνέργεια της συζύγου του από τον Γύγη, υπηρέτη του που ο Κανδαύλης τον θεωρούσε πιστό. Στη συνέχεια ο Γύγης έγινε βασιλιάς της Λυδίας με σύζυγό του την πρώην σύζυγο του Κανδαύλη.[2]
Στη μυθολογία των αρχαίων Λυδών, στη Μικρά Ασία, με το όνομα Κανδαύλης ήταν γνωστός ένας θεός, ο οποίος ταυτιζόταν ή τουλάχιστον παρομοιαζόταν προς τον θεό Ερμή ή προς τον ήρωα και ημίθεο Ηρακλή των αρχαίων Ελλήνων.
Η πρακτική της επίδειξης της συντρόφου από τον σύντροφό της σε άλλους, έχει πάρει το όνομά της από τον Κανδαύλη και ονομάζεται κανδαυλισμός (Candaulism) στη διεθνή βιβλιογραφία[3].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ηρόδοτος: «Ἱστορίαι» (Αρχαία ελληνικά)
- ↑ Δεληγιώργης, Κωνσταντίνος (2015). Γυναικείες μορφές στον Ηρόδοτο: λογοτεχνική διάπλαση και επιδράσεις. Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), Σχολή Φιλοσοφική, Τμήμα Φιλολογίας. σελ. 187-216.
- ↑ Forensic and Medico-legal Aspects of Sexual Crimes and Unusual Sexual Practices, Anil Aggrawal, CRC Press, 2008, σελ. 88
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ἱστοριῶν πρώτη ἐπιγραφόμενη Κλειώ, Ηρόδοτος, 7.2. « ἦν Κανδαύλης, τὸν οἱ Ἕλληνές Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννος Σαρδίων, ἀπόγονος δὲ Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέος ...»
- Νικολάου Λωρέντη: «Λεξικόν των αρχαίων μυθολογικών, ιστορικών και γεωγραφικών κυρίων ονομάτων», τυπογρ. Αντ. Μπένκοτ, Βιέννη 1837
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Νικολετσέα Γεωργία, Η γυναίκα στον Ηρόδοτο:Μυθοπλασία και Πραγματικότητα, εκδόσεις: Το δόντι, Πάτρα 2018, ISBN 9789609772921.
